Μην κάνουμε το χατίρι του ιού, μην μας παίξουν στο τέλος τη ντενέκα!
Μεγάλη Δευτέρα – μεγάλη μαχαίρα, λέει ο λαός μας. Και είναι αλήθεια ότι αυτό που ζούμε είναι… μαχαιριά. Στη ζωή μας, στον έρωτα, στην καθημερινότητα, στις δουλειές μας… Όλα άλλαξαν από τη μία στιγμή στην άλλη.
Υπό άλλες συνθήκες θα ζούσαμε την κατάνυξη της Μεγάλης Εβδομάδας, θα ετοιμαζόμασταν για τη μεγάλη πασχαλινή γιορτή που στην Ελλάδα και την Κρήτη παίρνει άλλες διαστάσεις, καθώς συνδυάζεται με την εκρηκτική άνοιξη της φύσης. Δεν είναι τυχαίο ότι εδώ το Πάσχα έχει μια μεταφυσική διάσταση- καμία σχέση με τον εορτασμό του σε άλλα χριστιανικά δόγματα, ακόμη και στις άλλες ορθόδοξες εκκλησίες.
Η ζωή και ο θάνατος σμίγουν σε ένα χορό γύρω από τον ξανθό Απρίλη και στο τέλος η Ανάσταση είναι αυτή που κάνει τη διαφορά- ίσως γι’ αυτό κυριαρχεί το μεταφυσικό πέρα από τη θρησκεία μας και στην ίδια τη ζωή μας. Η φύση είναι που κάνει τη διαφορά, που προκαλεί τον κύκλο της αβεβαιότητας, που μας «επιβάλλει» να λέμε φιλοσοφώντας: ό,τι φάμε, ό,τι πιούμε και ό,τι γίνει σήμερα.
Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, όπως περιγράφει ο ιστορικός θρύλος το παράπονο που βγήκε απ’ τα χείλη του Αθανασίου Διάκου: “Για δες καιρό που διάλεξε ο χάρος να με πάρει, τώρα που ανθίζουν τα κλαδιά και βγάζει η γης χορτάρι”.
Ποιος θα ήθελε να ήταν στη θέση του; Είναι εποχή να παίξεις κορόνα-γράμματα τη ζωή σου; Όχι, σε αυτό συμφωνούμε! Γι αυτό και μπήκαμε στο παράξενο τούτο “τρυπάκι”, για τον λόγο αυτό αποφασίσαμε να κάνουμε κάτι μοναδικό στην παγκόσμια ιστορία, να μείνουμε μέσα δισεκατομμύρια άνθρωποι, για να σταματήσουμε την εξάπλωση αυτού του φονικού ιού και να προστατεύσουμε έτσι ευπαθείς ομάδες, αγαπημένα μας πρόσωπα, ανήμπορους ανθρώπους και ποιους άλλους κανείς δεν μπορεί να ξέρει.
Καταλαβαίνω ότι πολλοί από μας είχαν άλλα σχέδια για τούτο το Πάσχα. Να δουν τους δικούς τους, να ταξιδέψουν, να γλεντήσουν, να ξεδώσουν. Ε, να λοιπόν που είδε τα σχέδιά μας ο… ιός του Θεού και έβαλε τα γέλια! Ας μην του κάνουμε κι εμείς το χατίρι, μην τον αφήσουμε να μας παίζει τη ντενέκα στο τέλος!
Κάνουμε τη θυσία, αλλά εδώ που τα λέμε, δεν είναι και κόπος. Ας αναβάλουμε λίγο ακόμη τα σχέδιά μας, ας χαλαρώσουμε λίγο ακόμη στον καναπέ μας! Δεν είναι δα και μεγάλο πράγμα αυτό που μας ζητείται…
Μην παρασυρθούμε τώρα, στην τελική ευθεία, επειδή τα πράγματα πάνε από το καλό στο καλύτερο για την Ελλάδα. Είμαστε η χώρα που απαξιώθηκε από συμμάχους, εχθρούς και φίλους, τα προηγούμενα χρόνια και τώρα αναφέρεται ως παράδειγμα πειθαρχίας, προγραμματισμού και… φιλότιμου. Μην το χαλάσουμε την τελευταία στιγμή.
Αυτό το Πάσχα θα είναι διαφορετικό εάν δεν κλοτσήσουμε την καρδάρα με το γάλα που μαζεύουμε τόσο καιρό. Είναι η ευκαιρία μας να δείξουμε ότι αυτός ο λαός έχει ψυχικά αποθέματα, έχει δυνάμεις που έρχονται από πολύ πίσω και θα πάνε ακόμη μπροστά. Κρατήστε λίγο ακόμη, αδέρφια!
Ή όπως έλεγε και ο εθνικός μας ποιητής: