Όσο η υπεύθυνη του καταστήματος συνομιλούσε με τη Γερμανίδα, πιο μέσα «δύο κόσμοι συγκρούονταν»
«Σε θεωρώ νοήμων άνθρωπο… δεν θέλω να ακούω τέτοια» σχεδόν με επέπληξε προχθές μία γνωστή μου όταν της εξέφρασα την ανησυχία μου για τον κοροναϊό.
«Ζήσε τη ζωή σου, είναι ωραία, είναι καλοκαίρι, είσαι στην Κρήτη» με προέτρεψε με χαμόγελο και απομακρύνθηκε με μπρίο, με την ξανθιά χαίτη της να τραμπαλίζεται ανέμελα. Πείτε με όπως θέλετε αλλά πλέον όταν βλέπω τουρίστα νιώθω ένα ελαφρύ…τσιμπηματάκι.
Λίγες ημέρες πριν μπήκε σε κομμωτήριο της πόλης μία Γερμανίδα με τον μικρό γιο της. Ήθελε να φτιάξει τα μαλλιά της, κούρεμα, χτένισμα κλπ.
«Καλώς τον κοροναϊό» ψέλλισε ασυναίσθητα μία από τις εργαζόμενες κοπέλες, μεταξύ αστείου και σοβαρού. Όσο η υπεύθυνη του καταστήματος συνομιλούσε με τη Γερμανίδα, πιο μέσα «δύο κόσμοι συγκρούονταν», αυτός του Ξένιου Δία και εκείνος στον οποίο βασιλεύει ο τρόμος για τον κοροναϊό.
Ο κύριος στο λουτήρα, τακτικός πελάτης, ξεκαθάρισε ότι αν η Γερμανίδα καθόταν δίπλα του, θα αποχωρούσε και θα επέστρεφε κάποια άλλη στιγμή.
Ούτε όμως και η κοπέλα στο πιστολάκι έκρυψε το μάγκωμα που ένιωσε. Επαγγελματίας-επαγγελματίας αλλά είναι και εκείνο το αρχέγονο ένστικτο της αυτοσυντήρησης που δεν το πνίγεις εύκολα. Ξεπηδά ατίθασα από το μέσα σου. Και ενώ στο παρασκήνιο επικρατεί αναβρασμός και αντάρα, η Γερμανίδα τελικώς αποχωρεί καθ’ ότι στο Βερολίνο κουρεύεται λέει με έξι ευρώ (εγώ πάλι γιατί δεν το πιστεύω;).
Και άπαντες ανακουφίστηκαν σαν να είχαν πιει δέκα σόδες μετά από ένα καζάνι φασολάδα.
Τα γράφαμε και τις προάλλες: όλοι θέλουμε τους τουρίστες, τους θέλουμε όμως και «καθαρούς» από covid και αυτό είναι ακατόρθωτο από την στιγμή που ανοίξαμε τα σύνορα μας.
Ωραίες οι ατάκες περί τσικουδιάς, κουζουλάδας και κοροναϊού, μακάρι όμως να μην το πληρώσουμε ανεπανόρθωτα διότι όχι τουρισμός, ούτε κολυμπηθρόξυλο δεν θα μείνει…
Κατά τ’ άλλα, ναι, είναι καλοκαίρι, μυρίζει θάλασσα, καρπούζι, γιασεμί, βεγγέρα…γ@μώ την Covid μου μέσα!