Από σήμερα ξεκινάει το μεγάλο ταξίδι του ΟΦΗ που στο τέρμα του μπορεί να τον έχει ανεβάσει επίπεδο. Αυτή η ομάδα που πέρασε από ένα υποβιβασμό και μια διάλυση και κινδύνευσε και με δεύτερη, που στα πέτρινα της χρόνια για περίπου μια εικοσαετία βρισκόταν «μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας» (κουβέντα που μου την είχε πει σε μια από τις σπάνιες συνεντεύξεις του ο αείμνηστος Μανώλης Λιδάκης, την εποχή μετά τον θάνατο τού Θόδωρου Βαρδινογιάννη) και που την τελευταία επταετία επιχειρεί υπό την ηγεσία Μπούση να ξαναβρεί την χαμένη της ταυτότητα, έχει την ευκαιρία τις επόμενες 50 μέρες να γράψει ιστορία και μάλιστα την χρονιά που γιορτάζει τα 100ά της γενέθλια.
Θα πρέπει να γυρίσουμε στην δεκαετία του 80, τις σεζόν που ο ΟΦΗ κατάφερε να φτάσει δύο φορές στον τελικό του κυπέλλου, για να θυμηθούμε πότε άλλοτε τέτοια περίοδο βρισκόταν εντός και των δύο στόχων του. Την πρώτη (1986-87) τερμάτισε στην 3η θέση του πρωταθλήματος με 38 βαθμούς, ένα πίσω από τον 2ο Παναθηναϊκό και 11 από τον πρωταθλητή Ολυμπιακό και την δεύτερη (1989-90) ήταν 6ος στο -3 από τον 5ο Ηρακλή που κέρδισε το εισιτήριο για το ΟΥΕΦΑ.
Πέρα από τα τεράστια προβλήματα, αγωνιστικά, διοικητικά και οικονομικά που από το 2000 μέχρι το 2018 τον έφεραν σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, υπήρξαν και άλλοι παράγοντες που του στέρησαν την δυνατότητα να διεκδικήσει τίτλους (βλέπε ημιτελικό με Παναθηναϊκό τον Απρίλιο του 2014 με το δοκάρι του Νούνιες) ή άλλες ατυχίες, τύπου covid, που δεν τον άφησαν να χαρεί την μοναδική φορά στα τελευταία 25 χρόνια που κέρδισε ευρωπαϊκή έξοδο.
Ένα ματς τότε, με τον Απόλλωνα Λεμεσού μια κι έξω στο Ηράκλειο, με τον κόσμο να είναι απών και την ομάδα ενδεχομένως όχι και τόσο έτοιμη για αυτό το βήμα με συνέπεια την ήττα και τον… fast track αποκλεισμό της.
Η ομάδα που (για να μην ξεχνιόμαστε) πριν από 10 χρόνια τέτοια εποχή (21 Μαρτίου 2015), αποχωρούσε από το πρωτάθλημα, λόγω αδυναμίας της διοίκησης να καλύψει τις οικονομικές υποχρεώσεις είναι σήμερα εδώ παρούσα και δυνατή να διεκδικεί μετά από πολλά χρόνια και τίτλο (μέσω κυπέλλου) και ευρωπαϊκό εισιτήριο (μέσω πρωταθλήματος και κυπέλλου).
Παρουσιάζεται, λοιπόν, μια τεράστια ευκαιρία, την οποία -αλλοίμονο- ο ΟΦΗ πρέπει να πιάσει από τα μαλλιά και να πετύχει ένα από τους δυο ή και τους δυο στόχους του.
Είναι μια μοναδική ευκαιρία να ξεφύγει από την χρυσή μετριότητα και να αλλάξει επίπεδο. Η οικογένεια Μπούση έχει δώσει αρκετά όλα αυτά τα χρόνια αλλά χωρίς να έχει καταφέρει ακόμα να καλύψει το κενό που υπάρχει στην ψυχή του κόσμου του ΟΦΗ.
Λείπει μια μεγάλη επιτυχία που θα δώσει στον σύλλογο την ώθηση να πάει μπροστά σε όλα τα επίπεδα. Να τον ανεβάσει αγωνιστικά, οικονομικά αλλά και σε πρεστίζ και επιπλέον να του δώσει κίνητρα για ακόμα περισσότερα, όπως π.χ. ένα νέο γήπεδο.
Η πρώτη δήλωση Μπούση στις 18 Οκτωβρίου 2018, όταν ανέλαβε τα ηνία της ομάδας ήταν: «Θα προσπαθήσουμε με τους υπόλοιπους να κάνουμε τον ΟΦΗ μεγάλο όπως ήταν. Αυτή η ομάδα θα χτιστεί πάλι από την αρχή για να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε. Θέλουμε όλο τον κόσμο της Κρήτης να στηρίξει την ομάδα και να πάει από το καλό στο καλύτερο. Ο ΟΦΗ δεν θέλω να είναι ομάδα του Ηρακλείου αλλά της Κρήτης. Θέλω να είναι περήφανοι οι παίκτες που παίζουν στον ΟΦΗ».
Έκανε πολλά από τότε, κυρίως οικονομικά έχει βοηθήσει τον ΟΦΗ, ενώ τον έχει κάνει εξωαγωνιστικά να έχει τον σεβασμό όλων. Γνωρίζει και ο ίδιος ωστόσο, πως για να αλλάξει η ομάδα επίπεδο χρειάζεται και η αγωνιστική υπέρβαση.
Όχι να πάρει το πρωτάθλημα, όπως πάνω στον ενθουσιασμό της στιγμής είχε εξομολογηθεί πριν από δυο χρόνια στο ντοκιμαντέρ «Black Flame Rising». Αλλά ένα κύπελλο ή ένα ευρωπαϊκό εισιτήριο είναι εφικτοί στόχοι και η ομάδα του φέτος έχει πλησιάσει τόσο κοντά και στους δύο που είναι κρίμα να μην τα καταφέρει.
Ο Μπούσης στις 24 Μαΐου, μια εβδομάδα μετά τον τελικό κυπέλλου θα γιορτάσει τα 51α του γενέθλια και θα ήθελε να έχει ως κερασάκι στην τούρτα το τρόπαιο ή ένα εισιτήριο για το Γιουρόπα ή το Κόνφερενς. Θα ήταν και για τον ίδιο μια δικαίωση μετά από τόσα χρόνια προσπάθειας να γευτεί μια μεγάλη χαρά.
Ιστορικές στιγμές, λοιπόν, αλλά και ώρες ευθύνης για όλους. Και για την ομάδα και για τον κόσμο της. Ο Γολγοθάς που ξεκινάει από σήμερα, με το ματς κόντρα στον Ατρόμητο για τα πλέι οφ «5-8» μπορεί σε 50 μέρες να έχει φέρει την ανάσταση του ΟΦΗ: μην αφήσει την ευκαιρία αυτή να πάει χαμένη γιατί είναι από εκείνες που δεν τις βρίσκεις κάθε μέρα μπροστά σου…