Με τον παρόντα ρυθμό εξέλιξης θα χρειαστούν 108 χρόνια για να γεφυρωθεί το χάσμα ανάμεσα στα δύο φύλα
Λυπάμαι, Γιάννη, η κυρία Κακομοίρογλου μένει ακόμα εδώ, στο διπλανό σπίτι, στον παρακάτω δρόμο, ακόμα ακόμα εκεί στους χώρους όπου λαμβάνονται αποφάσεις, αλλά και στο μακρινό εμιράτο ή τη χώρα όπου καταγγέλονται 100 βιασμοί ημερησίως κ.λπ.
Και δεν είναι θέμα του… καταραμένου φεμινισμού ή υστερίας. Άλλωστε το παλιό καλό σλόγκαν ισχύει κατά τη γνώμη μου στο ακέραιο: ”Είμαστε ίσοι αλλά όχι ίδιοι”.
Για όσους δεν καταλάβατε απαντώ στο προχθεσινό “Στίγμα της Ημέρας” που υπέγραφε ο Γιάννης Σπανάκης με τίτλο: “Η κυρία Κακομοίρογλου δεν μένει πια εδώ”…
Σε κάποια ο Γιάννης έχει δίκιο. Μπορεί οι γυναίκες της Δύσης να έχουν κερδίσει αρκετά στον τομέα της ισότητας, όμως κανείς δεν μπορεί να είναι ευχαριστημένος όταν σε ολόκληρο τον κόσμο οι γυναίκες κερδίζουν σχεδόν τα μισά σε σχέση με τους άνδρες, σύμφωνα με το Διεθνές Οικονομικό Φόρουμ, το οποίο κάνει λόγο για μισθολογικό χάσμα μεταξύ των ανδρών και των γυναικών σχεδόν 51% το 2018.
Με τον παρόντα ρυθμό εξέλιξης θα χρειαστούν 108 χρόνια για να γεφυρωθεί το χάσμα ανάμεσα στα δύο φύλα και 202 χρόνια μέχρι να υπάρξει μισθολογική ισότητα.
Ακόμα κανείς δεν μπορεί να είναι ευχαριστημένος όταν με τη λίστα του Fortune ανάμεσα στις 500 αμερικανικές εταιρείες υψηλότερου κέρδους ποσοστό μικρότερο του 7% έχουν επικεφαλής γυναίκες. Αλλά ακόμη και έτσι είναι καλύτερα σε σχέση με το 5% που ήταν πριν από από δύο χρόνια.
Σε παγκόσμιο επίπεδο μια στις τρεις γυναίκες έχει υποστεί σωματική ή σεξουαλική βία, συνήθως από τον σύντροφό της, σύμφωνα με τον ΟΗΕ. Μια στις δύο γυναίκες σε όλον τον κόσμο δολοφονείται από τον σύντροφό της ή από κάποιον συγγενή της. Το αντίστοιχο ποσοστό για τους άνδρες είναι ένας στους 20.
Στην ΕΕ, 45% με 55% των γυναικών έχουν πέσει θύματα σεξουαλικής παρενόχλησης από την ηλικία των 15, σύμφωνα με μια έρευνα της Υπηρεσίας για τα Θεμελιώδη Δικαιώματα του ΟΗΕ.
Για να πάμε στον πιο μακρινό ορίζοντα του μισού του ουρανού… Τουλάχιστον 200 εκατομμύρια γυναίκες και κορίτσια έχουν υποστεί ακρωτηριασμό των γεννητικών τους οργάνων σε 30 χώρες όπου υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία, σύμφωνα με την οργάνωση του ΟΗΕ για τα παιδιά UNICEF.
Σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα, οι παιδικοί γάμοι είναι περισσότερο συχνοί στην υποσαχάρια Αφρική, όπου 3,4 εκατομμύρια παιδιά παντρεύονται κάθε χρόνο. Σε διεθνές επίπεδο ο αριθμός των κοριτσιών που παντρεύονται από παιδιά κορυφώθηκε το 2005 φτάνοντας στα 13 εκατομμύρια περίπου και μειώθηκε σε λιγότερο από 11 εκατομμύρια το 2017.
Στην Ελλάδα, παρά το γεγονός ότι το συνολικό ποσοστό των γυναικών σε ανώτερες διοικητικές θέσεις αυξήθηκε από το 22% το 2019 στο 24% το 2020, το ποσοστό των επιχειρήσεων με καμία γυναίκα σε ανώτερη διοικητική θέση παρουσίασε αντίστοιχα αύξηση.
Ακόμα θυμάμαι τα γέλια στα οποία ξεσπάσαμε στο γραφείο με τους συναδέλφους, άνδρες και γυναίκες, όταν ειδησεογραφικά πρακτορεία δημοσίευσαν μια φωτογραφία από μια σύνοδο για τα δικαιώματα των γυναικών που έγινε σε μια χώρα της Ανατολής με πολύ πετρέλαιο.
Στην φωτογραφία υπήρχαν μόνο λευκές κελεμπίες και καμιά γυναίκα… Την ίδια στιγμή έρευνα έδειξε ότι η διεθνής κοινότητα απέχει πολύ από το να ικανοποιήσει την προθεσμία του 2030 για την επίτευξη της ισότητας των φύλων και καμία χώρα δεν έχει φθάσει στην τελική ευθεία για την επίτευξη του στόχου. Δηλαδή, η κυρία Κακομοιρόγλου θα μένει για πολύ εδώ…