Προφητικοί ξανά οι στίχοι του Γκάτσου

Βγήκαμε, λοιπόν, από τα μνημόνια. Όχι με έναν νόμο και ένα άρθρο. Ούτε με νταούλια και ζουρνάδες. Η τυπική έξοδος από τα μνημόνια επισφραγίστηκε από το πρωθυπουργικό διάγγελμα που υποσχέθηκε happy end στην οδύσσεια του τόπου μας, συμπληρώνοντας οκτώ χρόνια στη δίνη ενός  πρωτόγνωρου οικονομικού ολοκαυτώματος, το οποίο άλλαξε μοιραία τις ζωές μας. Φτώχεια, ανεργία,  λουκέτα, απόγνωση, αυτοκτονίες στα αποκαΐδια της ελπίδας μιας καλύτερης ζωής, που θρέφουν νέες γενιές μεταναστών.

Στη μεταμνημονιακή Ελλάδα που σκιαγράφησε ο πρωθυπουργός «τα μνημόνια της λιτότητας, της ύφεσης και της κοινωνικής ερήμωσης, επιτέλους τελείωσαν. Η χώρα μας ανακτά το δικαίωμά της να ορίζει αυτή τις τύχες και το μέλλον της».

Να δούμε, λοιπόν, τι ορίζει το μέλλον της χώρας μας; Την ορίζουν νομοθετημένα μέτρα του μεσοπρόθεσμου προγράμματος για την περίοδο 2018 – 2022, που προβλέπουν ιλιγγιώδη  πρωτογενή πλεονάσματα ώς το 2060. Την ορίζουν νέες υπερφορολογήσεις, οι οποίες, σύμφωνα με το Υπουργείο Οικονομικών, θα έχουν απογειωθεί στα 91,6 δισ., το 2022.

Την ορίζει ο μηχανισμός της ενισχυμένης εποπτείας, δηλαδή τρίμηνες «αξιολογήσεις» από τα όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωζώνης, μέχρι να εξοφληθεί τουλάχιστον το 75% της χρηματοδοτικής συνδρομής της  Ελλάδας στους δανειστές της. Την ορίζει ότι κανείς από τους μνημονιακούς νόμους, που τόσα χρόνια κουρσεύουν το οικονομικό υστέρημα του λαού, δεν καταργείται…

Το μεταμνημονιακό διάγγελμα του Πρωθυπουργού συνοδεύτηκε με τη βεβαιότητα ότι «δεν θα γίνουμε λωτοφάγοι. Δεν θα ξεχάσουμε ποτέ τις αιτίες και τα πρόσωπα που οδήγησαν στα μνημόνια. Διότι αυτά είναι τα εφόδια μιας χώρας, που γράφει τη νέα σελίδα της ιστορίας της σε χρόνο ενεστώτα».

Η διαβεβαίωση του κ. Τσίπρα ότι «δεν ξεχνάει», στην καλύτερη περίπτωση, θεμελιώνει ασφάλειες  ότι τρέφεται αποκλειστικά με λωτούς. Διότι ο ίδιος απέδειξε στην πράξη την επιλεκτική μνήμη του, όταν με αιλουροειδή πολιτική ευελιξία,  ψήφιζε μνημονιακούς νόμους, αποδεικνύοντας πλήρη συμμόρφωση στους δανειστές, τους οποίους ως αντιπολίτευση το κόμμα του χαρακτήριζε «χαρτογιακάδες».

Αντίστοιχα έδειξε υποδειγματική κατανόηση στην πολιτική του προέδρου Τράμπ, σχολιάζοντας με νόημα ότι «ορισμένες φορές γίνεται διαβολικός, αλλά γίνεται για καλό…», στέλνοντας  στο χρονοτούλαπο της ιστορίας παλαιότερες πολιτικές εξαγγελίες του για την κατάργηση των ξένων στρατιωτικών βάσεων.

Στη μεταμνημονιακή εποχή, που ξανοίγεται μπροστά μας μετά και το πρωθυπουργικό διάγγελμα, αποδεικνύονται ξανά προφητικοί οι στίχοι του κορυφαίου Νίκου Γκάτσου: «Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα μου τα’ πες με το πρώτο σου το γάλα. Μα τώρα που η φωτιά φουντώνει πάλι εσύ κοιτάς τα αρχαία σου τα κάλλη και στις αρένες του κόσμου, μάνα μου Ελλάς, το ίδιο ψέμα πάντα κουβαλάς».