Η άνοδος έφερε ανακούφιση αλλά ο κόσμος του ΟΦΗ περιμένει υπομονετικά χρόνια τώρα τη λύτρωση

Μία και σήμερα έμειναν για την πρεμιέρα του ΟΦΗ στη Σούπερ Λίγκα μετά από τρία χρόνια στα… κατσάβραχα της Β’ και Γ’ Εθνικής. Ο στόχος έγινε πραγματικότητα αλλά το όνειρο του κάθε ομιλίτη είναι άλλο: να δει κάποτε την ομάδα του να λύνει το οικονομικό της με έναν επενδυτή που θα έχει όραμα να την πάει ψηλά, για να μην αγκομαχεί κάθε χρόνο και να παλεύει με τους δαίμονές της για να γλυτώσει….

Η επιστροφή στα μεγάλα “σαλόνια” μετά από μια δύσκολη τριετία, στη  διάρκεια της οποίας ο ΟΦΗ τα είδε…όλα (κυριολεκτικά και μεταφορικά) και βρέθηκε ακόμα και προ της (δεύτερης μέσα σε δυο χρόνια) διάλυσης, είναι μια λύση αλλά δεν είναι πανάκεια.

Η άνοδος έφερε ανακούφιση αλλά ο κόσμος του ΟΦΗ περιμένει υπομονετικά χρόνια τώρα τη λύτρωση. Έχει κουραστεί να βιώνει στιγμές όπως αυτές που έζησε τον Μάρτη του 2015 που κατέληξαν στη  διάλυσή του ή τον περασμένο Γενάρη που πήγε να επαναληφθεί το ίδιο σκηνικό αλλά ο Παπαδόπουλος και ο… Θεός είχαν άλλη άποψη.

Ζητάει πολλά ο κόσμος του ΟΦΗ; Θέλει επιτέλους να σταματήσει η μιζέρια, η γκρίνια, να απομακρυνθούν εντελώς από τα Καμίνια τα μαύρα σύννεφα και να βγει ο ήλιος της αισιοδοξίας, της προοπτικής, της ελπίδας. Αυτά όλα έχουν εξαφανιστεί τα τελευταία χρόνια με την ομάδα να είναι εγκλωβισμένη στην εσωστρέφεια που δεν την αφήνει να πάει μπροστά.

Η Σούπερ Λίγκα θα βγάλει τον ΟΦΗ από την αφάνεια αλλά το όνειρο του ομιλίτη είναι να δει κάποια στιγμή αυτή την ομάδα στα χέρια ενός ανθρώπου που θα έχει το όραμα, το χρήμα και την δυνατότητα να την απογειώσει. Που θα φτάσει η στιγμή που κανείς να μην μιλάει για προβλήματα, καθυστερήσεις στις πληρωμές, προσφυγές.

Που θα πηγαίνει στο γήπεδο  -ειρήσθω εν παρόδω, κάποια στιγμή πρέπει να ανοίξει ξανά η κουβέντα και για ένα νέο γήπεδο- και θα βλέπει μπάλα χωρίς να σκέφτεται τίποτα άλλο. Αυτά μπορούν να γίνουν;

Αν ακούς εσύ, εκεί πάνω ψηλά, να ξέρεις ότι υπάρχει πολύς κόσμος που περιμένει. Το ’κανες μια φορά το θαύμα σου πέρυσι, τι είναι να κάνεις ένα ακόμα! Ξέρεις πόσο κόσμο θα κάνεις χαρούμενο;