“Υπάρχει μεταξύ μας εμπιστοσύνη”
“Η παράξενη πόλη μου” είναι μία σειρά ντοκιμαντέρ στην ΕΡΤ3, που περιγράφει την καθημερινή ζωή των ανθρώπων σε διάφορες πόλεις του κόσμου. Μία από αυτές που παρουσιάστηκαν ήταν η Άαρχους, μία από τις παλαιότερες ιστορικές πόλεις της Δανίας, που είναι χτισμένη στην ανατολική ακτή της Γιουτλάνδης από τους Βίκινγκς.
Η Γαλλίδα δημοσιογράφος Alexandra Aleveque για να μάθει τον τρόπο ζωής των ντόπιων έμεινε για αρκετές ημέρες φιλοξενούμενη στο σπίτι μιας τετραμελούς οικογένειας και εντυπωσιάστηκε από πολλά και διάφορα.
Οι Δανοί ζουν σε μία κοινωνική αρμονία. Αφιερώνουν πολύ χρόνο στην οικογένειά τους, κάνουν συνεχώς εξορμήσεις στη φύση και κυκλοφορούν κυρίως με ποδήλατο, γιατί η πόλη είναι έτσι σχεδιασμένη ώστε αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος μετακίνησης.
Στη Δανία, τα ποσοστά εγκληματικότητας είναι από τα χαμηλότερα παγκοσμίως, η ανεργία είναι σε πολύ χαμηλό επίπεδο, το κοινωνικό κράτος σε κάνει να νιώθεις ήρεμος και ασφαλής και οι μισθοί είναι… αξιοζήλευτοι. Ένας εργαζόμενος στην υπηρεσία Καθαριότητας που ασχολείται με την αποκομιδή των σκουπιδιών από τους κάδους ανακύκλωσης είπε ότι ναι μεν εργάζεται σκληρά – 22 ώρες την εβδομάδα – αλλά αμείβεται πολύ καλά. Πόσος είναι ο μηνιαίος μισθός του; Ούτε λίγο ούτε πολύ, 4.500 ευρώ τοΝ μήνα!
Οι κάτοικοι της πόλης υποστήριξαν ότι ναι μεν το 45% του μισθού τους πηγαίνει σε φόρους, αλλά δεν τους πειράζει, γιατί αυτά που απολαμβάνουν είναι πολύ περισσότερα, σε επίπεδο κοινωνικών υπηρεσιών.
Η δημοσιογράφος μίλησε με μία νεαρή μητέρα που πήγε για καφέ μαζί της, αφήνοντας το μωρό της στο καροτσάκι στο απέναντι πεζοδρόμιο. “Έτσι με μεγάλωσαν κι εμένα”, είπε στην έκπληκτη παρουσιάστρια. “Δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα, υπάρχει μεταξύ μας το αίσθημα της εμπιστοσύνης”.
Τα πράγματα μοιάζουν σχεδόν ονειρικά στη χώρα αυτή με τους πιο ευτυχισμένους κατοίκους στον κόσμο.
Τον περασμένο Αύγουστο, οι Δανοί έβαλαν την ευτυχία σε μουσείο εγκαινιάζοντας το πρώτο Μουσείο Ευτυχίας σε ένα υπόγειο, στο κέντρο της Κοπεγχάγης.
Οι άνθρωποι του μικρού σκανδιναβικού βασιλείου των 5,8 εκατομμυρίων κατοίκων που δουλεύουν για να ζουν και δεν ζουν για να δουλεύουν και είναι οι πρωταθλητές της ευτυχίας, μας δείχνουν το δρόμο. Και επειδή δεν μπορούμε να μετακομίσουμε εκεί – αφήστε που θα μας λείπει ο ήλιος – γιατί δεν υιοθετούμε τις δανέζικες συνήθειες εδώ;