Ξεσηκώνοντας θύελλα διαμαρτυριών από αριστερούς, κατ’ επάγγελμα, κατ’ επίφαση ή και πραγματικούς
Ο Μίκης Θεοδωράκης ξεπέρασε και τον σύντεκνό μου! Έναν άνθρωπο του μόχθου και του μεροκάματου, της παρέας και της καλοσύνης. Μόνο που ο δικός μου γνωστός δεν έχει σχέση με την πολιτική και τους αγώνες, όχι μόνο λόγω εποχής μα και ιδιοσυγκρασίας. Μπορεί, ωστόσο, να διαβάζει πίσω από τις πολιτικές και ιδεολογικές γραμμές και βεβαίως να ξεχωρίζει ποιες είναι οι ψευδεπίγραφες.
Από γράμματα δεν σκαμπάζει, μα το μυαλό του κόβει και είναι καλός τεχνίτης στο αντικείμενό του. Δεν θα ξεχάσω με πόση χαρά πριν από κάποια χρόνια, όχι πολλά, μου αποκάλυψε το νέο ευφυολόγημά του, για να μου χαρακτηρίσει κάποιον που δήλωνε αριστερός. Αυτός είναι, μου είπε, «αριστερόστροφη μούφα»!
Για όσους τυχόν δεν γνωρίζουν, η μούφα είναι υδραυλικό σωληνοειδές εξάρτημα το οποίο περιέχει, εσωτερικά, και στα δύο άκρα βόλτες και χρησιμοποιείται για να ενώσει δύο σωλήνες που περιέχουν εξωτερικές βόλτες στα άκρα τους. Μόνο που ο σύντεκνός μου χρησιμοποίησε τη μούφα, όχι στο πλαίσιο της δουλειάς του, αλλά με τη μεταφορική της έννοια, που σημαίνει το ψέμα, το παραμύθι!
Ο Μίκης Θεοδωράκης το πήγε ακόμα πιο μακριά και από το βήμα του συλλαλητηρίου για τη Μακεδονία, έκανε λόγο για «αριστερόστροφο φασισμό», ξεσηκώνοντας θύελλα διαμαρτυριών από αριστερούς, κατ’ επάγγελμα, κατ’ επίφαση ή και πραγματικούς. Ναι, διότι υπάρχουν και τέτοιοι και όποιος το αμφισβητεί, κάνει λάθος.
Και θέλω να πιστεύω ότι ο Μίκης Θεοδωράκης δεν τσουβάλιασε όλους τους αριστερούς και έγραψε πάνω στα σακί «φασίστες». Φαντάζομαι ότι έτσι θ’ ακύρωνε πρώτα απ’ όλα τον ίδιο του τον εαυτό. Εν μέρει μπορεί να έχει δίκιο, η συγκυρία όμως δεν προσφέρεται για τέτοιους χαρακτηρισμούς και διαχωρισμούς. Εξάλλου ο φασισμός δεν έχει χρώματα και πλευρές.
Η ιστορία μάς έχει διδάξει ότι ο φασισμός μπορεί να φωλιάσει και πέρα από τη δεξιά και πέρα από την αριστερά. Και ακόμα και όταν προέρχεται από εκ διαμέτρου αντίθετες πλευρές, το αποτέλεσμα μπορεί να είναι ακριβώς το ίδιο. Και είναι άδικο, έστω και γλωσσικά αν το πάρετε, οι της μιας πλευράς να αποκαλούνται «μπαχαλάκηδες» και οι της άλλης «τραμπουκοφασίστες».
Ακόμα και αν ο Μίκης έκανε λάθος, λάθος κάνουν και αυτοί που τον «καταχερίζουν» τώρα στο όνομα μιας Αριστεράς, που όλα τα κάνει σωστά με την αίσθηση μιας μόνιμης και ετσιθελικά νόμιμης υπεροχής έναντι όλων των άλλων. Είναι όμως έτσι; Διότι και το Τρίτο Ράιχ είχε συνδεθεί με το «Deutschland über alles” («Η Γερμανία πάνω απ’ όλα»)!