Ο Toshio πέρασε οκτώ χρόνια στη φυλακή, έχοντας τη δυνατότητα να αποταμιεύσει κάποια από τα χρήματα της σύνταξής του, για να περάσει τα βαθιά γεράματά του
Όσοι τους έχουμε δίπλα μας – κι ο Θεός να τους έχει καλά για πολύ -ξέρουμε τι νιώθει ένας απόμαχος της ζωής, ένας συνταξιούχος, όταν τα “ψίχουλα” που παίρνει δεν φτάνουν, παρά μόνο ώς τα μέσα του μήνα, αν δεν είναι αυτό που λέμε χαμηλοσυνταξιούχος.
Στη γειτονιά μου, αλλά πιστεύω και σε κάθε συνηθισμένη γειτονιά, το “γράφ’ τα” στο ψιλικατζίδικο ή το μπακάλικο είναι πλέον ο κανόνας για πολλούς συνταξιούχους, χωρίς οι μισθωτοί να πηγαίνουν και πολύ πίσω.
Έτσι, μ’ αυτό το μικρό ή μεγαλύτυρο αλΙσβερίσι, κι ο συνταξιούχος παίρνει τα χρειαζούμενα, που θα ξεπληρώσει στο τέλος του μήνα, κι μαγαζάτορας κάνει τζίρο για το μαγαζί του. Έτσι κάπως στην Ελλάδα της γειτονιάς αντιμετωπίζεται η κρίση, που ρήμαξε ζωές. Ακόμα και το παμπάλαιο σύστημα του αντιπραγματισμού, όπως λέγεται, βρίσκει εφαρμογή στις ηρακλειώτικες γειτονιές, σαν τη δική μου.
Η κυρία Χριστοθέα έχει περισσευούμενα χόρτα και λαχανικά από το κτήμα της στο Λασίθι και με πολλή αγάπη θα τα δώσει στην κυρία Δέσποινα, τη μαμά μου, από την οποία τα λεμόνια από τις λεμονιές των Δαμανίων ή της Πόμπιας θα μοιραστούν αναλόγως. Θα μου πεις:
Γιατί τα γράφεις τώρα, που βγήκαμε από τα μνημόνια; Ίσως, γιατί ακόμα η τσέπη των περισσοτέρων δεν έχει βγει. Αλλά όχι μόνο γι’ αυτό. Διάβασα μια είδηση, που έρχεται από τη μακρινή Ιαπωνία και συγκλονίστηκα και γι’ αυτό θέλω να τη μοιραστώ μαζί σας.
Η είδηση, λοιπόν, έλεγε ότι οι ηλικιωμένοι στη χώρα του ανατέλλοντος Ηλίου γίνονται ολοένα και πιο παραβατικοί, με απώτερο στόχο… να συλληφθούν. Όσο για την αιτία; Η αδυναμία επιβίωσης στον έξω κόσμο, δεδομένου πως οι συντάξεις είναι εξαιρετικά χαμηλές και το κόστος ζωής πολύ υψηλό.Μοναδική λύση φαντάζει η ασφάλεια ενός κελιού και η σίγουρη παροχή ενός πιάτου ζεστού φαγητού.
Τα εγκλήματα, που διαπράττονται από τους ανθρώπους τρίτης ηλικίας, έχουν αυξηθεί τα τελευταία χρόνια, σύμφωνα με το σχετικό ρεπορτάζ του BBC. Το βρετανικό δίκτυο παρουσίασε την περίπτωση του 69χρονου Toshio Takata, που ομολογεί πως αποφάσισε να παρανομήσει, γιατί ήταν φτωχός και ήθελε απλά να βρει έναν χώρο, όπου θα μπορούσε να ζει, δίχως να πληρώνει ενοίκιο.
«Κάποια στιγμή μού ήρθε η ιδέα πως θα μπορούσα να επιβιώσω μόνο πίσω από τα σίδερα της φυλακής. Τότε πήρα ένα ποδήλατο, πήγα στο Αστυνομικό Τμήμα και τους είπα: «Παιδιά, το έκλεψα!”.
Το σχέδιό του λειτούργησε, όμως η ποινή δεν ήταν μεγάλη, καθώς το αδίκημα δεν ήταν σοβαρό. Έτσι, αποφάσισε να διαπράξει κάτι σοβαρότερο.
Πήρε ένα μαχαίρι και άρχισε να απειλεί γυναίκες, με την ελπίδα πως κάποια θα καλέσει την Αστυνομία. Και η επιθυμία του εκπληρώθηκε. Ο Toshio πέρασε οκτώ χρόνια στη φυλακή, έχοντας τη δυνατότητα να αποταμιεύσει κάποια από τα χρήματα της σύνταξής του, για να περάσει τα βαθιά γεράματά του.
Όταν θα ήταν ξανά έξω… Θα μου πεις: Ποιος έχει υπογράψει συμβόλαιο με τον… Toshio για το πότε – χτύπα ξύλο! – θα αφήσει τον μάταιο τούτο κόσμο, για να χάσει οκτώ χρονια στη φυλακή; Γι’ αυτό, το “γράφ’ τα”… ποικιλοτρόπως είναι μια κάποια λύση.