Πώς μπορεί η κοινωνία να ξαναβρεί την κανονική έξοδο;
Ο κόσμος πάντα πήγαινε μπροστά με πειράματα και αναζήτηση της γνώσης. Με προσπάθειες και λάθη- μόνο τότε μπορείς να βρεις τη λύση. Τώρα γράφεται η ιστορία της υπέρβασης αυτής της κρίσης που ζει ο κόσμος. Και μέσα από τις αποτυχίες, τις ήττες «θα βρεθεί το γέλιο της σοφίας αν μπορούμε να το ακούσουμε».
Στο Ισραήλ ήδη έκαναν το απόλυτο πείραμα. Εμβολίασαν όλον τον πληθυσμό, άνοιξαν τις δραστηριότητες με «πάσο» και ιδιότυπα διαβατήρια και τώρα περιμένουν να δουν τα αποτελέσματα. Όπως περιμένουν να εμβολιαστεί και ο υπόλοιπος κόσμος για να αρχίσουν να… κινούνται και στο εξωτερικό.
Στη Σουηδία έκαναν το παρακινδυνευμένο πείραμα με την…ανοσία της αγέλης και τελικά επέστρεψαν στη σιγουριά της μάσκας και των μέτρων που πήρε όλος ο κόσμος από τον Μάρτιο ή τον Σεπτέμβριο του 2020.
Στη Βαρκελώνη έκαναν το πρωτότυπο πείραμα με τους 5000 ανθρώπους στη ροκ συναυλία που πήγαν με…τεστ και μάσκες, αλλά χωρίς αποστάσεις και περιμένουν να δουν τα ξέτελά τους.
Οι Ολλανδοί, εκτός τα ανοιχτά γήπεδα με κόσμο χωρίς μάσκες, κάνουν ένα πείραμα με τουρίστες που θα φέρουν στη Ρόδο με υποχρέωση να είναι σε… φούσκα, να μην βγαίνουν από το ξενοδοχείο, να μην έρχονται σε επαφή παρά μόνο με το προσωπικό και μετά την επιστροφή τους θα μείνουν και σε καραντίνα! Και για 200 περίπου θέσεις έκαναν αίτηση πάνω από 25.000 άτομα. Περιμένουμε κι εδώ να δούμε τα αποτελέσματα…
Εμείς στην Ελλάδα βέβαια είμαστε ένα… πείραμα από μόνοι μας γιατί έχουμε λίγο από όλα! Και πολίτες που τηρούν τα μέτρα κι αυτούς που δεν τα τηρούν. Και κρατικές δομές που τα τηρούν και κρατικά στελέχη που τα έχουν γραμμένα στα παλιά τους τα παπούτσια.
Εμείς κάνουμε…πειράματα και ισορροπούμε μεταξύ γελοίου και σοβαρού. Μεταξύ υπευθυνότητας και υποκρισίας. Από τον πρώτο πολίτη που πάει σε φαγοπότια μέχρι τους υπουργούς που γίνονται νονοί και τους πολιτευόμενους που κάνουν διαδηλώσεις εν μέσω πανδημίας όλοι συμμετέχουν στο πείραμα.
Συναγωνίζονται τη μάνα και το γιο που φεύγουν από το νοσοκομείο έχοντας covid και καταγγέλλουν το…σύστημα και τους γιατρούς ´ που τα πιάνουν για να διασωληνώνουν. Ακόμη και ο Νεύτων -που έλεγε «μπορώ να υπολογίσω την κίνηση των ουρανίων σωμάτων, αλλά όχι την τρέλα των ανθρώπων»- σε αυτή τη χώρα σηκώνει τα χέρια ψηλά.
Κανείς δεν γνώριζε τίποτα για τον εχθρό, ουδείς ήξερε να αντιμετωπίσει την κρίση. Έτσι, πειραματιζόμενοι πορευόμαστε προς την Έξοδο από αυτή την κρίση που είναι ορατή μόνο εξαιτίας των εμβολίων και της σοβαρής επιστήμης- γιατί υπάρχει κι εκείνη των τηλε-παραθύρων και της αρπαχτής- χάρη στην προσπάθεια του κόσμου που σε μεγάλο βαθμό υπομένει και αναμένει καλά νέα.
Όλοι συμμετέχουμε σε ένα πείραμα όχι γιατί γίναμε πειραματόζωα συστήματος, όπως θα έλεγε η Λαμιώτισσα αρνήτρια, αλλά γιατί θέλουμε όσο το δυνατόν πιο γρήγορα να τελειώσει αυτή η παθογένεια.
Εντάξει, δεν συγκρίνονται και με το «πείραμα» του Sebastian Fitzek αλλά παραμένουν οι συνθήκες…εξωπραγματικές σε σχέση με αυτά που ζούσαμε στην προ covid εποχή, τότε που όλα ήταν κανονικά και αυτονόητα. Και μάλλον θα πρέπει να το πάρουμε πια απόφαση.
Αυτή η περίοδος μάλλον έχει περάσει ανεπιστρεπτί ακόμη και αν καθαρίσουμε κάποια στιγμή με αυτό τον ιό. Θα κινούμαστε διαφορετικά, θα διασκεδάσουμε και θα κάνουμε παρέες με άλλους ευφάνταστους τρόπους, θα έχουμε μια άλλη ζωή.