“Είμαστε σε θέση να αγαπάμε περισσότερα  από ένα άτομα”

Η Έλεν Φίσερ είναι διάσημη Αμερικανίδα ανθρωπολόγος και ειδική στο θέμα της αγάπης. Την περιγράφει ως ένα παγκόσμιο ανθρώπινο κίνητρο (πιο δυνατό απ’ τη σεξουαλική ορμή, τη δίψα ή την πείνα, ακόμα και από τη θέληση για ζωή) και οι έρευνές της δίνουν φως στα διαχρονικά ανθρώπινα μυστήρια, όπως το γιατί επιλέγουμε έναν σύντροφο αντί για κάποιον άλλο.

Δίνουν ακόμη απάντηση στο ερώτημα γιατί οι άνθρωποι ακόμη κι όταν αγαπούν, απιστούν.

“Η αγάπη δεν είναι συναίσθημα, είναι χημική αντίδραση και στην πραγματικότητα, νομίζω ότι είναι πιο ισχυρή από τη σεξουαλική ορμή”, εξηγεί η Φίσερ.

Τότε, ακόμη κι όταν αγαπάμε, τι είναι αυτό που μας οδηγεί στην απιστία; “Το πρόβλημα είναι ότι η ρομαντική αγάπη δεν είναι το μόνο σύστημα του εγκεφάλου που ενεργοποιείται όταν ερωτευόμαστε κάποιον. Υπάρχουν ουσιαστικά τρία συστήματα του εγκεφάλου που σχετίζονται με την αγάπη” αναφέρει η Φίσερ.

“Υπάρχει η σεξουαλική ορμή, η οποία είναι σαν μια «ανυπόφορη νευρική φαγούρα», να βγούμε ψάχνοντας για ένα ευρύ φάσμα συντρόφων, προκειμένου να περάσουμε τα γονίδιά μας. Υπάρχει η ρομαντική αγάπη, η οποία μας βοηθά να εστιάσουμε την ενέργειά μας στο ζευγάρωμα σε ένα άτομο. Και έπειτα υπάρχει ο δεσμός, η ηρεμία και η ασφάλεια που αισθανόμαστε με μια μακροπρόθεσμη σχέση, ώστε να μπορούμε να μεγαλώσουμε τα παιδιά μας μαζί”.

Ωστόσο, τα τρία συστήματα του εγκεφάλου, η σεξουαλική ορμή, η ρομαντική αγάπη και ο δεσμός, δεν είναι πάντα συνδεδεμένα μεταξύ τους.

“Έτσι, είναι δυνατόν να αισθάνεστε βαθιά προσήλωση σε μια μεγάλη σχέση και ταυτόχρονα να αισθάνεστε έντονη ρομαντική αγάπη προς κάποιον άλλο ή ακόμη και σεξουαλική έλξη προς έναν τρίτο”.

“Με λίγα λόγια, είμαστε σε θέση να αγαπάμε περισσότερα από ένα άτομα την ίδια στιγμή» προσθέτει. «Είναι σαν να συνεδριάζει στο κεφάλι σας μία επιτροπή, καθώς προσπαθείτε να αποφασίσετε τι να κάνετε», είπε η Φίσερ. «Δεν πιστεύω ειλικρινά ότι είμαστε ένα ζώο που φτιάχτηκε για να είναι ευτυχισμένο. Είμαστε ένα ζώο που δημιουργήθηκε για την αναπαραγωγή και νομίζω ότι την ευτυχία δεν τη βρίσκουμε έτοιμη, τη φτιάχνουμε» καταλήγει.