Γιάννη, χάσαμε! Αλλά γιατί χάσαμε; Είμαι σίγουρος ότι το ξέρεις.
Αν το παραδεχόσουν και δημόσια θα προσέφερες περισσότερα, παρά την ήττα σου. Οι δημότες το γνωρίζουν, αλλά είναι διαφορετικά να το ομολογεί ένας παθών. Να έβγαινες, δηλαδή, ως άλλο ζωντανό παράδειγμα και να απέδιδες την ήττα σου στο μιντιακό σύστημα, που όχι μόνο σε υποστήριξε με φανατισμό αλλά και επιτέθηκε με πρωτοφανή σφοδρότητα και εμμονή που χρήζει επιστημονικής διερεύνησης στον Βασίλη Λαμπρινό.
Όχι μόνο στη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου που τα παιδιά υπερέβαλλαν εαυτούς, αλλά για πέντε συνεχόμενα χρόνια. Χωρίς κανένα φραγμό, χωρίς καμία δεοντολογία. Δυστυχώς Γιάννη (που χάσαμε), αλλά από ένα σημείο και μετά μπήκαν ψύλλοι στα αυτιά της κοινής γνώμης, στα μάτια της οποίας ο Λαμπρινός, που ούτως ή άλλως δεν είχε δώσει δικαιώματα, έγινε ακόμα συμπαθέστερος και απέκτησε φανατικούς υποστηρικτές, αν και δεν είναι του χαρακτήρα του και της ιδιοσυγκρασίας του.
Λένε Γιάννη ό,τι το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού. Θέλω να πιστεύω ότι το τρομακτικό déjà vu που βίωσες (τελικά το 2019 ξαναήταν 2014) θα σε κάνει σοφότερο ό,τι και αν αποφασίσεις να κάνεις στη συνέχεια στη ζωή σου. Και τώρα έχασες Γιάννη, παρά το αξιόλογο και αξιόμαχο ψηφοδέλτιό σου, όχι γιατί ο κόσμος αμφισβητούσε τις δυνατότητες, το έργο σου και αυτό που θα μπορούσες να κάνεις, αλλά επειδή κάποιοι σε στήριξαν με τον τρόπο που σε στήριξαν.
Ένας τρόπος που ενόχλησε πολλούς, αλλά και έβαλε στο παιχνίδι άλλους που ενδεχομένως ήταν αδιάφοροι. Βλέποντας όμως το σκηνικό που είχε στηθεί πήραν θέση. Προφανώς και το μιντιακό σύστημα δεν είναι ο μόνος λόγος της ήττας σου. Ήταν και οι ομόκεντροι κύκλοι που συντάχθηκαν μαζί σας, χωρίς την έξωθεν καλή μαρτυρία.
Οι συγκεκριμένοι δεν ήταν μόνο εκτός Λότζια, αλλά και εντός από… μετεγγραφές. Ήταν ακόμα το γεγονός ότι στην πολιτική και στη μεγάλη σου διαδρομή έκανες εχθρούς ή αν θέλεις άσπονδους φίλους, που όπως αποδείχτηκε άλλαξαν το status της κάλπης.
Ο Λαμπρινός όχι μόνο δεν πρόλαβε να κάνει σοβαρούς εχθρούς, αλλά έκανε και ανέλπιστους φίλους, που τον έβλεπαν να μην υποκύπτει σ’ ένα σύστημα που θέλει να «ελέγξει» την πόλη και ουκ ολίγοι σπεύδουν σε κάθε ευκαιρία να υποβάλλουν τα σέβη τους και να δώσουν τα διαπιστευτήριά τους.
Ο Λαμπρινός δεν το έπραξε, κέρδισε και μαγκιά του (και συγνώμη δήμαρχε για τη λαϊκούρα μου). Οι όποιοι «εχθροί» του ενήργησαν είτε από προσωπική είτε από κομματική ιδιοτέλεια. Και το έκαναν τόσο άκομψα που ο κόσμος το… εξετίμησε δεόντως (για να δανειστώ τη γλώσσα Λαμπρινού).
Γιάννη χάσαμε, γιατί στην προσπάθεια σου να δείξεις διακομματικός- πολυσυλλεκτικός πήρες και το χρίσμα του ΚΙΝ.ΑΛ. και τη στήριξη της ΝΔ, που όπως όλοι γνωρίζουν είχε φερθεί απρεπώς στην αξιολόγηση Λαμπρινού και κυρίως των δικών της στελεχών, που για πρώτη φορά πέρασαν την πόρτα εξουσίας στη Λότζια, επιχειρώντας να τ’ ακυρώσει…
Και τελικά Γιάννη, όπως αποδείχτηκε, έχασες και από το ΚΙΝ.ΑΛ. και από τη ΝΔ! Γιάννη χάσαμε και για 100 ακόμα λόγους που δεν είναι της παρούσης γιατί θα χάσουμε και την μπάλα (στους ομόκεντρους κύκλους και αυτή). Εκτός και αν βολεύεσαι με την νίκη της παράταξης και παραβλέπεις τη δική σου ήττα!
Όχι Γιάννη, δεν κέρδισε η αποχή, όπως προσπαθούν να σε πείσουν. Κέρδισε ο Λαμπρινός και η νίκη του δεν αντέχεται… Να σκεφτείς Γιάννη ότι το μιντιακό σύστημα που σε στήριξε, εδέησε δύο ώρες μετά το «κλείδωμα» της νίκης Λαμπρινού να ενημερώσει το κοινό του τι… στο διάολο έγινε στον μεγαλύτερο δήμο της Κρήτης!