Όταν δουλεύεις πάνω στην επικαιρότητα, μαθαίνεις να είσαι σκληρός με τις ιστορίες που ακούς κάθε λίγο, συνηθίζεις στη φρίκη. Υπάρχουν όμως πάντα ιστορίες, περιστατικά, υποθέσεις που σε βγάζουν από τα συνηθισμένα, σε ταρακουνούν. Και δυστυχώς τέτοιες υποθέσεις δεν μας λείπουν τον τελευταίο καιρό.
Οι χειρότερες απ’ όλες είναι εκείνες που έχουν στο επίκεντρό τους παιδιά… Και ξεχώρισα δύο, μέσα από τη ροή της επικαιρότητας τις μέρες αυτές. Την υπόθεση με τα κυκλώματα εμπορίας βρεφών και τα όσα υπέφερε ο μικρός Άγγελος, που γνώρισε, όπως όλα φανερώνουν, φριχτή μεταχείριση στα χέρια εκείνων που είχαν χρέος να τον προστατεύουν.
Χιλιάδες ζευγάρια και μόνοι άνθρωποι αγωνιούν και αγωνίζονται να αποκτήσουν ένα παιδί και άλλοι έχουν παιδιά και τα βασανίζουν. Κάποιοι δεν διστάζουν να τζογάρουν με την ανάγκη να δώσουμε και να πάρουμε αγάπη, και κάποιοι είναι ανίκανοι να πράξουν ακόμα και τα στοιχειώδη που επιβάλλει η φύση και ο νόμος. Σημάδια όλα αυτά του πόσο άδικη είναι η κοινωνία, η ζωή του ανθρώπου συνολικά.
Δεν ξέρω τι είναι αυτό που φταίει, και τα βλέπουμε όλα αυτά. Είναι όλα τους σίγουρα κομμάτι της σκοτεινής πλευράς των ανθρώπων, μιας πλευράς που υπάρχει εν δυνάμει σε όλους μας. Αλλά ταυτόχρονα δεν της επιτρέπουμε όλοι να φανερωθεί. Την τιθασεύουμε, άλλοι με ευθύνη, άλλοι με ντροπή, άλλοι με αγάπη για τους δικούς μας. Ο άνθρωπος μπορεί να είναι θηρίο, πρέπει όμως να μπορεί να μην είναι.
Και θηρία θα γίνουμε, αν επιτρέψουμε να επικρατήσει ο νόμος της ζούγκλας και για όσους κάνουν τέτοιες αισχρές πράξεις. Όλοι οφείλουμε εμπιστοσύνη στη δικαιοσύνη, η κοινωνική ζωή έχει κανόνες και η καταπάτησή τους ως απάντηση έχει και πάλι τους κανόνες, όχι την τυφλή βία.
Γιατί μόνο έτσι θα έχουν όλα τα παιδιά καλύτερη τύχη. Έτσι θα έχουν όλοι καλύτερες ευκαιρίες, έτσι θα υπάρχει λιγότερη εκμετάλλευση. Με τους νόμους, με τους θεσμούς, με τη δικαιοσύνη, που είναι η μόνη ασφαλής ασπίδα και καταφυγή κάθε αδύνατου.
Το νου μας στο παιδί, στα παιδιά, όλα τα παιδιά. Και σε κάθε άνθρωπο δίπλα μας που βρίσκεται σε ανάγκη, σε αδυναμία, που γίνεται θύμα εκμετάλλευσης. Να μιλάμε, να έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά και τη φωνή μας στεντόρεια για την προστασία του αδύνατου. Και να πιστεύουμε στους κανόνες και τις δομές της κοινωνίας. Μόνο έτσι θα γίνουν καλύτερες αυτές και πιο ασφαλείς όλοι μας…