Η πρώτη φάση του Euro 2024 ολοκληρώθηκε χωρίς ιδιαίτερο σασπένς είναι η αλήθεια και σίγουρα δίχως να διεκδικεί δάφνες ποιότητας, αφού δεν έχουμε δει σπουδαίο θέαμα στις περισσότερες από τις 36 αναμετρήσεις που έχουν γίνει ως τώρα.

Και φυσικά είναι απόλυτα λογικό, αφού οι παίκτες είναι αρκετά κουρασμένοι, μετά από ακόμα μία απαιτητική σεζόν στα πρωταθλήματά τους. Ποδοσφαιριστές εξουθενωμένοι, με λίγη ενέργεια που παλεύουν για να φτάσουν την ομάδα τους στην κορυφή της Ευρώπης.

Οι περισσότεροι από αυτούς φύλαξαν τις όποιες δυνάμεις είχαν, για να… φορτσάρουν στα νοκ άουτ παιχνίδια. Αυτό φαίνεται και στα στατιστικά που έχει μέχρι τώρα το τουρνουά.

Το πιο εντυπωσιακό από αυτά είναι ότι πρώτος σκόρερ σε όλη τη διοργάνωση είναι τα… αυτογκόλ. Οκτώ παίκτες έχουν σκοράρει στις εστίες των ομάδων τους κι έχουμε ακόμα πολύ ψωμί…

Είναι και κάτι άλλο όμως που οφείλει η ΟΥΕΦΑ να το λάβει σοβαρά υπόψιν της. Η διόγκωση του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος και το σύστημα διεξαγωγής αποδεικνύονται στην πράξη λάθος κινήσεις. Δε γίνεται στη γιορτή-υποτίθεται- του Ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, να συμμετέχουν σχεδόν οι μισές της Γηραιάς Ηπείρου.

Μοιραία η ποιότητα πέφτει. Κάποτε η πρόκριση και μόνο μιας Εθνικής στα τελικά, ήταν επιτυχία, τώρα φαντάζει ως υποχρέωση…

Έπειτα, τι σύστημα είναι αυτό στη φάση των ομίλων που σχεδόν κανένας δεν αποκλείεται (πέρασαν οι 16 από τους 24). Πόσα και πόσα ματς δεν είδαμε να… κάθονται με άνεση στην ισοπαλία, επειδή αυτό το αποτέλεσμα συνέφερε και τους δύο…

Φυσικά από το σαββατοκύριακο που αρχίζουν τα νοκ άουτ, αυτό θα αλλάξει ωστόσο και πάλι ας μην περιμένουμε καμιά εκτόξευση του θεάματος. Δεν υπάρχουν πλέον και τα λαμπερά αστέρια που μπορούν να βοηθήσουν σε αυτή την κατεύθυνση.

Το πιο μεγάλο όνομα του τουρνουά είναι, φυσικά, ο Εμπαπέ που μέχρι τώρα έχει σκοράρει μόνο με πέναλτι και μοιάζει να σκέφτεται ήδη τη μετακόμισή του στη Μαδρίτη και τη στιγμή που θα αποθεωθεί από το κοινό της Ρεάλ.

Οι αγχωμένοι Γερμανοί τα δίνουν όλα μεν αλλά τους λείπει φανερά η ποιότητα κι ένας παίκτης ηγέτης.

Για Ιταλία και Αγγλία ας μη συζητήσουμε καλύτερα, τρίζουν τα… κόκκαλα των προσωπικοτήτων που κάποτε οδηγούσαν τις δύο μεγάλες αυτές σχολές στις σπουδαίες διοργανώσεις.

Μια ανάσα φρεσκάδας προσφέρουν οι πιτσιρικάδες της Ισπανίας, αλλά είναι αρκετή για να τους φθάσει μέχρι το τέρμα της διαδρομής;

Όσο για την Εθνική μας, η πρόκριση της Γεωργίας στη φάση των «16», μάλλον δείχνει ότι δικαίως δεν είχαμε θέση και σε αυτό το Euro…

Καλύτερα να μας ενώνει και να μας δονεί, του Χαριστέα η φωνή…