Η μάχη των δημάρχων και ο παραλογισμός
Natura nihil fit in frustra, έλεγαν οι Λατίνοι θέλοντας να μας πουν ότι όλα για κάποιο λόγο γίνονται. Προτιμώ όμως αυτό που συνήθιζαν οι δικοί μας: Η φύση απεχθάνεται τα κενά. Και επιζητεί την ισορροπία.
Ένα τέτοιο κενό φαίνεται πως δημιουργήθηκε στην Αυτοδιοίκηση μετά την εφαρμογή του «Κλεισθένη», που ήθελε μεν τις συνεργασίες και τα ενωτικά σχήματα για το καλό των πόλεων, αλλά μόνο ως τέτοιο δεν λειτούργησε, ως τώρα τουλάχιστον!
Ίσως και γιατί αυτός ο νόμος δεν έκρυβε την πραγματική επιθυμία του νομοθέτη για σύγκλιση, για συναποφάσεις και από κοινού λύσεις στα προβλήματα που απασχολούν τους δημότες. Τουναντίον εμφανίστηκε ως η προσπάθεια της προηγούμενης ηγεσίας του υπουργείου Εσωτερικών να δημιουργήσει εικόνα… μπάχαλου και δημιουργίας δικών της πυρήνων.
Δεν ήταν τίποτα άλλο παρά μια προσπάθεια πλασαρίσματος σε καλύτερες θέσεις για το τότε κυβερνητικό κόμμα, που ενώ είχε την κεντρική εξουσία δεν είχε (και δεν έχει) πρόσβαση σε κοινωνικούς και αυτοδιοικητικούς φορείς.
Ω γέγονε γέγονε όμως. Ο νόμος πέρασε, οι εκλογές έγιναν. Και καταλήξαμε σε τερατουργήματα. Δήμαρχοι όχι μόνο χωρίς πλειοψηφία, αλλά ενίοτε και με τις λιγότερες δυνάμεις! Αντιπολίτευση με… ισχυρές πλειοψηφίες και μάλιστα όπως έγινε στο Ηράκλειο… συνασπίστηκαν σε τέτοιο ετερόκλητο βαθμό που περνάνε και τα δικά τους γονατογραφήματα, που λέει και μια ψυχή!
Οι συνθήκες, λοιπόν, δεν είναι κανονικές, αλλά είναι πραγματικές. Και όλοι οι τοπικοί παράγοντες έπρεπε να δρουν με βάση το ρεαλισμό, να δουν το εφικτό. Αντ’ αυτού επιχείρησαν να αλλάξουν την πραγματικότητα, αλλά απέτυχαν οικτρά.
Και φτάσαμε στο απόλυτο αδιέξοδο. Με τις δημοτικές αρχές στη γωνία, τις αντιπολιτεύσεις στο καναβάτσο. Να προσπαθεί η μία να πείσει για τα αυτονόητα και να διοικήσει, η άλλη για λόγους… θεάματος και άνευ ουσίας μήπως και δώσει κανένα… κροσέ για να επιβιώσει πριν βγει οριστικά νοκ άουτ!
Και αφού χάθηκε η κοινή λογική στο Δημοτικό Συμβούλιο, επικράτησαν ακραίες φωνές και ζήσαμε τραγελαφικές καταστάσεις, ήρθε η ώρα να βιώσουμε κάτι που μοιάζει με παραλογισμό.
Στην Ενωση των δημάρχων ο κυριότερος και βασικότερος δήμος της Κρήτης τίθεται εκτός μάχης, η αντιπολίτευση κάνει επίδειξη δύναμης και παίρνει την (όποια) εξουσία! Είναι, όμως, έτσι όπως φαίνεται; Είναι παρά φύσιν αποτέλεσμα; Όχι, πρόκειται μάλλον για… πολιτική διευθέτηση, οι ισορροπίες της φύσης που λέγαμε. Έτσι έπρεπε να γίνει, έτσι έγινε.
Από την στιγμή που έχουν χαθεί το μέτρο και η δημοκρατική τάξη ήταν αναμενόμενο να συμβεί αυτό (να ξανασυμβεί γιατί είχε γίνει και πριν 20 χρόνια…). Έτσι έπρεπε να γίνει για να βάλουν άπαντες νερό στο κρασί τους και να προσαρμοστούν στα δεδομένα, να φερθούν με ρεαλισμό.
Οι δήμαρχοι να διοικήσουν με σύνεση και διάθεση συνεργασίας. Οι αντιπολιτευόμενοι να μάθουν ότι δεν διοικούν, αλλά προτείνουν, ασκούν κριτική, βάζουν το καλό της πόλης πάνω από όλα.
Τώρα λοιπόν, θα κριθούν όλοι. Με πράξεις. Διότι καλές οι προθέσεις, αλλά καλύτερη η δημοκρατική λειτουργία. Που αποδεικνύεται εν τοις πράγμασι και καθημερινά.
Διότι όπως έλεγε και ένας Γάλλος πρωθυπουργός «Η Δημοκρατία είναι μια ωραία κοπέλα που για να σου μείνει πιστή πρέπει να της κάνεις έρωτα κάθε μέρα».