«Ένα λεπτό, περιπτερά, ένας αητός χωρίς φτερά απόψε λέει αντίο…»
Πάει, έπεσε και το τελευταίο οχυρό! Μέχρι τώρα λέγαμε: γυναίκα αλλάζεις, θρησκεία αλλάζεις, ιδεολογία αλλάζεις, αλλά ομάδα ποτέ! Κι όμως, πλέον μέχρι και ομάδα αλλάζεις ή έστω απαρνείσαι με την επίδειξη πιστοποιητικού ποδοσφαιρικών φρονημάτων.
Για του λόγου το αληθές, σας παραπέμπω στο video του MEGA με την παρουσίαση του θέματος της απαλλαγής του Ολυμπιακού, του Ατρομήτου, του Μαρινάκη και του Σπανού από την Επιτροπή Δεοντολογίας, για τον δήθεν χειραγωγημένο μεταξύ τους αγώνα, πριν κάμποσα χρόνια.
Όχι, δεν θα σχολιάσουμε την αδέκαστη ελληνική δικαιοσύνη, ούτε θα επικαλεστούμε όσα έχουν δει τα μάτια μας και έχουν ακούσει από κασέτες τα αυτιά μας, για ένα τέταρτο του αιώνα.
Στους παρουσιαστές του video θα σταθούμε: τον Μένιο Σακελλαρόπουλο (συγγραφέα του βιβλίου «20 χρόνια ταξίδια με τον Παναθηναϊκό. Εκεί που έχω ταξιδέψει…» και τον Νίκο Ευαγγελάτο (φόλα ΑΕΚτζή και πρώην συνάδελφο του Νίκου Τσιαμτσίκα, που στις ζωντανές συνδέσεις του Alter τον ρωτούσε σκωπτικά «σε τι κόσμο θα φέρουμε τα παιδιά μας Νίκο Ευαγγελάτο;»).
Η γλώσσα του σώματος και μόνο των δυο τηλεοπτικών περσόνων έλεγε κάτι παραπάνω από την αλήθεια, που δεν είναι άλλη από την πανηγυρική αθώωση του μηντιάρχη εργοδότη τους. Μένιο, Νίκο, μας πείσατε.
Η απόφαση μιλάει από μόνη της, προς τι λοιπόν οι περικοκλάδες και οι σάλτσες; Θα μπορούσατε μόνο να εισηγηθείτε την εξαγορά όλων των ανεμιστήρων (προσοχή μη γίνει παρεξήγηση με τα κλιματιστικά) για να μην μπορεί κανένα «γιουσουφάκι» να τους χρησιμοποιεί για την εκτόξευση λάσπης. Ούτως ή άλλως αναλώσιμοι είναι και αυτοί. Αλλά τι τα θέλετε; Έτσι που μας κατάντησε αυτή η ρημαδοκοινωνία, δουλίτσα να υπάρχει…
Αλλά πώς να υπάρχει, όταν ο Χαρδαλιάς δεν προλαβαίνει να κλείνει καταστήματα και επιχειρήσεις; Και αν δεν ήταν οι πυρκαγιές, οι κακοκαιρίες και τα χειροφιλήματα των ιερέων, η χώρα θα είχε κατεβάσει ολοκληρωτικά ρολά λόγω πανδημίας και εσωτερικών πιέσεων…
Πλέον το μεταμεσονύκτιο λουκέτο επεκτείνεται σε περίπτερα, κάβες και μίνι μάρκετ! Και άντε τώρα να είσαι άρτι χωρισμένος και να πηγαίνεις 23:59 για τσιγάρα…
«Ένα λεπτό, περιπτερά,
ένας αητός χωρίς φτερά
απόψε λέει αντίο.
Εγώ χωρίζω κι η ζωή μου τελειώνει,
εγώ χωρίζω κι ο καημός δε λέγεται.
Ό, τι αγαπώ απόψε με σκοτώνει
κι εσύ φωνάζεις “Συντομεύετε!”».
Αμ το άλλο; Να έχεις «κάβα» μισό μπουκάλι στο μπαρ, να μην το προλαβαίνεις ανοικτό, να θέλεις να βρέξεις το λαρύγγι σου και η κάβα που ξέρεις να είναι κλειστή με ΚΥΑ. Άτιμη κοινωνία, εξαιρουμένης της Θείας που μεταλαμβάνει ο Κουμουτσάκος!
Να καταφεύγεις στην ΕΒΓΑ της γειτονιάς σου- όπως λέγαμε πριν 30 χρόνια στην Κυψέλη το mini market- και να εμπίπτει επίσης στα… απαγορευμένα του Χαρδαλιά. Να γυρίζεις απεγνωσμένα μέχρι τα ξημερώματα για να ικανοποιήσεις το αλκοολίκι σου, αλλά εις μάτην. Το πολύ πολύ κατά τις 5 να συναντήσεις τα πρώτα ανοικτά πατσατζίδικα για να ηρεμήσεις το χαλασμένο από την ταλαιπωρία στομάχι σου.
Διότι ο Χαρδαλιάς, όλα εν σοφία εποίησε κι έτσι αντί τις 7 το πρωί ανοίγει δύο ώρες νωρίτερα τα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος. Ε, είναι ποτέ δυνατόν να μην αθωωθεί απ’ όλες τις Επιτροπές Δεοντολογίας ή μήπως θα εμφανιστεί κανένας μάρτυρας να καταθέσει εναντίον του;