Οι κλήσεις για περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας σχεδόν τετραπλασιάστηκαν  τον μήνα της «καραντίνας»

Οδεύοντας προς το τρίτο κύμα της νέας κανονικότητας, βγαίνουν σιγά-σιγά τα απόνερα του υποχρεωτικού   εγκλεισμού μας στο σπίτι.

Το περίφημο “Μένουμε σπίτι” μπορεί να είχε και τα θετικά του: άλλοι ήρθαμε πιο κοντά στα αγαπημένα μας πρόσωπα, κάποιοι διαλογίστηκαν, κάποιοι ζύμωσαν και έψησαν τα άπαντα Πετρετζίκη – Αργυρώς και  Σκαρμούτσου, άλλοι έκαναν τρεις φορές γενική καθαριότητα και ότι άλλο μπορεί να φανταστεί το μυαλό του ανθρώπου σ’αυτή την ιδιότυπη κατάσταση.

Γιατί το σπίτι ήταν η ζεστή  φωλιά που έκλεινε απ’ εξω τον αόρατο εχθρό και μας κρατούσε ασφαλείς. Δεν ήταν το ίδιο όμως για όλους, η δική μαςζεστή  φωλιά έγινε ο “παγωμένος” τόπος μαρτυρίου για κάποιες γυναίκες αλλά και για παιδιά που ήταν τα θύματα ενός άλλου πολέμου.

Το προφιλ από τα στοιχεία που συγκεντρώθηκαν διαψεύδουν τα όποια στερεότυπα έχουμε στο μυαλό μας.

Δείχνουν  ότι    Ελληνίδες σε ποσοστό 80%, ηλικίας μεταξύ 40 και 54 ετών, έγγαμες με παιδιά και απόφοιτες τριτοβάθμιας εκπαίδευσης,  ήταν οι γυναίκες που αναζήτησαν ψυχολογική και νομική στήριξη, κυρίως για περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας, από τα συμβουλευτικά κέντρα του ΚΕΘΙ στα οποία απευθύνθηκαν την περίοδο της υποχρεωτικής παραμονής στο σπίτι, λόγω πανδημίας.

Τα  στοιχεία  που παρουσιάστηκαν   στην ειδική κοινοβουλευτική επιτροπή Ισότητας, Νεολαίας και Δικαιωμάτων του Ανθρώπου  συνέλεξε η Γραμματεία Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας των Φύλων και το ΚΕΘΙ για τα περιστατικά βίας την περίοδο του υποχρεωτικού εγκλεισμού λόγω Covid-19. Οι καταγγελλιες  για περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας  που καταγράφηκαν  τις μέρες της «καραντίνας», ήταν ιδιαιτέρως αυξημένα.

Η τηλεφωνική γραμμή SOS 15900 της Γενικής Γραμματείας Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας των Φύλων τον περασμένο μήνα έλαβε συνολικά 1.769 κλήσεις. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Γενικής Γραμματείας, οι κλήσεις για περιστατικά βίας τον Απρίλιο έφθασαν τις 1.070, ενώ οι αντίστοιχες κλήσεις τον Μάρτιο ήταν 325. Εξίσου ανησυχητική είναι η αύξηση των κλήσεων για περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας τον Απρίλιο, με 648 κλήσεις.

Οι κλήσεις για περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας σχεδόν τετραπλασιάστηκαν τον μήνα της καραντίνας σε σύγκριση με τον Μάρτιο, που καταγράφηκαν 166 κλήσεις για παρόμοια περιστατικά. Από τα ίδια στοιχεία προκύπτει ότι επτά στα δέκα περιστατικά βίας καταγγέλθηκαν από τα ίδια τα θύματα και τρία στα δέκα καταγγέλθηκαν από τρίτα πρόσωπα, όπως γονείς, παιδιά, αδέρφια, γείτονες και φίλοι.

Είναι ιδιαίτερα σημαντικό το γεγονός ότι εννιά στα δέκα άτομα που κάλεσαν στη γραμμή SOS 15900 τόλμησαν για πρώτη φορά να αναφέρουν το περιστατικό βίας, να ζητήσουν στήριξη και να στείλουν με τη σειρά τους σε όλες τις γυναίκες το μήνυμα «Μένουμε σπίτι αλλά δεν μένουμε σιωπηλές».

Παράλληλα, σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία, τα περισσότερα θύματα βίας ήταν σύζυγοι, σύντροφοι (στο 61% των περιστατικών). Δηλαδή, 485 σύζυγοι  -σύντροφοι τον Απρίλιο βίωσαν σκληρές εικόνες που δύσκολα θα ξεχάσουν, ενώ έντονο προβληματισμό προκαλεί το γεγονός ότι το 10% των περιστατικών βίας αφορούσε σε παιδιά (77 παιδιά).

Από τα ίδια στοιχεία προκύπτει ότι το 8% των περιστατικών βίας αφορούσε σε πρώην συζύγους -πρώην συντρόφους (56 θύματα) και 67 περιστατικά αφορούσαν περιστατικά βίας κατά γονέων και αδελφών (9%). Όπως σημειώνουν οι ειδικοί, σε χρονικά διαστήματα όπου το ζευγάρι περνάει περισσότερο χρόνο μαζί, τα περιστατικά βίας αυξάνονται.

Αυτό σχετίζεται με το γεγονός πως οι δύο σύζυγοι ή σύντροφοι μοιράζονται επιπλέον χρόνο μαζί και η τριβή θα φέρει στην επιφάνεια πιο γρήγορα και πιο εύκολα συμπεριφορές που περικλείουν βία, οποιασδήποτε μορφής.

Η κύρια ηλικιακή ομάδα που κάλεσε στη γραμμή SOS, ήταν από 40-54 ετών (27%), με αμέσως επόμενη την ηλικιακή ομάδα των 25-39 ετών (18%). Η οικογενειακή κατάσταση της πλειονότητας ήταν έγγαμες (52%), με παιδιά (62%) και απασχολούμενες (21%). Τέλος, όσον αφορά στα αιτήματα των ωφελούμενων, το 40% ήθελε ψυχοκοινωνική στήριξη και το 36% νομική συμβουλευτική και βοήθεια.

Επιπλέον, σε περιπτώσεις παιδιών γυναικών θυμάτων βίας υπήρξε συνεργασία με το Χαμόγελο του Παιδιού. Σημειώνεται ότι 41 κλήσεις αφορούσαν αιτήματα φιλοξενίας σε ξενώνες. Μάλιστα  15 περιστατικά ήταν έκτακτα και χρειάστηκε να απομακρυνθούν τα θύματα άμεσα από το περιβάλλον τους. Τα θύματα και τα παιδιά τους φιλοξενήθηκαν σε ειδικά καταλύματα που εξασφάλισε η Γενική Γραμματεία σε συνεργασία με την Ελληνική Ιατροδικαστική Εταιρία.