Μήπως τελικά μοιάζουμε στην Ινδία περισσότερο απ’ όσο νομίζουμε;
Ομολογώ πως είναι από τις λίγες φορές που με παρασύρει είδηση το τελευταίο διάστημα. Η είδηση αυτή προέρχεται από την Ινδία. Στο μακρινό κρατίδιο Ουτάρ Πραντές, λοιπόν, φυλακίστηκαν 8 γαϊδουράκια, γιατί έφαγαν κάποια καλλωπιστικά φυτά, έξω από τις φυλακές Τζαλαούν!
Ο διευθυντής των φυλακών διέταξε την άμεση φυλάκισή τους, ενώ ο ιδιοκτήτης τους, αφού τα αναζητούσε για δυο μέρες, έμαθε την τύχη και την ποινή τους κι έπεσε από τα σύννεφα.
Επειδή όμως ο διευθυντής των φυλακών ήταν πάρα πολύ αυστηρός κι επέμενε πως τα γαϊδούρια έπρεπε να μείνουν φυλακή για σωφρονισμό, χρειάστηκε πολιτικό μέσο, ώστε να αφεθούν ελεύθερα. Ευτυχώς η μεσολάβηση τοπικού βουλευτή ήταν καίρια και τα γαϊδουράκια είδαν ξανά το φως του ήλιου και τον ιδιοκτήτη τους.
Κι αφού σταμάτησα για λίγο να γελώ και να χαίρομαι για την όμορφη εξέλιξη της ιστορίας, που δικαίωνε τα καημένα γαϊδούρια, άρχισα να σκέφτομαι λίγο διαφορετικά. Μήπως τελικά μοιάζουμε στην Ινδία περισσότερο απ’ όσο νομίζουμε; Και μήπως τα συμπαθή τετράποδα δεν θυμίζουν λίγο τον μέσο Έλληνα; Αν διαφοροποιούνται κάπου οι Έλληνες, είναι στο γεγονός πως, σε αντίθεση με τα γαϊδουράκια, γνωρίζουν καλά τις αξιόποινες πράξεις.
Όσο το αναλύω ενδοσκοπικά, τόσο περισσότερες συνδέσεις διαπιστώνω. Γιατί σκέφτομαι τις φορές που οι Έλληνες σκεφτήκαμε αφελώς όπως τα γαϊδουράκια και «φάγαμε» ακριβά φυτά ή ακόμα και «σανό» κατά το κοινώς λεγόμενο, θεωρώντας πως αυτή η πράξη είναι μια πράξη ελευθερίας ή μια πράξη που δεν επιφέρει συνέπειες. Κι όταν τελικά διαπιστώσαμε τις συνέπειες των πράξεών μας, αναζητούσαμε το φταίξιμο σε άλλους, ρίχναμε τις ευθύνες σε τρίτους, όπως επίσης και τη σωτηρία μας σε κάποιο… μέσο, πολιτικό ή εξ ουρανού.
Ενδεχομένως η σύνδεση των γεγονότων να μην έχει απόλυτη ταύτιση και το αναγνωρίζω. Δυστυχώς, όμως, πιστεύω ακράδαντα πως η συμπεριφορά αυτής της άκρατης ανεμελιάς των συμπαθών τετραπόδων, η συμπεριφορά του ιδιοκτήτη που δεν βάζει όρια, του ανωτέρου που τιμωρεί άκριτα και χωρίς λόγο, αλλά και της έξωθεν παρέμβασης που έρχεται να επαναφέρει την τάξη της αταξίας, θυμίζει πολύ περισσότερο Ελλάδα απ’ όσο νομίζουμε.