Η ατζέντα των δημοτικών εκλογών αυτοπεριορίστηκε στο βολικό πεδίο της ανέξοδης συζήτησης της διαχείρισης της λακκούβας
Έχει και η ιστορία τον τρόπο της να διασκεδάζει. Με τα επαναλαμβανόμενα λάθη, τις βέβαιες νίκες που ηττήθηκαν, και τις ήττες που ανατράπηκαν στις κρίσιμες στιγμές του πυκνού πολιτικού χρόνου των αυτοδιοικητικών εκλογών που αφήσαμε πίσω μας.
Λίγα 24ωρα μετά τα εκλογικά αποτελέσματα που έκριναν την τύχη του Δήμου Ηρακλείου, κάποιοι δεν μπορούν να συνέλθουν από την έξαρση της μεθυστικής χαράς της νίκης, και άλλοι από την παραλυτική μελαγχολία της πικρής ήττας που δεν καταπίνεται.
Το βέβαιο είναι, ότι αυτή η συλλογική αποδιοργάνωση δεν μπορεί να συνεχίζεται επ΄ άπειρον αφού η πεισματάρα πραγματικότητα δεν εξαφανίζεται ακόμα και όταν εμείς αποστρέφουμε το βλέμμα από πάνω της.
Έτσι καθώς κάποιοι αυτοθαυμάζονται φωτογραφιζόμενοι στη Δικαιοσύνης, τα ιστορικά δημόσια κτήρια, που αναπτύσσονται κατά μήκος της, πεθαίνουν όρθια, ενώ βρίσκονται στα δόντια του Υπερταμείου και όχι στα χέρια της Λότζια που θα έπρεπε να δίνει αγώνα ζωής για να περιέλθουν στη διαχείριση της.
Την ίδια στιγμή το αεροδρόμιο Καστελλίου καλπάζει αγέρωχο προς την υλοποίηση του και το Δημοτικό Συμβούλιο Ηρακλείου, -που μπορεί να ξενυχτίσει διαφωνώντας για τη διατύπωση ενός γραφειοκρατικού εγγράφου-, δεν έχει αφιερώσει μισή συνεδρίαση για τη νέα πραγματικότητα που διαμορφώνεται γύρω μας και αλλάζει ραγδαία με μη αναστρέψιμες παρενέργειες τις ζωές μας.
Και αποτελεί πραγματική πρόκληση το γεγονός ότι σήμερα η τοπική κοινωνία του Ηρακλείου δεν έχει καμία ενημέρωση για το ποιά είναι η επίσημη θέση των δημοτικών παρατάξεων για το κρίσιμο αυτό θέμα. Στο μεταξύ πάνω από είκοσι χρόνια τα λύματα των Δαφνών ρέουν ανεμπόδιστα στις εκβολές του Γιόφυρου, γιγαντώνοντας την περιβαλλοντική καταστροφή που ποτίζει καλλιεργημένες εκτάσεις περιμετρικά του ποταμού Απόλλωνα Βενεράτου.
Μέσα σε όλα αυτά παρατηρείται και η δραματική υποστελέχωση της Λότζια η οποία αποδυναμώνεται συνεχώς από προσωπικό, και κινδυνεύει να απαξιωθεί λειτουργικά αν δεν τροφοδοτηθεί με μόνιμους εργαζόμενους όπως αυτούς που μεταναστεύουν αφού στον τόπο μας δεν μπορούν να ζήσουν με τους δραματικούς όρους των ελαστικών σχέσεων εργασίας που απαξιώνουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
Τα παραπάνω ανοικτά θέματα και τόσα άλλα που ζητούν επιτακτικά λύση βρέθηκαν εκτός ατζέντας των δημοτικών εκλογών, που αυτοπεριορίστηκε στο βολικό πεδίο της ανέξοδης συζήτησης της διαχείρισης της λακκούβας για να αναχθεί ξανά στη ζωή μας το αυτονόητο, ζητούμενο.
Έχει πραγματικά ενδιαφέρον ο τρόπος με τον οποίο θα ανοίξει η βεντάλια των προβλημάτων στη νέα σύνθεση του Δημοτικού Συμβουλίου εν όψει και των συνθέσεων που κυοφορούνται, που μένει να αποδειχτεί σε ποιά πολιτική βάση θα προσδιοριστούν.
Ο τρόπος που θα τοποθετηθούν και η στάση που θα κρατήσουν οι δημοτικές παρατάξεις στα όργανα του Δημοτικού Συμβουλίου, θα αποτελέσει γράδο της πολιτικής ωριμότητας και καθαρότητας, και όλοι εμείς θα έχουμε τη δυνατότητα να διαπιστώσουμε ποιοι είναι εκείνοι που θα διεκδικήσουν ποιοι είναι εκείνοι που θα αγωνιστούν, ποιοι θα συγκρουστούν με συμφέροντα και ποιοι θα τα «χτυπήσουν» … φιλικά στην πλάτη…