…για την επίτευξη του οποίου ακούγονται κατά καιρούς παροιμιώδεις ιστορίες, που έλαβαν χώρα στην ευρύτερη περιοχή της Χερσονήσου.

Προφανώς και τα έντονα καιρικά φαινόμενα που κάποιοι συνδέουν με την  κλιματική αλλαγή χτύπησαν με μανία το δήμο Χερσονήσου. Πόσο συμβατές όμως μπορεί να είναι οι καταστροφές, που σημειώθηκαν, με αυτό που πρεσβεύει ο δήμος Χερσονήσου; Ο μεγαλύτερος τουριστικός δήμος μιας χώρας, για όσους το λησμονούν.

Μιας χώρας που η μόνη της βιομηχανία- βαριά όπως την αποκαλούμε αυτάρεσκα- είναι ο τουρισμός… Και αν ο δήμος Χερσονήσου θεωρήθηκε πρότυπο τουριστικής ανάπτυξης (ας στριμώξουμε κάπου ενδιάμεσα και το πρόχειρης) φανταστείτε τι θα συμβεί αλλού, με αντίστοιχα καιρικά φαινόμενα.

Είπαμε, η κλιματική αλλαγή είναι από μόνη της ένα κεφαλαιώδες ζήτημα, αλλά δεν μπορεί να ρίξουμε σε αυτή όλα τα κατάξυλα και τα φερτά υλικά που κατέληξαν στις δαντελωτές ακτές της περιοχής. Το κακό για τους αυτοδιοικητικούς και τους αιρετούς είναι ότι δεν έχουν άλλοθι.

Δεν μπορούν να πουν ότι δεν ήξεραν. Πριν από τρία χρόνια ο καθηγητής Τεκτονικής Ευθύμης Λέκκας, τους τα είχε περιγράψει αναλυτικά σε ημερίδα για την κλιματική αλλαγή που έγινε στην πληγείσα σήμερα περιοχή. Δεν ξέρω πόσοι τότε τον πήραν σοβαρά, αλλά αμφιβάλλω αν έγινε κάποιος σχεδιασμός, ώστε να μετριαστούν οι επιπτώσεις όταν ερχόταν το κακό.

Και το κακό ήρθε και τώρα κλαίμε πάνω στα απομεινάρια των υποδομών, τα ρημαγμένα σπίτια, τους ξηλωμένους δρόμους και τις περιουσίες που τις πήρε το ποτάμι και τις μετέφερε στη θάλασσα. Βλέπετε το νερό ένα δρόμο έμαθε και αυτόν ακολουθεί. Μπορεί να κάνει παύση για χρόνια, μπορεί να πέφτει σε μικρές ποσότητες μα όταν φουσκώνει το ποτάμι και το ρέμα, θα περάσει πάνω από εκεί που ο άνθρωπος έκτισε… ανάπτυξη και επένδυσε στο εύκολο κέρδος, για την επίτευξη του οποίου ακούγονται κατά καιρούς παροιμιώδεις ιστορίες, που έλαβαν χώρα στην ευρύτερη περιοχή της Χερσονήσου.

Και δεν είναι μόνο οι επιχειρηματίες. Είναι το κράτος που εκτός από τα στραβά μάτια, κάνει και σαθρές υποδομές με λειψές ή καθόλου μελέτες. Είναι η αυτοδιοίκηση που ψαρεύει ψήφους με εμβαλωματικές λύσεις, με ασφαλτοστρώσεις και τσιμεντοστρώσεις του ποδαριού και του ρουσφετιού.

Είναι και ο απλός πολίτης- ψηφοφόρος που πρέπει να βάλει ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι του, με κάθε κόστος και μπάζωμα… Και δίπλα σε αυτόν και ο νεόπλουτος που θέλει και μια εξοχική κατοικία μερικών τετραγωνικών στα χιλιάδες των δαντελωτών ακτών της περιοχής και ει δυνατόν στη σκιά των ελαιόδεντρων.

Η πρόσφατη κακοκαιρία ανέδειξε και τους καταρράκτες του ΒΟΑΚ! Που να το φανταζόταν ο Λαλιώτης, η Βάσω, ο Πάχτας και εσχάτως ο Σπίρτζης, όταν κατά καιρούς και μέσα σε πανηγυρικό κλίμα παρέδιδαν στην κυκλοφορία ένα κομμάτι δρόμου; Τα υδάτινα στοιχεία δεν ήταν στις προδιαγραφές του έργου και στις συμβατικές υποχρεώσεις του εργολάβου.

Εμφανίστηκαν τώρα ως ένα έξτρα φαινόμενο, προς τέρψη των χρηστών του ΒΟΑΚ, που είναι μαθημένοι τόσα χρόνια στο vivere pericolosamente!  Επίσης φαντάζομαι τώρα να κατάλαβαν άπαντες οτι όταν λέμε κλιματική αλλαγή δεν εννοούμε μόνο την ξηρασία. Η κλιματική αλλαγή φέρνει και ένταση των φαινομένων που προκαλούν μεγάλές καταστροφές.

Συνεπώς τα μέτρα πρόληψης που καλούνται να πάρουν οι αρμόδιοι ή αυτοί που κάνουν τους αρμόδιους, δεν είναι μόνο να βομβαρδίσουν τα σύννεφα με κανονάκια για να βρέξει να ποτίσουμε το χωράφι μας και να μη στεγνώσει το λαρύγγι μας… Είναι κρίσιμο άπαντες να κατανοήσουν τα φαινόμενα και ό,τι σχεδιάζουν για τη συνέχεια να λαμβάνει υπόψη του τα νέα δυσχερή δεδομένα και να σέβεται τη φύση.

Όχι, η φύση δεν εκδικείται. Μόνο ο άνθρωπος εκδικείται και το άδικο γυρίζει στον ίδιο, το γείτονά του ή τον ψηφοφόρο του… Και τώρα βάζουν όλοι τα δυνατά τους για καταγραφή των ζημιών και άμεση δρομολόγηση αποζημιώσεων και λύσεων. Μα δεν τους είπε κανείς ότι… πτωχεύσαμε ή λειτουργούν ως… μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι;