Οι περισσότεροι τυφλοί δεν μπορούν να πάνε μόνοι ούτε στο περίπτερο
Το Ηράκλειο έχει χιλιόμετρα με οδεύσεις τυφλών, έχετε όμως δει τυφλούς να περπατούν στον δρόμο; Η απάντηση είναι “όχι, σχεδόν ποτέ”. Και πώς να δούμε, αφού σήμερα στην Κρήτη ζουν 2.500 άνθρωποι με προβλήματα όρασης, αλλά δεν υπάρχει ούτε μια δασκάλα κινητικότητας για να τους δείξει πώς να το κάνουν; Ζουν με το επίδομα, είναι άμεσα εξαρτημένοι από τις οικογένειές τους και οι περισσότεροι δεν μπορούν να πάνε μόνοι τους ούτε στο περίπτερο.
Ο Παναγιώτης Γραμμενίδης, πρόεδρος της Περιφερειακής Ένωσης Τυφλών Κρήτης, μας είχε είπε πριν λίγους μήνες ότι στον ν. Ηρακλείου ζουν περίπου 1.100 τυφλοί και στην Κρήτη 2.500. Στην πόλη εργάζονταν σε τηλεφωνικά κέντρα υπηρεσιών 12 τυφλοί, μεταξύ αυτών και εκείνος, αλλά τώρα όλοι έχουν πάρει σύνταξη.
Ο πρόεδρος είπε ότι η πλειονότητα των τυφλών έχουν τελειώσει μόνο το δημοτικό και σχεδόν κανείς δεν είναι αυτόνομος.
“Όλοι εξαρτώνται για τα πάντα από τις οικογένειές τους” ανέφερε ο Π. Γραμμενίδης και συμπλήρωσε ότι ούτε ο ίδιος, που είναι σήμερα 67 ετών και έχει 3 παιδιά και 3 εγγόνια, δεν μετακινείται παρά σπάνια, χωρίς τη βοήθεια της γυναίκας του.
Όσον αφορά την εκπαίδευσή τους, η μόνη λύση είναι να πάνε στην Αθήνα, αφού εδώ και 1 χρόνο η μοναδική δασκάλα κινητικότητας στην Κρήτη παραιτήθηκε και ακολούθησε άλλη επαγγελματική κατεύθυνση.
Σε άλλες χώρες του κόσμου οι τυφλοί εκπαιδεύονται, εργάζονται, κινούνται, οδηγούν άνετα με το λευκό μπαστούνι ή με τους σκύλους – οδηγούς, ζουν αυτόνομα, έχουν δραστηριότητες και κοινωνική ζωή.
Ό,τι δεν συμβαίνει δηλαδή στην Κρήτη και την Ελλάδα γενικότερα.
Ποιο είναι το παρόν και το μέλλον των τυφλών στη χώρα μας;
Η κατάσταση είναι χάλια και χειροτερεύει όσο περνάνε τα χρόνια. Τους δίνουν το επίδομα τυφλότητας και από κει και πέρα αυτό που προσφέρουν σε επίπεδο εκπαίδευσης είναι το ελάχιστο. Εάν είσαι τυφλός, κυριολεκτικά και μεταφορικά δεν βλέπεις φως.