Το ερώτημα που τίθεται είναι εάν όλα αυτά θα χρησιμοποιηθούν και μετά το τέλος της κρίσης για τον έλεγχο της κοινωνίας. Τυχαίο;
“Οι μάζες δεν επαναστατούν ποτέ από μόνες τους και δεν επαναστατούν ποτέ μόνο και μόνο γιατί καταπιέζονται. Μάλιστα, όσο δεν τους επιτρέπεται να έχουν μέτρο σύγκρισης, ούτε καν παίρνουν είδηση πως καταπιέζονται”.
Στο Οργουελικό σύμπαν του ”1984” μπήκα το 1984 ως έφηβη που σεβόταν τον εαυτό της και ήθελε να είναι ενημερωμένη για ένα βιβλίο που και λόγω χρονολογίας γινόταν μεγάλος ντόρος.
Το διάβασμα του βιβλίου άφηνε έναν υποδόρροιο φόβο, όμως υπό το πρίσμα της ανεμελιάς όλα όσα έγραφε ο Όργουελ φαίνονταν μακρινά, απίθανα, αυτό που ελληνιστί θα λέγαμε pulp fiction. Το πού θα πάμε το βράδυ κι αν μ’ αφήναν οι γονείς μου να βγώ ήταν πολύ πιο σημαντικά και περισσότερο τρομακτικά από τη ζωή στην Ωκεανία, την οποία καταδυνάστευε ο παντοδύναμος και αλάθητος Μεγάλος Αδελφός.
Όμως, το βιβλίο του Όργουελ προφητικό ή όχι, ξεπερασμένο ή μη επηρέασε όσο λίγα τη σύγχρονη κουλτούρα αφήνοντας και ως παρακαταθήκη και πολλές εκφράσεις όπως ψυχρός πόλεμος, Μεγάλος Αδελφός, Αστυνομία Σκέψης, έγκλημα σκέψης κ.λπ.
Αφορμή για όλα αυτά στάθηκαν αλεπάλληλα άρθρα που διάβασα για το πόσο επίκαιρο θεωρείται σήμερα το βιβλίο, για να περάσουν αντιδημοκρατικά και αντιεργατικά μέτρα μέσα στην πανδημία.
Το θέμα έχει πολλές και σημαντικές παραμέτρους από δικτατορίσκους τύπου Ούρμπαν της Ουγγαρίας που στην αναμπουμπούλα χαίρονται ακόμα περισσότερο, από την αποστέρηση οτιδήποτε φέρνει στη ζωή μας χαρά και ευτυχία, όπως τα ταξίδια, οι διακοπές, ένα άγγιγμα, ένα φιλί, η ανθρώπινη επαφή και πολλές πολλές άλλες. Μάλιστα, ένας Συντηρητικός βουλευτής Στιβ Μπέικερ προσήλθε προσφάτως στο κοινοβούλιο με μία φανέλα που έγραφε «Το 2020 είναι το νέο 1984».
Ακόμα, σύμφωνα με όλα τα δημοσιεύματα που έχουν δει προσφάτως, εντός πανδημίας, το φως της δημοσιότητας, κυβερνήσεις ανά τον κόσμο χρησιμοποιούν τα δεδομένα γεωεντοπισμού των κινητών, για να διαχειριστούν τον κοροναϊό. Πάροχοι κινητής στην Ε.Ε. μοιράζονται τα δεδομένα από τα κινητά των πολιτών με τις υγειονομικές Αρχές της Ιταλίας, της Γερμανίας και της Αυστρίας, όπως αποκάλυψε προσφάτως το πρακτορείο Reuters.
Ο λόγος; Για να δουν οι κρατικές υπηρεσίες αν συμμορφώνονται οι πολίτες με τα μέτρα της κοινωνικής απομάκρυνσης, μένοντας μέσα ή κοντά στα σπίτια τους. Στις 16 Μαρτίου, το Ισραήλ γινόταν μια από τις πρώτες χώρες παγκοσμίως, φανερά τουλάχιστον, που επέτρεπε τη χρήση του γεωεντοπισμού του κινητού τηλεφώνου για «την ανίχνευση του ιού».
Η Κίνα επιστράτευσε ένα νέο λογισμικό για την καραντίνα, που έστελνε εν αγνοία των ανθρώπων προσωπικές πληροφορίες στην αστυνομία. Ακόμα και βιομετρικά δεδομένα. Σε κάτι προφανώς πρωτόγνωρο σε όρους αυτοματοποιημένου κοινωνικού ελέγχου.
Όσο για τις ΗΠΑ, όπως αναφέρει σχετικό άρθρο, εκεί το πράγμα έχει αγγίξει νέα ύψη. Οι υγειονομικές υπηρεσίες δεν χρειάζονται καν τη βοήθεια των παρόχων κινητής, αποσπώντας πληροφορίες τοποθεσίας ακόμα και από τις διαφημίσεις στα κινητά!
Μισή δουλειά, μισή ζωή: Το τελευταίο διάστημα, όπως τονίζεται σε άλλο άρθρο, μπήκαν στη ζωή μας έννοιες όπως η τηλεργασία, η ευελιξία και η εκ περιτροπής εργασία.
Το ερώτημα δεν είναι πλέον αν ήρθαν για να μείνουν, αφού αυτό θεωρείται βέβαιο, αλλά σε κάθε περίπτωση φέρνει στο προσκήνιο τη λεπτή διαχωριστική γραμμή, ανάμεσα στην απόλυση και την εργασία με δικαιώματα. Εάν τα υψηλά ποσοστά ανεργίας και οι χαμηλές αμοιβές παγιωθούν, τότε η επόμενη μέρα θα είναι όχι μόνο δύσκολη, αλλά και εφιαλτική, λόγω της φτωχοποίησης της κοινωνίας .
Ο «Μεγάλος Αδελφός» έχει ξεπεράσει τον εαυτό του, τόσο που κι ο Όργουελ θα έτριβε τα ματια του. Το ερώτημα που τίθεται είναι εάν όλα αυτά θα χρησιμοποιηθούν και μετά το τέλος της κρίσης για τον έλεγχο της κοινωνίας. Τυχαίο; Αν διαφωνείτε κολλήστε το ”δε νομίζω”…