Η μάχη ενάντια στον σεξισμό δεν είναι εύκολη
Δεν είναι απαραίτητο να ασπάζεσαι τον φεμινισμό για να αντιληφθείς πόσες προσβολές, πόσο μισογυνισμού και παλαιομοδίτικα στερεότυπα κρύβει ένα κείμενο όπως αυτό που υπογράφει ο δημοσιογράφος Δημήτρης Καμπουράκης στο Liberal με τίτλο: “Δεν είναι μια αφελής Αμερικάνα…”
Η αλήθεια είναι ότι δεν κρύβονται, προβάλλονται ξεκάθαρα:
“’Όσοι ξέρουν από καλό management, λένε πως ποτέ δεν αφήνεις πολλές γυναίκες μόνες σ’ έναν εργασιακό χώρο, δίχως να βάλεις ανάμεσα τους κάποιον (ταλαίπωρο) άντρα που λειτουργεί εξισορροπητικά.
Διαφορετικά, είναι ζήτημα χρόνου να πλακωθούν οι γυναίκες μεταξύ τους για γελοίους ανταγωνισμούς και η δουλειά να πάει κατά διαόλου. Τώρα λοιπόν που άδειασε μια θέση στο υπουργείο εργασίας, ας χώσει εκεί ο Πρωθυπουργός κάποιο αρσενικό, ώστε να πάψει η γελοία πολεμική κατάσταση που επικρατούσε ως χθες με τις υπουργίνες, τις αναπληρώτριες και τις υφυπουργίνες.
Να μπει επιτέλους ένα αρσενικό στο υπουργείο να βάλει μια τάξη. Και οι γυναίκες, ας πάνε να πλύνουν κανά πιάτο…
Αυτά δεν τα συμπλήρωσε αλλά είναι σίγουρα μέσα στο μυαλό του. Ας ελπίζουμε ότι δεν είναι αυτή η επικρατούσα αντίληψη στην Ελλάδα του 2018 για τις γυναίκες κι ότι δεν συμμερίζονται πολλοί άνδρες (και γυναίκες) τις θλιβερές απόψεις του δημοσιογράφου, που έχει δημόσιο βήμα και είναι ένας από εκείνους που διαμορφώνουν την κοινή γνώμη.
Δυστυχώς, τα στερεότυπα ανάμεσα στα δύο φύλα ξεκινούν από πολύ μικρή ηλικία, μεταξύ 5 έως 7 ετών και είναι ένα παγκόσμιο φαινόμενο.
Τα παιδιά μεγαλώνοντας αναπτύσσουν μεγαλύτερη νοητική ευελιξία και πολλά αντιλαμβάνονται ότι οι κανόνες για το φύλο βασίζονται σε μεγάλο βαθμό σε κοινωνικές συμβάσεις.
Η μάχη ενάντια στον σεξισμό δεν είναι εύκολη και ξεκινάει από την παιδική ηλικία, τότε που οι γονείς και οι δάσκαλοι πρέπει να αρχίσουν να μιλούν και να εξηγούν. Γιατί “τα παιδιά πρέπει να μάθουν, όχι μόνο ότι τα κορίτσια και τα αγόρια είναι ισότιμα, αλλά και ότι πρέπει να πολεμήσουν όλα όσα στέκονται εμπόδιο στην ισότητα”.