Το αριστούργημα… “Μπλε Ανόητος” ‘’έπιασε” σε δημοπρασία τα 3,7 εκατομμύρια ευρώ!
“Δώστε μου ένα μουσείο και θα το γεμίσω” είχε πει ο Πικάσο.
Αλλά και εγώ, που δεν είμαι Πικάσο, μπορώ άνετα να το γεμίσω για παράδειγμα, με.. μπανάνες. Πως το έκανε ο διάσημος για το τολμηρό και εικονοκλαστικό του έργο Ιταλός εικαστικός ,Μαουρίτσιο Κατελάν ;
Ο καλλιτέχνης παρουσιάζει στην έκθεση της Art Basel Miami Beach το πρώτο έργο που δίνει σε μεγάλη φουάρ τέχνης εδώ και 15 χρόνια – και είναι απλά μια μπανάνα κολλημένη με γκρίζα ταινία στον τοίχο, αξίας 120.000 δολαρίων. Σύμφωνα με την ανακοίνωση της γκαλερί Perrotin όπου εκτίθεται, το έργο αποτελεί μια «διερευνητική προσέγγιση σχετικά με τον τρόπο που εκχωρούμε αξία στα αντικείμενα».
Τίτλος του έργου είναι “Comedian” και σύμφωνα με την γκαλερί που το παρουσιάζει, οι ενδιαφερόμενοι συλλέκτες θα πρέπει να έχουν υπόψη ότι δεν υπάρχουν σαφείς οδηγίες για την μακροπρόθεσμη συντήρησή του: «Αν η μπανάνα ωριμάσει και πιάσει μούχλα κατά την έκθεσή της, θα ληφθούν επιτόπου οι σχετικές αποφάσεις». Αντιλαμβάνεστε, λοιπόν, πόσο πολύ η φύση… μιμείται την τέχνη.
“Τέχνη είναι να κάνεις κάτι από το τίποτα και να το πουλάς” είπε κάποιος και είχε απόλυτο δίκιο! Υπάρχει ας πούμε ο ζωγράφος Lucio Fontana ο οποίος φιλοτέχνησε το “Concetto Spaziale, Attese”.
Όπως διάβασα « η εργογραφία του γνωστού ζωγράφου αποτελείται από μια σειρά “κενών” πινάκων, με έντονα χρώματα και βαθιές χαρακιές. Τα έργα του “πιάνουν” συνήθως πάνω από 1 εκατ. ευρώ, και ο συγκεκριμένος πίνακας “Concetto Spaziale, Attese” πωλήθηκε για 1.1 εκατ. ευρώ σε δημοπρασία του Λονδίνου. “Αυλακιά” και εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ, δηλαδή…
Για να μην αναφερθούμε στο “Creen White” του πρωτοποριακού καλλιτέχνη Ellesworth Helly, ένα πράσινο κύκλο σε λευκό φόντο που πωλήθηκε για 1,2 εκατομμύρια ευρώ.
Κορυφαίο όλων το έργο “Blue Fool” του Christopher Woll. Ο καλλιτέχνης έγραψε με μπλε μπογιά τη λέξη “FOOL” στον άσπρο καμβά και ο προφητικός τίτλος του αριστουργήματος… “Μπλε Ανόητος” “έπιασε” σε δημοπρασία τα 3,7 εκατομμύρια ευρώ !
Και δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς το γιατί…»