Η Ελλάδα έχει ένα από τα χαμηλότερα ποσοστά εθελοντών αιμοδοτών παγκοσμίως σε σύγκριση με τις αναπτυγμένες χώρες
Eίναι μια παγκόσμια ημέρα αλλά όχι άλλη μια παγκόσμια ημέρα αφού αφορά ένα πολύτιμο δώρο ζωής που μόνο ένας άνθρωπος προς έναν άλλο άνθρωπο μπορεί να προσφέρει.
Η 14η Ιουνίου έχει καθιερωθεί από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, τον Ερυθρό Σταυρό και την Ερυθρά Ημισέληνο ως η Παγκόσμια Ημέρα του Εθελοντή Αιμοδότη. Την ημέρα αυτή τιμάται, όπως τονίζεται ο ανώνυμος εθελοντής αιμοδότης και ο αλτρουισμός που επιδεικνύει προσφέροντας δύο πολύτιμα αγαθά χωρίς ανταμοιβή: λίγο από το χρόνο του και 400ml αίμα από τα 5 λίτρα που έχει.
Σύμφωνα με το Εθνικό Κέντρο Εθελοντικής Αιμοδοσίας (ΕΚΕΑ), το 2015 συγκεντρώθηκαν συνολικά 538.580 μονάδες αίματος, 318.044 από εθελοντές αιμοδότες και 220.536 από δότες αντικατάστασης, δηλαδή συγγενείς και φίλους. Επιπλέον, το 2015 εισάγαμε 27.050 μονάδες αίματος από τον Ελβετικό Ερυθρό Σταυρό για την κάλυψη μέρους των αναγκών των πασχόντων από μεσογειακή αναιμία, έναντι 5 εκατομμυρίων ευρώ.
Ωστόσο, οι συνολικές ανάγκες τις χώρες για αίμα δεν είναι γνωστές καθώς, σύμφωνα με το ΕΚΕΑ “οι ανάγκες τις χώρας δεν αντικατροπτίζονται στον αριθμό των συλλεγμένων μονάδων.” Μάλιστα το καλοκαίρι είναι η περίοδος με τις μεγαλύτερες ελλείψεις αίματος, καθώς πολλοί εθελοντές φεύγουν για διακοπές και αμελούν την αιμοδοσία ενώ ταυτόχρονα οι ανάγκες αυξάνονται.
Η Ελλάδα, έχει ένα από τα χαμηλότερα ποσοστά εθελοντών αιμοδοτών παγκοσμίως σε σύγκριση με τις αναπτυγμένες χώρες (high – income countries). Σύμφωνα με έρευνα της ΠΟΣΕΑ το 2008, μόλις το 0.65% του πληθυσμού είναι τακτικοί εθελοντές αιμοδότες, δηλαδή δίνουν αίμα 2 φορές το χρόνο. Το 42% του πληθυσμού που δεν δίνει αίμα, θεωρεί ότι η αιμοδοσία είναι επικίνδυνη, φοβάται και δε εμπιστεύεται το σύστημα υγείας της χώρας.
Ταυτόχρονα, περίπου 40% του πληθυσμού αναφέρει ότι δεν δίνει αίμα επειδή δεν γνώριζε την ανάγκη, δεν χρειάστηκε να δώσει, δεν ενημερώθηκε ή δεν γνωρίζει την διαδικασία αιμοδοσίας. Παγκοσμίως, το 90% των ανθρώπων που μπορούν να δώσουν αίμα δεν το κάνουν. Την ίδια ώρα οι σταθερές ετήσιες ανάγκες για αίμα της χώρας ανέρχονται σε 120.000 μονάδες και αφορούν τις ανάγκες για αίμα των πασχόντων από μεσογειακή αναιμία.
Συνολικά, χωρίς να υπάρχουν τα διαθέσιμα στοιχεία, εκτιμάται από οι ανάγκες της χώρας για αίμα κυμαίνονται από 550.000 έως 700.000 κάθε χρόνο. Όπως επισημαίνει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας μία μονάδα αίματος μπορεί να σώσει μέχρι και τρεις ζωές. Κάθε χρόνο συγκεντρώνονται 92 εκατομμύρια μονάδες αίματος σε όλο τον κόσμο. Πολλοί ασθενείς, που χρειάζονται μετάγγιση, ιδίως στις αναπτυσσόμενες χώρες, δεν έχουν έγκαιρη πρόσβαση σε ασφαλές αίμα.
Η συλλογή αίματος από εθελοντές μη αμειβόμενους αιμοδότες είναι ο ακρογωνιαίος λίθος για μια ασφαλή και επαρκή παροχή αίματος. Οι τακτικοί εθελοντές αιμοδότες είναι η ασφαλέστερη πηγή του αίματος, καθώς υπάρχουν λιγότερες μολύνσεις, που μεταδίδονται με το αίμα μεταξύ αυτών των δωρητών από ότι μεταξύ των ατόμων, που δίνουν αίμα για τα μέλη της οικογένειάς τους σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης ή που δίνουν αίμα έναντι πληρωμής.
Όπως λένε οι ειδικοί πέρα από την αυτονόητη προσφορά στον συνάνθρωπο η εθελοντική αιμοδοσία έχει και αρκετά άλλα οφέλη όπως: Ισορροπεί τα επίπεδα σιδήρου στο αίμα, προστατεύει από την καρδιακή προσβολή, βοηθά στη συνολική υγεία του αίματος, ο εθελοντής κάνει ένα μίνι τσεκ απ και έχει καλύτερη κλινική εικόνα της υγείας του. Επίσης μειώνεται η πιθανότητα εγκεφαλικού επεισοδίου, αποφεύγονται οι θρομβώσεις. Κι επειδή ανθρώποι είμαστε σήμερα είσε εσείς κι αύριο κάποιος άλλος.