Όμως ακόμα και σήμερα η ζωή μάς επιστρέφει με οδυνηρό τρόπο στο παρελθόν
Την πραγματική αξία του νερού κάθε Ηρακλειώτης τη μαθαίνει πολύ νωρίς σε αυτή την πόλη. Ειδικά όσοι έχουν μνήμη από τη δεκαετία του ’80 και έζησαν στο κέντρο της πόλης, θυμούνται σκηνές απείρου κάλλους.
Από εκείνες τις μέρες, που όταν γινόταν διανομή οι άνθρωποι μετέφεραν νερό στους κουβάδες, τις ντενέκες και τις κανάτες, γέμιζαν τα τσικάλια τους για να μπορούν να μαγειρεύουν, και υπερχείλιζαν τις μπανιέρες για να καλύπτουν τις ανάγκες υγιεινής τους, έχουν περάσει πολλά χρόνια… Όμως, ακόμα και σήμερα, η ζωή μάς επιστρέφει με οδυνηρό τρόπο στο παρελθόν.
Ειδικά κάθε καλοκαίρι πολλές περιοχές της πόλης ζουν επαναλαμβανόμενα και βασανιστικά το μαρτύριο της σταγόνας… Αυτή τη χρονιά όσοι είδαν έκθαμβοι τνο χειμώνα για πρώτη φορά τεράστιες ποσότητες νερών να πλημμυρίζουν τον Αποσελέμη, πίστεψαν ότι ένα φράγμα θα φέρει την… άνοιξη.
Η ίδια προσδοκία γεννήθηκε και όταν κατάφερε για πρώτη φορά η σημερινή δημοτική Αρχή να εξασφαλίσει περισσότερα από 20 εκατ. για να αντικαταστήσει σημαντικό μέρος του πεπαλαιωμένου δικτύου της πόλης.
Στην πραγματικότητα όμως τα πράγματα αποδεικνύονται πολύ πιο σύνθετα και απαιτούν λύσεις όχι μόνο για τα προβλήματα που μετακυλίονται από το παρελθόν, αλλά και σε σχέση με τη διαχείριση των αναγκών του παρόντος και κυρίως αυτών που θα προκύψουν στο μέλλον.
Αρκεί να σκεφτεί κανείς, ότι ο μέσος όρος των βλαβών και των ζημιών που προκύπτουν μέσα σε ένα χρόνο ξεπερνά τις 1.500 και κάποιες από αυτές είναι για μήνες ανεντόπιστες (δηλαδή δεν μπορούν να βρουν πώς προέκυψαν) επειδή δεν υπάρχουν ακριβή χαρτογραφημένα στοιχεία για το πώς αναπτύσσεται το δίκτυο ύδρευσης μέσα στην πόλη.
Ναι! Σε αυτή την πόλη που το ράβε-ξήλωνε στους δρόμους εδώ και δεκαετίες ήταν αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς της, δεν υπάρχει ακριβής χαρτογράφηση για το πώς διαχέεται το δίκτυο του νερού. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα μια ζημιά να αναζητείται για μήνες και σε κάποιες περιπτώσεις για χρόνια… μέχρι να εντοπιστεί.
Και εδώ ακριβώς ανοίγει το άλλο μεγάλο κεφάλαιο που έχει να κάνει με το γεγονός ότι όταν σε μια περιοχή προκύψει ένα πρόβλημα δεν υπάρχει εναλλακτικό σχέδιο τροφοδοσίας! Τι σημαίνει αυτό; Ότι οι κάτοικοι της κάθε περιοχής θα πρέπει να περιμένουν στωικά πότε τα συνεργεία θα επιδιορθώσουν τη ζημιά, διότι δεν υπάρχει εναλλακτική λύση για την υδροδότησή τους.
Άλλο μεγάλο κεφάλαιο αποτελεί το γεγονός ότι αθροιστικά οι εργαζόμενοι που συγκροτούν, τα τεχνικά συνεργεία δεν προσεγγίζουν ούτε καν διψήφιο αριθμό, και παρόλα αυτά, σηκώνουν στις πλάτες τους το βάρος των αναγκών του γιγαντωμένου δήμου Ηρακλείου.
Όλα αυτά τα ζητήματα και άλλα τόσα, απαιτούν ένα συγκροτημένο διαχειριστικό σχέδιο, που θα δίνει μέσα σε οριοθετημένα χρονοδιαγράμματα άμεσες και αποτελεσματικές λύσεις για την 24ωρη παροχή νερού σε ολόκληρη την επικράτεια του δήμου την οποία η ΔΕΥΑΗ έχει την απόλυτη ευθύνη και υποχρέωση να διασφαλίσει.
Είναι αδιανόητο το προαιώνιο πρόβλημα της 24ωρης παροχής νερού, να εξακολουθεί να παραμένει δομικό πρόβλημα της πόλης μέχρι και σήμερα.
Επιτέλους, κάποια στιγμή πρέπει να σταματήσουν να μας ποτίζουν βολικές δικαιολογίες, και η πόλη όχι μόνο να στερείται το νερό αλλά και να το πληρώνει χρυσάφι εάν σκεφτεί κανείς ότι εκτός από τον λογαριασμό που χρεώνεται σε κάθε νοικοκυριό ανάλογα με την κατανάλωση του, δαπανά τουλάχιστο 40 ευρώ το μήνα για το πόσιμο νερό από τις εξάδες του εμφιαλωμένου νερού που αγοράζει…