Viral έγινε τις τελευταίες μέρες η σφαλιάρα του Γιάννη Γκαγκαλούδη στον Ίντερ Κατσούρρι της Αναγέννησης, με τον τηλεοπτικό φακό να είναι αδιάψευστος μάρτυρας του γεγονότος που καταγράφηκε στο κλειστό της Καλλιθέας.
Κακά τα ψέματα, εάν το ματς δε μεταδιδόταν ζωντανά από το κανάλι του Εσπέρου στο YouTube (όπως τόσα και τόσα παιχνίδια Εθνικών κατηγοριών κάθε Σαββατοκύριακο), η απαράδεκτη ενέργεια του 46χρονου πλέι μέικερ, δεν υπήρχε περίπτωση να αναδειχθεί και να λάβει την έκταση που καλώς πήρε (για να μην πούμε ότι κάλλιστα μπορούσε ακόμα και να αμφισβητηθεί).
Στο 2024 είμαστε και η πληροφορία μεταδίδεται με απίστευτη ταχύτητα, άρα οι πρωταγωνιστές θετικών ή αρνητικών ενεργειών, γνωρίζουν ότι θα αντιμετωπίσουν τις συνέπειες των πράξεών τους. Από τη στιγμή μάλιστα που το συγκεκριμένο περιστατικό σήκωσε τόση… σκόνη, είναι υποχρεωμένα τα αρμόδια όργανα να επιληφθούν του θέματος.
Για κακή τύχη του Γκαγκαλούδη, το συμβάν -που ο ίδιος προσπάθησε ανεπιτυχώς να δικαιολογήσει ρίχνοντας ευθύνη στον αντίπαλό του- συνέπεσε με την απόφαση του διοικητικού συμβουλίου της ΕΟΚ, να σκληρύνει τη στάση της γύρω από τα περιστατικά βίας που καταγράφονται στα γήπεδα μπάσκετ όλης της χώρας.
Οι οδηγίες πλέον είναι σαφείς για την εφαρμογή μηδενικής ανοχής. Σε περίπτωση εκδηλώσεων βίας που δεν τιμωρούνται άμεσα κατά τη διάρκεια του αγώνα, οι κυρώσεις θα είναι αυστηρές και για εκείνους που δεν εφάρμοσαν τον κανονισμό.
Συνεπώς η… μπάλα παίρνει και τους διαιτητές του συγκεκριμένου αγώνα που δεν έκαναν αυτό που όφειλαν αποβάλλοντας τον «δράστη»… Το συγκεκριμένο περιστατικό ωστόσο μας δίνει την αφορμή να ασχοληθούμε για άλλη μια φορά με τους δύο… κόσμους που συνυπάρχουν στις Εθνικές κατηγορίες μπάσκετ.
Από τη μια οι σαραντάρηδες και βάλε που βρίσκουν θέση στα ρόστερ κυρίως των αθηναϊκών ομάδων και από την άλλη οι πιτσιρικάδες που δίνουν τον δικό τους αγώνα για να ξεχωρίσουν αλλά δυστυχώς, λίγοι τους εμπιστεύονται. Δύο κόσμοι που κανονικά θα έπρεπε να είναι αλληλέγγυοι όμως διαπιστώνουμε ότι ανταγωνίζονται ο ένας τον άλλον και όχι πάντα με την καλή έννοια.
Κανείς φυσικά δε μπορεί να στερήσει το δικαίωμα της ενασχόλησης με τον ημιεπαγγελματικό επί της ουσίας αθλητισμό, σε παίκτες που έχουν γράψει πολλά χιλιόμετρα στα γήπεδα αλλά δυσκολεύονται να πάρουν την απόφαση να εγκαταλείψουν τα παρκέ.
Θα πρέπει ωστόσο να προβληματίσει τους ειδήμονες του αθλήματος γιατί οι βετεράνοι εξακολουθούν να είναι οι πρωταγωνιστές στις ομάδες τους ενώ κανονικά θα έπρεπε να έχουν συμπληρωματικό ρόλο. Εδώ βέβαια υπάρχει και η ευθύνη των προπονητών που δε ρισκάρουν να χάσουν τη θέση τους, δίνοντας περισσότερο χώρο και χρόνο στα νέα παιδιά. Κάποια στιγμή θα πρέπει να γυρίσουμε τη σελίδα και να μην κρίνονται όλοι και όλα από το περιβόητο αποτέλεσμα…