«Όλοι θα θέλαμε να ψηφίσουμε τον καλύτερο…»
«Διά τον γάμον της Χριστίνας Ωνάση με τον Ρώσο Καούζωφ ουδεμία αντίρρηση έχω!» φέρεται να είχε πει ο αείμνηστος Μποστ καταθέτοντας τη δική του άποψη… χωρίς να ερωτηθεί φυσικά. Το αυτό συμβαίνει και με τον μέσο Έλληνα, πολύ περισσότερο τον μέσο δημοσιογράφο, που λέει τη γνώμη του χωρίς να του ζητηθεί, δίχως καν να του πέφτει λόγος!
Τόσοι και τόσοι λένε το μακρύ και το κοντό τους. Κάπως έτσι θα μπορούσαμε να προσθέσουμε και τη δική μας άποψη στα όσα συμβαίνουν στην τοπική ΝΔ, η οποία επέλεξε να μην στηρίξει τον δήμαρχο που την προηγούμενη φορά και υποστήριξε και έβγαλε στον δημαρχιακό θώκο. Ε, λοιπόν, ουδεμία αντίρρηση έχουμε! Άλλωστε, μοιάζει να είναι καθαρά οικογενειακή υπόθεση η απόφαση του αποκλεισμού του σημερινού δημάρχου από το κομματικό παλμαρέ τους.
Ακόμη και οι έριδες, οι εντάσεις που ακολουθούν, οι παρασκηνιακές διαβουλεύσεις και τα όσα γίνονται πίσω από τις κομματικές κουρτίνες μοιάζουν με θέατρο του παραλόγου. Ή ακριβέστερα, για να υπερτιμούμε πρόσωπα και καταστάσεις, είναι σαν να βρίσκονται σε ένα θερμοκήπιο που ουδείς ξέρει τι, πώς και με ποιες διαδικασίες παράγεται και εν τέλει πώς διατίθεται στον καταναλωτή.
Θα μου πείτε πάλι: δικό τους είναι το κόμμα, δικό τους και το προϊόν που θέλουν να πουλήσουν!
Αλλά είναι έτσι; Έχουν τα κόμματα αίσθηση της κοινωνικής ευθύνης απέναντι στον ψηφοφόρο, στον πολίτη; Ή είναι…καταναλωτής; Ξέρουν πόσο σημαντικές είναι οι αποφάσεις που λαμβάνουν είτε αυτός είναι υποψήφιος, είτε είναι νομοσχέδιο, είτε εθνική συμφωνία για την καθημερινότητα, την οικονομική-κοινωνική ζωή των πολιτών;
Το αντιλαμβάνονται; Μια απόφαση αρκεί για να αλλάξει τη ζωή όλων μας κι αυτό φαίνεται να μην το γνωρίζουν καλά. Λειτουργούν σε γυάλα, ρουτινιάρικα, βλέπουν ό,τι θέλουν, δεν βγάζουν την… τσίμπλα από το μάτι σαν τα παιδιά που αρνούνται να το κάνουν…
«Μα θέλουμε τον καλύτερο» θα σου πουν. Ναι, είναι μια άποψη κι αυτή. «Όλοι θα θέλαμε να ψηφίσουμε τον καλύτερο, αλλά δεν είναι ποτέ υποψήφιος» που έλεγε κι ένας χιουμορίστας. Και ποιος είναι… καλύτερος; Ποιος είναι… χειρότερος; Το ότι μια άποψη δεν συμβαδίζει με τη δική μου δεν σημαίνει κατ’ ανάγκην ότι του… άλλου είναι λάθος. Είναι διαφορετική, όχι για πέταμα.
Όπως στη ζωή, έτσι και στην πολιτική όλα είναι σχετικά, εκτός και αν υπάρχει μείζον ζήτημα ηθικής τάξης. Κάτι που δεν προέκυψε, εάν αντελήφθην καλά, στην περίπτωση του νυν δημάρχου.
Σε κάθε περίπτωση, το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης έκανε μια επιλογή. Και είναι απολύτως σεβαστή. Αλλά θα κριθεί εκ του αποτελέσματος. Κι επειδή είναι βέβαιο ότι «η Δημοκρατία δεν είναι η ψηφοφορία, αλλά το μέτρημα» τότε το… ταμείο θα καθορίσει και ποιους θα θυμάται η Ιστορία.
ΥΓ: Το κείμενο γράφτηκε πριν τις τελευταίες εξελίξεις και το μπούλινγκ της ΝΟΔΕ κατά της συναδέλφου.
Κι ευτυχώς! Διότι δεν θα μιλούσαμε για… μέτρημα αλλά για… νεκροψία.