Τα πρώτα θύματα της κρίσης και στη χώρα μας είναι οι γυναίκες: Είναι οι πρώτες που απολύονται, οι τελευταίες που προσλαμβάνονται
Σήμερα γιορτάζεται η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας. Γιορτάζει το “άλλο μισό του ουρανού”, όπως τρυφερά και ποιητικά θέλουν κάποιοι να την ονομάζουν, την ώρα που η γιορτή έχει πέσει στο επίπεδο εξόδου με φίλες,.
Αν και οι γυναίκες του δυτικού κόσμου σαφώς έχουν πετύχει μια καλύτερη θέση στην κοινωνία σε σχέση με πολλές χώρες του αραβικού ή του τρίτου κόσμου, εντούτοις υπάρχουν κάποιες ειδήσεις που σου δείχνουν ότι έχουν να γίνουν πολλά ακόμα.
Στην Ιαπωνία, για παράδειγμα, πανεπιστημιακές ιατρικές σχολές κρίθηκαν ένοχες για εφαρμογή διακρίσεων σε βάρος των κοριτσιών ή για ευνοιοκρατία έναντι συγκεκριμένων υποψηφίων.
Η επιτροπή επιλογής φρόντιζε ώστε οι γυναίκες να μην αποτελούν πάνω από το 30% του συνολικού αριθμού των εισαγόμενων φοιτητών, επειδή, ακόμη κι όταν γίνονται γιατροί, συχνά εγκαταλείπουν στη συνέχεια τη θέση τους, για να παντρευτούν και να κάνουν παιδιά, δικαιολογήθηκαν πηγές στα τοπικά μέσα ενημέρωσης.
Στον δυτικό κόσμο υπάρχουν ακόμα καταπιεστικοί φυλετικοί κανόνες:
– Το ποσοστό επί του συνόλου των γυναικών που έχουν υποστεί φυσική ή σεξουαλική βία είναι: 57% στην Αυστραλία, 55% στις ΗΠΑ και 50% στη Δανία.
– Το 20% των Γερμανών πιστεύουν ακόμη και σήμερα ότι επειδή οι δουλειές σπανίζουν, έχουν μεγαλύτερο δικαίωμα σ’ αυτές σε σχέση με τις Γερμανίδες.
– Στο Βέλγιο, το 81% των γυναικών μαγειρεύουν και κάνουν δουλειές του σπιτιού σε καθημερινή βάση σε σχέση με το αντίστοιχο 33% των ανδρών.
– Στη Φινλανδία, μόνο το 23% των φοιτητών σε σχολές επιστημών, τεχνολογίας, μηχανικών και μαθηματικών είναι γυναίκες. Το ποσοστό των γυναικών που εργάζονται στους τομείς της πληροφορικής, των τηλεπικοινωνιών, των μαθηματικών και της μηχανικής στη γειτονική Σουηδία με το ζόρι αγγίζει το 25%.
Μόνο 6 από τα 28 εθνικά κοινοβούλια σε όλη την ΕΕ έχουν επικεφαλής γυναίκες και επτά στα δέκα μέλη εθνικών κοινοβουλίων στην ΕΕ είναι άνδρες.
Οι γυναίκες στην ΕΕ διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο φτώχειας, με μισθούς κατά μέσο όρο 16% χαμηλότερους από τους αντίστοιχους των ανδρών.
Η “γυάλινη οροφή” εξακολουθεί να αποτελεί πραγματικότητα στον επιχειρηματικό κόσμο, με μόνο το 6,3% των θέσεων διευθύνοντος συμβούλου σε μεγάλες εισηγμένες εταιρείες στην ΕΕ να καταλαμβάνονται από γυναίκες.
Αυτά μεταξύ άλλων στον δυτικό κόσμο, γιατί στον αραβικό, όπως επισημαίνει η Ayaan Hirsi Ali που είναι ιδρύτρια του ιδρύματος AHA για την προστασία των δικαιωμάτων των γυναικών, οι περισσότερες γυναίκες δεν έχουν πρόσβαση στην εκπαίδευση. Η σεξουαλική τους ζωή ελέγχεται από μια πατριαρχική τάξη και έχουν περιορισμένες δυνατότητες οικονομικής ανεξαρτησίας
. Σε πολλά μέρη της Ασίας διατηρούνται οι προκαταλήψεις εναντίον των κοριτσιών, με αποτέλεσμα τη βίαιη διακοπή κύησης θηλυκών εμβρύων ή την εγκατάλειψη των θηλυκών βρεφών. Τα κορίτσια και οι γυναίκες της Ασίας υποφέρουν επίσης σε δυσανάλογο βαθμό από το εμπόριο σάρκας, ένα σύγχρονο είδος δουλείας.
Ας μην ξεχνάμε ότι τα πρώτα θύματα της κρίσης και στη χώρα μας είναι οι γυναίκες: Είναι οι πρώτες που απολύονται, οι τελευταίες που προσλαμβάνονται, οι πρώτες που νιώθουν τα πρόσθετα οικονομικά οικογενειακά βάρη, τα συνήθη θύματα της βίας στο σπίτι, στην εργασία, στον δρόμο.