Δύο τραγικά δυστυχήματα που κόστισαν τη ζωή ισάριθμων εργαζόμενων στον τουρισμό είχαμε μόνο μέσα στις τελευταίες ημέρες σε ελληνικά νησιά. Αυτά τα αιματηρά περιστατικά ήρθαν να μας θυμίσουν ότι η εργασία στον τουρισμό δεν έχει κατά κανόνα πολλά από το γκλάμουρ και τη χαλαρότητα που διακρίνει την βιομηχανία αυτή επικοινωνιακά.
Αντίθετα, η δουλειά στον τουρισμό έχει ένταση, δύσκολες συνθήκες, σκληρό κόπο και ενίοτε εξοντωτικές συνθήκες, μέχρι και θανάσιμους κινδύνους εκεί που δεν το περιμένεις. Ο τουρισμός είναι, σύμφωνα με όσα δηλώνουν όλοι οι πολιτικοί και οικονομικοί φορείς, η ατμομηχανή της ελληνικής οικονομίας.
Κάθε ατμομηχανή χρειάζεται όμως ατμό για να τρέξει και ο ατμός είναι το εργατικό δυναμικό. Γιατί υπολείπεται σταθερά τα τελευταία χρόνια το υπάρχον προσωπικό από τις ανάγκες της αγοράς; Γιατί δεν πηγαίνουν αρκετοί να δουλέψουν στις τουριστικές επιχειρήσεις;
Οι επιχειρηματίες του τουρισμού διατείνονται ότι οι αποδοχές είναι καλύτερες στον κλάδο αυτόν από τους υπόλοιπους και ονομαστικά τουλάχιστον, έχουν δίκιο. Οι εργαζόμενοι από την άλλη έχουν άλλη άποψη, βάζοντας στη συζήτηση και άλλους παράγοντες, όπως η εποχικότητα της εργασίας και η ένταση της δουλειάς που «ροκανίζει» τα ρεπό.
Η πολιτεία, έστω και κατ’ επίφαση προσπαθεί να θωρακίσει τα βασικά δικαιώματα των εργαζομένων με διάφορους τρόπους, με τη ψηφιακή κάρτα εργασίας για παράδειγμα. Παρ’ όλα αυτά, συνεχίζει να υπάρχει σημαντικό έλλειμμα στην κάλυψη των θέσεων εργασίας που προσφέρει ο πιο δυναμικά αναπτυσσόμενος κλάδος της οικονομίας.
Μέχρι τώρα δεν έχει καταφέρει κανείς να απαντήσει αποτελεσματικά για τις αιτίες αυτού του φαινομένου, τη στιγμή που συνολικά οι καλές δουλειές δεν περισσεύουν στην Ελλάδα. Τα πρόσφατα τραγικά δυστυχήματα δημιουργούν επιπλέον προβληματισμό. Πώς θα πειστούν περισσότεροι εργαζόμενοι, ειδικά οι νεότεροι να προσέλθουν στον τουρισμό;
Σίγουρα όχι με το να θεωρούμε ότι όσα γίνονται σήμερα είναι τα βέλτιστα. Έτσι δεν θα αλλάξει τίποτα. Όσο κι αν φαίνεται οξύμωρο, οι πρωτοβουλίες πρέπει να έλθουν από τον επιχειρηματικό κόσμο, γιατί πολύ δύσκολα θα έλθουν από την εκάστοτε Κυβέρνηση. Αν δεν γίνουν δραστικές κινήσεις, η τουριστική ανάπτυξη θα φρενάρει λόγω της χρόνιας έλλειψης προσωπικού. Το υφιστάμενο προσωπικό θα συνεχίσει να εξουθενώνεται και η διαρροή από τον «κάδο» θα συνεχιστεί.
Τα οικονομικά κίνητρα δεν είναι ο μόνος παράγοντας αλλά είναι βασικός, οι οριακές αυξήσεις μόνο την αυτοσυντήρηση ενός φθίνοντος συστήματος εξασφαλίζουν. Η επένδυση σε ευρύτερη εμπλοκή της τεχνολογίας και σε εμβάθυνση της ασφάλειας στην εργασία είναι εκ των ων ουκ άνευ για κάθε μεγάλη σύγχρονη τουριστική μονάδα και θα εμβαθύνει την εμπιστοσύνη για την εργοδοσία και την προοπτική της σταδιοδρομίας. Και τέλος, η με κάθε τρόπο άρση της οξείας εποχικότητας θα συντελέσει σημαντικά στην εμπέδωση αισθήματος εργασιακής ασφάλειας και θα ενισχύσει το ενδιαφέρον για είσοδο στον χώρο.
Η ατμομηχανή θέλει συντήρηση και εκσυγχρονισμό, κυρίως και πρώτα απ’ όλα θέλει σταθερή αναχορηγία με ενέργεια και την ενέργεια τη δίνουν οι εργαζόμενοι. Όσο γυαλισμένη και να είναι, αν δεν φτάνει ο ατμός, δεν θα βγάλει ποτέ την ανηφόρα. Πρέπει να προσέχουμε τους εργαζομένους για να έχουμε δουλειές…