Εν έτη 2030 θα υβρίζουμε την τότε κυβέρνηση επειδή μας έφτιαξε δρόμο, αλλά δεν μας έφτιαξε μια αναγκαία περιφερειακή οδό
Είχα κι εγώ σκοπό να γράψω για την Thomas Cook, αλλά έχουν διαλύσει τόσα πληκτρολόγια από χθες που μάλλον θα ήταν ανούσιο ή δεν θα είχε πολλά πράγματα να προσθέσει στην όλη φιλολογία που έχει αναπτυχθεί.
Με αφορμή όμως την Thomas Cook, που σχετίζεται άμεσα με τον τουρισμό και κατά συνέπεια με τις υποδομές, θα αναφερθώ σε ένα καθημερινό πρόβλημα υποδομών.
Επειδή λοιπόν το τελευταίο διάστημα, αναγκάζομαι για τον ένα ή τον άλλο λόγο να κινούμαι στον Βόρειο Οδικό Άξονα πολύ πρωινές ώρες, παρατηρώ κάποια ευτράπελα καθημερινότητας που μου είχαν διαφύγει εδώ και καιρό
. Αυτό λοιπόν που διαπιστώνω, είναι ότι όλες οι είσοδοι και έξοδοι του άξονα κατά μήκος του Ηρακλείου, είναι ασφυκτικά μποτιλιαρισμένες τις πρωινές ώρες, με αυτοκίνητα που «στοιβάζονται» άτακτα σε λωρίδες έκτακτης ανάγκης, που «διαγκωνίζονται» για την πρωτιά στο περίεργα τοποθετημένο διπλό φανάρι της Κνωσού ή που «μάχονται» για να καταφέρουν να εισέλθουν στο Γιόφυρο και να προσεγγίσουν το δρόμο Ηράκλειο – Μεσαρά.
Με αυτές τις εικόνες στο μυαλό, συνειδητοποίησα για πολλοστή φορά, πως ο «δικός μας ΒΟΑΚ» δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια περιφερειακή οδό, που στην προσπάθεια μας να φθάσουμε μερικά λεπτά νωρίτερα στην εργασία μας, τον χρησιμοποιούμε καταχρηστικά, αφού ούτως ή άλλως δεν έχουμε και εναλλακτικές. Κι όταν αυτή η σκέψη επανήλθε στη μνήμη μετά από μια ολιγόμηνη αδράνεια του νου, άρχισα να χαμογελώ, κοροϊδεύοντας τη μέρα που μόλις είχε αρχίσει.
«Με ΑΥΤΑ τα δεδομένα, δεν σκεφτόμαστε πώς θα κάνουμε καινούριο δρόμο, αλλά σκεφτόμαστε διόδια» είπα στον εαυτό μου, σκεπτόμενος πως για να κατασκευαστεί ένας βιώσιμος Βόρειος Οδικός Άξονας, είναι αναγκαίο οικονομοτεχνικά (δεν είμαι οικονομολόγος, αλλά αξιοποιώντας μια απλοϊκή σκέψη και τις θέσεις των μηχανικών) να κλείσουν οι μισές είσοδοι και έξοδοι της πόλης.
Οπότε, εν έτη 2030 (για να είμαι και επιεικής με την πρόβλεψη) θα αρχίσουμε να υβρίζουμε την τότε κυβέρνηση επειδή μας έφτιαξε δρόμο, αλλά δεν μας έφτιαξε μια αναγκαία Περιφερειακή οδό που ήταν προαπαιτούμενη για να φτιάξουμε το νέο Βόρειο Οδικό Άξονα τον οποίο ζητούσαμε 1.000 χρόνια.
Και η παρακμή δεν θα σταματήσει ποτέ. Μήπως κάποιος βουλευτής που σέβεται τον εαυτό του ή έστω τους ψηφοφόρους του, να έμπαινε σε μια λογική ως ειδικότερος (τόσους μηχανικούς έχουμε, αλλά και τόσους που ρωτούν τα πάντα στη Βουλή) να ελέγξει αυτή την παράμετρο και να την βάλει στο τραπέζι όσο ακόμα το έργο σχεδιάζεται, για να προλάβουμε πιθανά χειρότερα αν και εφόσον κάποια στιγμή αποφασίσουμε να κάνουμε έναν δρόμο;