…αλλά κάποια στιγμή θα έχεις προκληθεί τόσο, που η ξεφτίλα θα φτάσει στο μη παρέκει.
Το φεγγάρι δεν είναι καλό για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις και θέλω να πιστεύω ότι μέχρι ν’ αλλάξει δεν θα έχουμε κάποιο ατύχημα. Με τα μυαλά που κουβαλούν πάντως οι γείτονες, δύσκολα θ’ αποφευχθεί, και αν αυτό γίνει θα είναι περισσότερο από τύχη, παρά αποτέλεσμα δίκης τους σύνεσης ή δικής μας αποτροπής.
Ας μην προτρέχουμε όμως. Προέχουν άλλα πράγματα, όπως για παράδειγμα η εθνική συνεννόηση. Είναι τουλάχιστον εξωφρενικό η χώρα να βρίσκεται σε τέτοια δίνη και τα εθνικά θέματα να γίνονται πεδίο αντιπαράθεσης μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης.
Η μικροπολιτική σε όλο της το μεγαλείο. Είναι τουλάχιστον υποκριτικό οι εργολάβοι του πατριωτισμού και οι άλλοι που τάχα μου μάχονται υπέρ βωμών και εστιών να δίνουν προς τα έξω την εικόνα ότι είμαστε σκορποχώρι! Και δυστυχώς αυτό συμβαίνει και εντός κυβέρνησης, καθώς οι δυο εταίροι ακολουθούν άλλα μονοπάτια. Άλλη γραμμή ο Τσίπρας και άλλη ο Καμμένος, που δέχεται όλο και περισσότερα πυρά από βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ.
Επίσης η φλυαρία δεν ενδείκνυται για την περίσταση, αλλά δυστυχώς πρόκειται για το ίδιον της φυλής. Μπλα, μπλα, μπλα… Ο ένας υποτίθεται ότι κάνει διπλωματία και ο άλλος αντιδιπλωματία. Ο ένας ψάχνει συμμάχους ν’ αναχαιτίσει το κακό και ο άλλος τους απωθεί. Και τα χειρότερα δείχνουν ότι έρχονται. Δυστυχώς…
Οι Τούρκοι, ως κακομαθημένοι, θα συνεχίσουν τις προκλήσεις σε βάρος της Ελλάδας, που θα βρεθεί σε ακόμα δυσκολότερη θέση. Διότι καλή η διπλωματία, οι χαμηλοί τόνοι, η σύνεση και η υπομονή αλλά κάποια στιγμή θα έχεις προκληθεί τόσο που η ξεφτίλα θα φτάσει στο μη παρέκει.
Αυτό λοιπόν είναι και το κλειδί… πώς να μη φτάσουμε στο μη παρέκει, διότι όταν φτάσουμε εκεί δεν θα υπάρχει επιστροφή. Και όσο εύκολο είναι να λες από την ασφάλεια του σπιτιού σου ή την αφέλεια του καφενείου «πάμε να τους φάμε τους τουρκαλάδες» τόσο δύσκολη είναι η αντιμετώπιση μιας κατάστασης με πραγματικά πυρά.
Και τώρα δεν είναι 1976 που ο Ανδρέας Παπανδρέου (στην αντιπολίτευση ακόμα) έλεγε «Βυθίσατε το Xόρα» και οι Τούρκοι ψάρωναν ή για να το πω στη γλώσσα τους έκαναν τουμπεκί.
Διότι ο -ακατανόμαστος ακόμα για πολλούς- ξεστόμισε την ιστορική φράση για εθνικούς σκοπούς, όπως αποδέχτηκαν και οι αντίπαλοι του, ενώ δεν αποκλείεται να ήταν σε συνεννόηση και με τον τότε πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Καραμανλή.
Και επίσης από τότε μέχρι σήμερα οι στρατιωτικές πορείες των δύο χωρών σε εξοπλισμό, μέσα και εκπαίδευση είναι αντιστρόφως ανάλογες.