Οι “έξυπνοι” ή “πονηροί”  της σύγχρονης ιστορίας διαμαρτύρονται για τον κοροναϊό και τα “κύματά” του που πλέον έχουν φθάσει τα τρία

Συνήθως πριν ξεκινήσω από το σπίτι επιλέγω να διαβάζω εφημερίδα, να κοιτώ λίγο τηλεόραση και να ακούω πολύ ραδιόφωνο. Συνήθειες του ’90 θα μου πεις, όμως πρώτα βγαίνει το «χούι», που λέγαν και οι παλαιότεροι.

Άκουσα λοιπόν στο ραδιόφωνο πως στην Ταϊβάν (Κίνα στην ουσία) κατάφεραν μέσα από τη χρήση νέων τεχνολογιών κι εφαρμογών, να έχουν μηδενίσει ήδη την εξάπλωση του ιού, κάτι που μέσα από τις εντολές του άτυπου καθεστώτος έχει καταφέρει να κάνει και η Κίνα, απ’ όπου κι άρχισε η φονική πορεία του ιού.

Την ίδια στιγμή, εμείς σε Ευρώπη και Ηνωμένες Πολιτείες τουλάχιστον, συνεχίζουμε να έχουμε «αρνητές» και υποστηρικτές μάσκας, ενώ η γειτονική στην Ευρώπη Ρωσία μετρά με βάση πρόσφατες έρευνες, πάνω από το 400 χιλιάδες νεκρούς από τον ιό. Και για το κερασάκι στην τούρτα… στην Κίνα ήδη έχει αρχίσει ξανά η ανάπτυξη, ενώ για το επόμενο τρίμηνο αναμένονται θετικοί ρυθμοί της τάξεως του 5%.

Μέσα σ’ όλα αυτά, θυμήθηκα την κυρά Μαρίκα. Η οποία εδώ κι ένα χρόνο βρίσκεται κλεισμένη στο σπίτι της έχοντας βγει μόνο μια φορά απ’ όσο την παρατηρώ καθημερινά, για να πάει το σύζυγό της στο νοσοκομείο. Τις προάλλες, πάντως, φορώντας φόρμες και αθλητικά στα 75 της χρόνια, έστειλε μήνυμα “6” στο 13033 και βγήκε βόλτα «προς την ελευθερία» όπως μου είπε χαρακτηριστικά! Την ίδια ώρα, απέναντι ο κύριος Μάνθος, «κλάδευε» ό,τι είχε μείνει από τα αμπέλια τα οποία «πετσόκοψε» στην πρώτη καραντίνα και πλέον έχει μόνο ένα χωράφι με ξύλα για το τζάκι.

Οι φανταστικοί μου φίλοι, που τοποθετούνται όμως σε πραγματικές καταστάσεις, δεν είναι τα μοναδικά παραδείγματα μιας καθημερινότητας που αρνείται να συμμορφωθεί με τις υποδείξεις περί ιού. Ταυτόχρονα βέβαια, όλοι εκείνοι οι «έξυπνοι» ή «πονηροί» της σύγχρονης ιστορίας, διαμαρτύρονται για τον κοροναϊό και τα «κύματα» του που πλέον έχουν φθάσει τα τρία κι αναμένεται να ξεπεράσουν τα πέντε, τα οποία θα τραβήξουν λόγω της συμπεριφοράς μας ίσως και μετά το 2022.

Όσο τα σκέφτομαι όλα αυτά και οδηγώ υπό βροχή, πατώ απότομα το φρένο. Ουρά ως το άπειρο για μία ακόμα φορά, μια κλασική καθημερινή καραντίνας. Κι όλα αυτά συμβαίνουν ενώ η χώρα πασχίζει να επιβιώσει κι οι πραγματικά έξυπνοι αυτού του κόσμου, αισθάνονται πιο ηλίθιοι κι από τους πραγματικά ηλίθιους, που έχουν ήδη απλοποιήσει τη βλακεία τους, προκειμένου να αποδείξουν πως αυτή, εκτός από επικίνδυνη, έχει γίνει πλέον και θανατηφόρα.

Βέβαια μέσα σε όλα αυτά, εννοείται πως για όλα φταίει η κυβέρνηση, φταίνε οι πολιτικοί και οπωσδήποτε κάποιοι αδιευκρίνιστοι άλλοι που είναι υπεύθυνοι να χρεωθούν όλα τα δεινά μιας ηλιθιότητας χωρίς αύριο.