Αλλά έστω και λίγο, πονέσαμε για το γεγονός ότι μια εκκλησία κάπου στην Ευρώπη κάηκε

Βλέποντας στους τηλεοπτικούς δέκτες όλη η υφήλιος την Παναγία των Παρισίων να φλέγεται και μάλιστα Μεγάλη Δευτέρα για τους Καθολικούς, δεν υπήρξε σχεδόν κανείς που να μη λυπηθεί. Οι δηλώσεις Μακρόν για πλήρη αποκατάσταση των ζημιών, αλλά και η ευχάριστη εξέλιξη για τη μη ύπαρξη τραυματιών, ήρθαν κάπως να ελαφρύνουν ένα αρκετά βαρύ κλίμα.

Κι αμέσως μετά από τις δυσάρεστες εξελίξεις, όσοι είχαμε προλάβει να επισκεφθούμε την Παναγία των Παρισίων, αναρτήσαμε στο προφίλ μας φωτογραφίες από διακοπές στο Παρίσι, μπροστά από τον Καθεδρικό Ναό για να εκφράσουμε τη θλίψη μας. Σχεδόν άνευρα βέβαια και χωρίς να μας αγγίζει ιδιαίτερα. Αλλά έστω και λίγο, πονέσαμε για το γεγονός ότι μια εκκλησία κάπου στην Ευρώπη κάηκε.

Κι αναρωτιέμαι… αν αντίστοιχο γεγονός συνέβαινε σε κάποια εκκλησία στην Ελλάδα, έστω και εμβληματική ή ιστορική, θα «πονούσαμε» το ίδιο; Δεν είμαι καθόλου σίγουρος.

Με αφορμή τη φωτιά στην Παναγία των Παρισίων, σκέφτομαι πως όλη η Γαλλία και όχι μόνο οι Παριζιάνοι, θα βρουν τον τρόπο να ενωθούν, θα βρουν κοινούς τόπους και τις λύσεις για να προχωρήσουν μπροστά.

Φαντάζομαι όμως τι θα συνέβαινε αν στη θέση της Παναγίας των Παρισίων, ήταν η Μητρόπολη των Αθηνών επί παραδείγματι. Εκτός από τα αδηφάγα τηλεοπτικά μικρόφωνα και τους ειδικούς στην ανέγερση τρούλων και μέτρησης ανέμων που θα εμφανίζονταν από το πουθενά ως νέοι υπεραναλυτές, θα είχαμε και τις απαραίτητες πολιτικές προεκτάσεις.

Ετσί λοιπόν, πιθανότατα  η Νέα Δημοκρατία θα κατηγορούσε τον ΣΥΡΙΖΑ για μεθοδεύσεις στην εργολαβία συντήρησης της Μητρόπολης, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ θα κατηγορούσε τους Μητροπολίτες για ισόβια κυριαρχία επί της θρησκείας και θα πετούσε και καμία άσχετη – σχετική «ρουκέτα» για κακοδιαχείριση κονδυλίων προς την Εκκλησία για την οποία ευθύνονται από κοινού, όλα τα υπόλοιπα κόμματα εξουσίας πλην του σημερινού.

Αν δε κάποιοι, όπως συνέβη στο Παρίσι, επιχειρούσαν να προσφέρουν χρήματα για την αποκατάσταση των ζημιών, δεν θα ήταν καθόλου απίθανο να ποινικοποιηθούν ως «ακροδεξιοί φασίστες» και ως φερέφωνα του νεοφιλελευθερισμού που επενδύει στην ανάδυση των άκρων για πολιτικά οφέλη.

Τώρα που το ξανασκέφτομαι, «ευτυχώς» που κάηκε η Παναγία των Παρισίων κι όχι η Μητρόπολη των Αθηνών. Τουλάχιστον θα φτιαχτεί ξανά. Γιατί αν καιγόταν η Μητρόπολη των Αθηνών και μάλιστα προεκλογικά, θα καιγόταν η Ελλάδα για το … τις πταίει.