Ο μέσος ψηφοφόρος πλέον έχει χάσει κάθε ελπίδα μαζί με αυτήν τη γνήσια ελπίδα που σκότωσε ο Αλέξης
Και με τη μεγαλειώδη ομιλία Ανδρουλάκη στο Ατλαντίς ολοκληρώθηκε η παρέλαση υποψηφίων για τον νέο φορέα της κεντροαριστεράς.
Στην όλη διαδικασία είδαμε τη Φώφη να κάνει αρχηγική παρουσία έχοντας στο πλευρό της το όλον ΠΑΣΟΚ, το… ορθόδοξον, που θα έλεγαν ορισμένοι.
Είδαμε τον Σταύρο Θεοδωράκη να μιλά στο «Χάλαβρο» σε μια μάλλον ανατρεπτική προσέγγιση, με τη συζήτηση να εξελίσσεται σε ημίφως με κοκτέιλ καϊπιρίνια, όπου ο υποψήφιος επικεφαλής ανακοίνωνε λίγο έως πολύ τη συμπόρευσή του με τη Φώφη.
Είδαμε και τον Καμίνη να μιλά σε ένα περιορισμένο ακροατήριο, σχεδόν χωρίς μικρόφωνο, αφού δεν το χρειαζόταν. Ο Νίκος, έχοντας επίγνωση του ανταγωνισμού και διαφορετική αντίληψη, μάζεψε την ομάδα του, τους υποστηρικτές και τη νέα γενιά, οπότε με τον «αέρα» της υπεροχής και της Ευρωβουλής έδειξε πως έχει πίσω του λαό. Έδειξε επίσης πως τολμά να παρουσιάσει πρόγραμμα εκεί που κανένας άλλος συνυποψήφιος του δεν τόλμησε.
Λίγο έως πολύ έτσι διαμορφώθηκε το σκηνικό. Τι δεν είδαμε; Σίγουρα δεν είδαμε καπνογόνα της παλιάς εποχής – όπως εύστοχα παρατήρησε σύντροφος, πρώην νεολαίος. Δεν είδαμε παλμό, δεν είδαμε ακροατήρια να παθιάζονται ή να παραληρούν, όπως συνέβαινε στις παλιές εποχές ΠΑΣΟΚ.
Και το ερώτημα είναι: Γιατί; Μήπως γιατί και το κομματικό ακροατήριο έχει κουραστεί; Μήπως γιατί και οι ίδιοι οι υποστηρικτές δεν πιστεύουν στην αναγέννηση της δημοκρατικής παράταξης; Ή γιατί και οι δέκα υποψήφιοι μαζί θα μπορούσαν να γίνουν … σερβιτόροι του Ανδρέα στο Καστρί, όπως αναφέρεται σε διαδικτυακή γελοιογραφία;
Ίσως και για όλα αυτά μαζί. Αλλά κυρίως διότι ο μέσος ψηφοφόρος πλέον έχει χάσει κάθε ελπίδα, μαζί με αυτή τη γνήσια ελπίδα που σκότωσε ο Αλέξης. Ή πιο σωστά, περιμένει πρώτα να δει και μετά να πάει με τον αρχηγό.
Όμως οι αρχηγοί και οι ηγέτες γεννιούνται από τον λαό, στηρίζονται από τον λαό και «πεθαίνουν» από το λαό. Οι ηγέτες δεν δημιουργούνται από παρθενογένεση. Κι οι σωτήρες υπάρχουν για να αλλάξουν τον τόπο, αφού πρώτα όμως αλλάξουμε εμείς.