Δήλωσε, λοιπόν, πως δεν τον ενδιαφέρει το ιδεολογικό αφήγημα Καμμένου.
Δεν τον ενδιαφέρουν καν οι πολιτικές του
Τις προάλλες, παρά το γεγονός πως η τηλεόραση φιλοξενούσε όμορφες κωμωδίες, κάθισα να παρακολουθήσω τη συνέντευξη του πρωθυπουργού. Το ενδιαφέρον ήταν κοινωνικό και ψυχολογικό, σε μια προσπάθεια να διαπιστώσω τον βαθμό των μεταπτώσεών του, μετά από κάποια χρόνια εξουσίας, στη δύση μιας καριέρας που φάνηκε να απολαμβάνει.
Ομολογώ απογοητεύτηκα. Καμία αλλαγή. Τόσα χρόνια μετά, ήταν σαν να παρακολουθείς αρχηγό αξιωματικής αντιπολίτευσης, που πασχίζει με κάθε τρόπο να κατηγορήσει τους πολιτικούς αντιπάλους του, για να σχηματίσει, με μια ψευδεπίφαση αριστερίζουσας ευγένειας, νέα δίπολα και διχασμό.
Πού στάθηκα περισσότερο; Κατ’ αρχάς στη δήλωσή του για τα διαρθρωτικά μέτρα των 6 δισ. που πήρε εκείνος, αντί των 60 δισ. που πήραν οι «κακοί άλλοι». Και θυμήθηκα μοιραία πως ο κ. Τσίπρας έδιωξε τους «κακούς άλλους», γιατί υποστήριζαν ως αναγκαία κάποια τελευταία μέτρα που υπολογίζονταν σε 1 δισ. Δεν ήθελε το «κακό δισ.» για τους άτυχους Έλληνες και γι’ αυτό έριξε την κυβέρνηση. Αλλά όταν ο ίδιος ανέλαβε, αναγκάστηκε να φορτώσει τον ελληνικό λαό με «έξι καλά δισ.» γιατί το ένα δισ. μέτρα ήταν καταστροφή, ενώ τα έξι δικά του ανάγκη.
Τον άκουσα επίσης να κατηγορεί τον πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας για ανεύθυνη στάση, διότι στα «εθνικά θέματα δεν χωρούν διχασμοί». Μάλλον ο πρωθυπουργός δεν θεωρεί εθνικό θέμα το να ρίξει χωρίς λόγο έναν Πρόεδρο Δημοκρατίας. Ούτε θεωρεί εθνικό θέμα το να παρασύρει ένα ολόκληρο κόμμα στο να δημιουργήσει εμπλοκή στην εκλογή του Προέδρου. Σίγουρα όμως θεωρεί πως ο λαός έχει τόσο χαμηλή νοημοσύνη που ξεχνά τα πάντα και μάλιστα πολύ σύντομα.
Το τρίτο που άκουσα, μέσα στα πολλά άλλα, είχε να κάνει με τον κυβερνητικό του εταίρο. Δεν πιστεύει ο πρωθυπουργός πως ο κυβερνητικός του εταίρος θα ρίξει την κυβέρνηση, διότι με τον Πάνο Καμμένο τούς ενώνουν οι κοινοί αγώνες ενάντια σε αυτούς που πολεμούν και πολέμησαν. Δήλωσε, λοιπόν, πως δεν τον ενδιαφέρει το ιδεολογικό αφήγημα Καμμένου. Δεν τον ενδιαφέρουν καν οι πολιτικές του. Τον ενδιαφέρει μόνο να πολεμά μαζί του ενάντια στους «κακούς άλλους».
Και κάπως έτσι ο πρωθυπουργός απέδειξε πως τίποτα δεν έχει αλλάξει από το προεκλογικό σύνθημα «ή τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν» και πως αυτή η καρέκλα που κρατά είναι μια θέση που θυμίζει καρέκλα στρατιωτικού διοικητή με εμμονές καταστροφής κάθε αντιπάλου. Μεγάλο κρίμα. Κυρίως εθνικό.