Ήρεμα ρωτάω: στις «απάτητες παραλίες» επιτρέπονται τα πλωτά αιολικά πάρκα; Κι αν με θεωρείται προβοκάτορα, εσείς το ξεκινήσατε πρώτοι! Μετά τα «απάτητα βουνά», το αρμόδιο υπουργείο εφηύρε τις «απάτητες παραλίες».
Στα «απάτητα βουνά» είναι και κάποιες χιλιάδες στρέμματα των Λευκών Ορέων και του όρους Δίκτη. Ε, και; Από τα Λευκά Όρη σχεδιάζεται να περάσουν χιλιόμετρα καλωδίων και να εμφυτευτούν εκατοντάδες πυλώνες για τη σύνδεση Χανίων-Δαμάστας, στο πλαίσιο του «μεγάλου καλωδίου» που θα ενώνει Κρήτη και Αττική. Στη Δίκτη, πάλι, παρά τις αντιδράσεις του οικείου Δήμου Οροπεδίου Λασιθίου, έχει αδειοδοτηθεί η εγκατάσταση θηριωδών ανεμογεννητριών. Κοινώς… «την πατήσαμε»! Και τα «απάτητα βουνά» παραμένουν ένα σχήμα λόγου που ωχριά μπροστά στη δυναμική που μπορεί να αναπτύξει η σύνθεση του αφηγήματος της προστασίας του περιβάλλοντος με την «πράσινη» επένδυση – μπίζνα.
Και τώρα που μπαίνει το καλοκαιράκι, το υπουργείο είπε να προστατέψει τα δαντελωτά ακρογιάλια μας και τις εξωτικές ακτές, κηρύσσοντας «απάτητες παραλίες» όσες βρίσκονται σε περιοχές Natura 2000, αποκλείοντας τις από τις ανθρώπινες δραστηριότητες, που αλλοιώνουν το περιβάλλον και τη φύση. Δεν θα μισθώνονται και δεν θα έχουν, λέει, ομπρέλες και ξαπλώστρες. Ανάμεσα σ’ αυτές που κηρύχτηκαν είναι και πολλές εμβληματικές της Κρήτης που έχουν πήξει στις ομπρέλες και τις σεζ λονγκ. Ελαφονήσι, Φαλάσαρνα, Γεωργιούπολη, Βάι, είναι μερικές εξ αυτών και μένει να δούμε την εφαρμογή των νέων δεδομένων και κατά πόσο θα τηρηθούν οι μεγαλοστομίες.
Το υπουργείο μάλιστα έβγαλε στον αέρα και την πλατφόρμα #Mycoast# για καταγγελίες από λουόμενους και περιηγητές για τους παραβάτες των νέων κανόνων. Φαντάζομαι ότι το νέο καθεστώς δεν θα κυνηγάει μόνο τις ομπρέλες και τις ξαπλώστρες, αλλά και τα παραπήγματα που έχουν στήσει στις δυσπρόσιτες παραλίες μας οι παραθεριστές. Και φυσικά μιλάμε για παραλίες που έχουν ενταχθεί στις «απάτητες», όπως τη μεγάλη ακτογραμμή των Αστερουσίων από τον Κόφινα μέχρι το Αγιοφάραγγο κι από κει μέχρι τον Κόκκινο Πύργο. Ενδεικτικά αναφερόμαστε σε δύο μόνο παραλίες, την Ψιλή Άμμο (στους Καλούς Λιμένες) και το Μάρτσαλο, που είναι ακόμα πιο δυσπρόσιτο. Ε, και; Η παράγκα, που πάει σύννεφο, και ο οικιακός εξοπλισμός, που είναι βγαλμένος από τα πιο τρελά όνειρα του κιτς, αφήνουν το ισχυρό αποτύπωμά τους εκεί που σκάει το κύμα. Κάποιοι μάλιστα καλοί νοικοκυραίοι, κατά την περίοδο του παραθερισμού τους, μεταφέρουν εκεί κλουβιά με κουνέλια, πάνελ, καταψύκτες, ντουζιέρες και ό,τι βάζει ανθρώπου νους… Κάποιοι ετοιμάζονται να ανοίξουν και πηγάδι για να βγάζουν νερό! Σε άλλη παραλία του ίδιου καθεστώτος, κάποιοι έχουν στήσει αλουμινοκατασκευές, έχουν βάλει τέντες και έχουν ρίξει τσιμέντα!
Όλη αυτή την αυθαιρεσία ποιος Δήμος θα την πατάξει, ποια λιμενική Αρχή θα βάλει τάξη και ποιος ελεγκτικός μηχανισμός θα επέμβει; Συνεπώς, πόση υποκρισία κουβαλά η… απάτητη παραλία! Κατά τα άλλα, η πλατφόρμα #MyCoast# τούς μάρανε. Αυτοί που ενδιαφέρονται μόνο για το πολιτικό κόστος αδιαφορούν για το κόστος ζωής και ικετεύουν για κοστοβόρες επενδύσεις.
Υ/Γ: Είναι δε τόσο μεγάλη η υποκρισία τους και η ξετσιπωσιά τους, που την ίδια ώρα ναρκοθετούν κάθε εργολαβία και προσπάθεια εκτέλεσης τελεσίδικων πρωτόκολλων κατεδάφισης για αυθαιρεσίες σε αιγιαλό και παραλία!