Γιάννης Μοσχονάς
του Γιάννη Μοσχονά

Εκείνοι που νόμιζαν πως ξεμπέρδεψαν με τα Τέμπη, είναι γελασμένοι. Το ίδιο νόμιζαν και όσοι πανηγύριζαν την επομένη των εκλογών του 41%, αλλά σήμερα μάλλον έχουν αλλάξει γνώμη. Το έγκλημα στα Τέμπη όχι μόνο δεν κρίθηκε στις κάλπες του Ιούνη, αλλά αποτελεί σήμερα χαίνουσα πληγή για την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Ένα μεγάλο μέρος της Ελληνικής κοινωνίας, όχι μόνο δεν ξέχασε τα 57 αδικοχαμένα θύματα της τραγωδίας των Τεμπών, αλλά παραμένει οργισμένο, τόσο με την ίδια την τραγωδία όσο και με τη συνεχιζόμενη επιχείρηση συγκάλυψη των ευθυνών. Οι υπογραφές στο κείμενο των συγγενών των θυμάτων που ζητάνε δικαιοσύνη, ξεπέρασαν τις 1.335.000 και ταξίδεψαν ξανά για το Ευρωκοινοβούλιο.

Δεν νομίζω να έχει υπάρξει άλλο κείμενο, τα τελευταία χρόνια τουλάχιστον, που να έχει συγκεντρώσει τόσο πολλές υπογραφές. Αλλά και οι κινητοποιήσεις της 28ης Φεβρουαρίου σε όλη τη χώρα, για τον έναν χρόνο από την τραγωδία των Τεμπών, ήταν μεγαλειώδεις. Παράλληλα με την αξιοσημείωτη προσπάθεια των οικογενειών των θυμάτων να αποκαλύψουν τα αίτια και τους υπαίτιους της τραγωδίας, η δημοσιογραφική έρευνα φέρνει στο φως νέες πτυχές της υπόθεσης που εκθέτουν την κυβέρνηση και εγείρουν τεράστια ερωτήματα. Στο επίκεντρο των αποκαλύψεων δεσπόζει βεβαίως το άρον-άρον μπάζωμα του χώρου του εγκλήματος στην κοιλάδα των Τεμπών. Να θυμίσουμε ότι το μπάζωμα των Τεμπών ξεκίνησε την 1η Μαρτίου και ολοκληρώθηκε στις 6 Μαρτίου 2023, εξαφανίζοντας πολύτιμα στοιχεία που θα βοηθούσαν στην διαλεύκανση του εγκλήματος. Αυτή θα πρέπει να αποτελεί μοναδική περίπτωση στα χρονικά της εγκληματολογίας, όπου ο τόπος του εγκλήματος, όχι μόνο δεν εξερευνάται εξονυχιστικά, αλλά μπαζώνεται κιόλας 24 ώρες μετά το έγκλημα.

Μοναδική όμως επίσης περίπτωση ολιγωρίας αποτελεί και το γεγονός ότι, η δικαστική έρευνα γι’ αυτό το κρατικό έγκλημα ξεκίνησε με καθυστέρηση ενός χρόνου και μόνο κατόπιν της κοινωνικής κατακραυγής που προκάλεσε ο αγώνας των συγγενών των θυμάτων για δικαίωση. Για το μπάζωμα εκταμιεύθηκε σε χρόνο ρεκόρ το ποσό περίπου των 650.000 ευρώ, ενώ η μία εκ των πέντε εταιριών, ανέλαβε με απευθείας ανάθεση την εργολαβία του μπαζώματος, άκουσον-άκουσον , πριν καν συσταθεί. Η εν λόγω εταιρία συστάθηκε επισήμως ένα μήνα μετά την ολοκλήρωση του έργου, δηλαδή στις 6 Απριλίου 2023. Όλα αυτά που συνέβησαν λίγο πριν το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη, αλλά και μετά από αυτό, είναι απίστευτα και αδιανόητα έτσι κι αλλιώς, πόσο δε μάλλον όταν πρόκειται για ένα τόσο κρίσιμο από κοινωνικής και ηθικής πλευράς ζήτημα. Το μπάζωμα πραγματοποιήθηκε κατόπιν άτυπης κεντρικής εντολής, προκειμένου να εξαϋλωθεί το σκηνικό της τραγωδίας.

Πριν έναν χρόνο στα Τέμπη δεν μπαζώθηκε μόνο ο τόπος του εγκλήματος, αλλά «μπαζώθηκε» και όλη η αλήθεια για το τι ακριβώς συνέβη εκείνο το μοιραίο βράδυ στην κοιλάδα του θανάτου. «Μπαζώθηκε» όμως επίσης και η δικαιοσύνη που απαιτούν να λάμψει, οι οικογένειες των θυμάτων. Την πρώτη «εργολαβία» του «μπαζώματος» της δικαιοσύνης ανέλαβε η Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής που δεν εντόπισε λέει καμία απολύτως πολιτική ευθύνη. Θα ακολουθήσουν όμως κι άλλες τέτοιου είδους «εργολαβίες» τις οποίες αναμένουμε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον… Κατά το παρελθόν η Ελλάδα ήταν γνωστή για τα μπαζωμένα ρέματά της που ξεχείλιζαν κάθε χειμώνα, παίρνοντας μαζί τους σπίτια, δρόμους και γιοφύρια.

Η σημερινή σύγχρονη Ελλάδα όμως φαίνεται να μπαζώνεται, όχι μόνο στα ρέματα, αλλά παντού. Μπαζώνεται η Ακρόπολη, μπαζώνονται τα Τέμπη, «μπαζώνεται» η αλήθεια, «μπαζώνεται» η δικαιοσύνη, «μπαζώνεται» η δημοκρατία, «μπαζώνεται» το Σύνταγμα, «μπαζώνεται» η Παιδεία, «μπαζώνεται» η Υγεία, «μπαζώνεται» η ακρίβεια, «μπαζώνεται» η διαφθορά, «μπαζώνεται» η εγκληματικότητα, «μπαζώνεται» η νοημοσύνη μας. Το «μπάζωμα» αποτελεί πλέον πολιτική επιλογή και αποτελεσματική πρακτική για την αντιμετώπιση των δύσκολων προβλημάτων αυτής της χώρας, από τους ελλιποβαρείς ηγέτες της. Ό,τι δεν μπορεί να λυθεί, «μπαζώνεται». Στα Τέμπη έγινε άλλο ένα μπάζωμα, που δεν ήταν ούτε το πρώτο ούτε και το τελευταίο. Τα «μπαζώματα» της χώρας καλά κρατούν: Το μεγάλο «μπάζωμα» στην Υγεία ξεκίνησε όταν ελήφθη η απόφαση της διάλυσης της μεγαλύτερης κατάκτησης της ελληνικής κοινωνίας – αλλά και της Πολιτείας – του Εθνικού Συστήματος Υγείας (Ε.Σ.Υ.). Με πρόσχημα την δήθεν «σύμπραξη» του ιδιωτικού με τον δημόσιο τομέα, νομιμοποιείται τώρα στην πράξη η κατάργηση της δωρεάν δημόσιας Υγείας, επ’ ωφελεία βεβαίως-βεβαίως των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων που νέμονται την Υγεία στη χώρα μας. Στο Ιδιωτικό Σύστημα Υγείας (Ι.Σ.Υ.) που εδραιώνεται μέρα με τη μέρα, δεν θα έχουν πρόσβαση όλοι οι πολίτες αυτής της χώρας, παρά μόνο οι έχοντες και κατέχοντες.

Οι υπόλοιποι ή θα πεθαίνουν περιμένοντας να έρθουν «τα φθηνά φάρμακα» ή θα αυτοκτονούν… Το μεγάλο «μπάζωμα» στην Παιδεία ξεκίνησε από την Ανώτατη Εκπαίδευση και θα προχωρήσει προς τα κάτω. «Τσιμέντο» υπάρχει άφθονο! Αφού πρώτα φρόντισαν να «μπαζώσουν» το Σύνταγμα της χώρας, μετά μας είπαν το ανέκδοτο για τα Μη κρατικά-Μη κερδοσκοπικά Πανεπιστήμια. Αναρωτιόμαστε εύλογα: Πώς γίνεται, κερδοσκοπικά funds να διαχειρίζονται μη κερδοσκοπικά ιδρύματα; Η «μπαζωμένη» απάντηση έρχεται από τον υπουργό Παιδείας: «Ο μη κερδοσκοπικός χαρακτή- ρας αυτών των σχολών θα ελέγχεται αυστηρότατα από ανεξάρτητη Αρχή». Ναι, υπάρχουν τέτοιες Αρχές στην Ελλάδα και δεν το ξέραμε ή μήπως πρόκειται για ένα ακόμα ανέκδοτο; Ούτε καν το Υπουργείο Παιδείας δεν θα έχει αρμοδιότητα σε αυτόν τον «έλεγχο».

Προφανώς φαντάζεστε τι θα ακολουθήσει! Το μεγάλο «μπάζωμα» της ακρίβειας, αποτελεί και «το μεγάλο στοίχημα» αυτής της κυβέρνησης και προσωπικά του ίδιου του πρωθυπουργού. Μόνο που εδώ θα χρειαστεί μπόλικο «τσιμέντο» και σε καθημερινή βάση για να «μπαζώνεται» η βούληση των πολιτών που εξαπατώνται, στη χώρα που «ηγείται της τέταρτης βιομηχανικής επανάστασης». Στη χώρα που πρώτευσε πανευρωπαϊκά στον πληθωρισμό των τροφίμων τον περασμένο Οκτώβριο, που ήρθε δεύτερη τον περασμένο Νοέμβριο, διατηρώντας το «αργυρό μετάλλιο» της ακρίβειας και για τους μήνες Δεκέμβριο του 2023 και Ιανουάριο του 2024. Το μεγαλύτερο όμως «μπάζωμα» ετούτης της χώρας έγινε στο Κράτος Δικαίου. Εκεί δεν έμεινε «αμπάζωτο» ούτε «λούκι». Μας πήρανε χαμπάρι ακόμα και οι απέξω και μας κράξανε, αλλά εμείς δεν μασάμε! Όλα αυτά που μας καταλογίζουν είναι θεωρίες συνομωσίας και κακόβουλες προθέσεις Αριστερών κομμάτων του Ευρωκοινοβουλίου. Όσο για τις υποκλοπές, τις δολοφονίες δημοσιογράφων, την ελευθερία του Τύπου, τις ατομικές ελευθερίες και την έλλειψη πολιτικής αμεροληψίας, δεν νοιάζεται κανένας!

Ούτε η κυβέρνηση, ούτε ο πρωθυπουργός, αλλά ούτε και οι πολίτες αυτής της χώρας. Σε μια φαλιρισμένη χώρα, με χρεοκοπημένους ηγέτες και κυρίως με έναν αδιάφορο, άβουλο και πτωχευμένο – οικονομικά και πνευματικά – λαό, που καταδέχεται να επιβιώνει με άθλια επιδόματα, δεν περιμένουμε και πολλά πράγματα. Το μόνο αισιόδοξο μήνυμα έρχεται από κάποιες μειοψηφίες συμπολιτών μας που τολμάνε να αντιδρούν και να διαδηλώνουν τη διαμαρτυρία τους απέναντι σε κάθε είδους «μπάζωμα» τούτης της χώρας.

Γιατί, εκτός από την Ελλάδα που βολεύεται, που αδιαφορεί και που σιωπά, υπάρχει κι εκείνη η Ελλάδα που αντιστέκεται, η Ελλάδα που επιμένει να διεκδικεί όλα όσα της ανήκουν. Η άποψη της Αμερικανίδας ανθρωπολόγου και διακεκριμένης επιστήμονος του 20ου αιώνα, Μάργκαρετ Μιντ, συμβάλλει στην αισιοδοξία μας: «Μην αμφιβάλλεις ποτέ ότι ένα μικρό σύνολο στοχαστικών, αφοσιωμένων ανθρώπων μπορεί να αλλάξει τον κόσμο. Στην πραγματικότητα είναι το μόνο πράγμα που τον έχει μέχρι τώρα αλλάξει».

https://moschonas.wordpress.com