Το σπασμένο τζάμι στο Παγκρήτιο, ο ανάδοχος και τα αυτονόητα που δεν είναι δεδομένα…

Από την πρώτη στιγμή που σημειώθηκε το ατύχημα με το παράθυρο που έσπασε στο Παγκρήτιο Στάδιο που ανέδειξε το Patris gr, φάνηκε ότι είναι πολύ σοβαρό το ζήτημα που υπάρχει με την απομάκρυνση του στεγάστρου που αναπτύσσεται σε 4.500 τμ, η οποία πρακτικά δεν μπορούσε να γίνει κομματάκι κομματάκι όπως επιχειρήθηκε στην εργολαβία που είχε ανατεθεί.

Εκ των υστέρων το ανακάλυψε και η «Ανάπτυξη Αθλητισμού Ηρακλείου ΑΕ ΟΤΑ» καθώς ο ανάδοχος τελικά σήκωσε «τα χέρια ψηλά» και παραδέχτηκε ότι αδυνατεί να το ολοκληρώσει εμπρόθεσμα το έργο.

Έτσι εκ των υστέρων προχωρά νέα διαδικασία για την κάλυψη της κενής θέσης και είμαστε πραγματικά τυχεροί που μέχρι σήμερα δεν είχαμε και σοβαρότερο ατύχημα αφού ο τρόπος εκτέλεσης του έργου έδειξε πόσο ανορθόδοξος είναι αλλά και τη ευαλωτότητα έχει όπως σχολίαζαν άνθρωποι του τεχνικού κλάδου.

Στην ουσία όμως αυτό που αναδύεται αβίαστα από αυτή την ιστορία, είναι η αντικειμενική ανάγκη πίσω από κάθε δημόσιο έργο να υπάρχουν άρτιες, σωστές μελέτες και προδιαγραφές, και πάνω από όλα τα υπάρχει επίβλεψη εν προκειμένω της τεχνικής υπηρεσίας του Δήμου που δεν μπορεί να μένει εκτός ούτε σε επίπεδο ορισμών προδιαγραφών των έργων που θα εκτελεστούν ούτε στην παρακολούθηση της υλοποίησης τους.

Και είναι πραγματικά κρίμα που δυστυχώς αυτά τα αυτονόητα πράγματα δεν είναι δεδομένα.