Από τις πιο έντονες παιδικές αναμνήσεις είναι αυτά τα δροσερά ρεβίθια που μας αγόραζαν οι γονείς μας εκεί όπου ο πωλητής έστηνε τον πάγκο του, στην είσοδο του Κούλε !
Δεν ξέρω γιατί μας φαινόταν τόσο νόστιμα και γιατί ποτέ δεν έφτανε το ένα ματσάκι, θέλαμε δεύτερο και τρίτο..
Πηγαίναμε σπίτι, τα βάζαμε κάτω από την βρύση να πλυθούν κι άρχιζε η απόλαυση..
Σκεφτόμασταν.. «θα μεγαλώσω κάποτε, θα έχω δικά μου χρήματα και θα αγοράζω όσα θέλω!»
Πάντως και αυτή τη φορά ένα ματσάκι δροσερά ρεβίθια δεν ήταν αρκετό και τώρα μπορούμε να αγοράζουμε «πέντε ευρώ τα τρία μάτσα» κι όσα θέλουμε !