Πολλές είναι οι συζητήσεις γύρω από το μέλλον της Δωδώνη. Η βιομηχανία παραγωγής τυροκομικών προϊόντων από τα Ιωάννινα όταν, ως asset της Αγροτικής Τράπεζας, πέρασε το 2011 στο ρωσικό fund SI Capital Partners έναντι €20 εκατ (part cash), κατέγραφε €100 εκατ. τζίρο και €3 εκατ. κέρδη. Τελικά πουλήθηκε στα €20 εκατ. (μετρητά και διακανονισμό) ενώ υποψήφιοι μνηστήρες ήταν η Lactalis που προσέφερε €14 εκατ. σε μετρητά και ο Τυράς.
Ο Ρώσος επενδυτής όπως παραδέχεται η αγορά, “έκανε καλή δουλειά” αλλά από όταν μπήκε στο μετοχικό το CVC, ο δανεισμός εκτοξεύτηκε. Όλα έγιναν “κόκκινα”. Εν μέρη φυσικά αυτό εξηγείται τόσο λόγω των διαταρραχών της αγοράς, όσο και λόγω της ιδιαιτερότητας του κλάδου των τυροκομικών προϊόντων. “Τα γαλακτοκομικά είναι απαιτητική δουλειά. Το γιαούρτι και το γάλα είναι πιο αυτοματοποιημένα, αλλά η φέτα δύσκολη, έχει απαιτητική διαδικασία, αυστηρή νομοθεσία και η παραγωγή ενέχει ρίσκο”.
Μετά από 14 χρόνια το ενδιαφέρον της οικογένειας Σαράντη παραμένει ενεργό. Όπως παραδέχεται πρόσωπο με γνώση της αγοράς αλλά και των διαδικασιών λίγο πριν το μεγάλο deal στη στήλη “αν η Δωδώνη περάσει στον Σαράντη, θα ισιώσει. Το μαγαζί θα το εξυγιάνει”