Είναι από τα διαζύγια που έρχονται με πόνο ψυχής. Δεν είναι υπερβολή αλλά ο Δέλλας είχε δεθεί με τον ΟΦΗ, είχε αρχίσει να δημιουργεί την δική του ομάδα και δεν υπήρχε περίπτωση να φύγει. Ωστόσο «όταν κάνεις σχέδια ο θεός γελάει» και προσωπικοί λόγοι αναγκάζουν τον 48χρονο τεχνικό να βρεθεί κοντά στην οικογένεια του, αφήνοντας το Ηράκλειο. Αλλάζουν τα σχέδια και του ΟΦΗ που είχε βρει ένα προπονητή στον οποίο είχε επενδύσει για την επιστροφή στις διακρίσεις στα γενέθλια των 100 χρόνων της ομάδας και ήξερε ότι μπορεί να βασίζεται πάνω του γιατί είχε τα εχέγγυα: σοβαρός, δουλευταράς και τεράστια προσωπικότητα η οποία σκέπαζε τα πάντα στα αποδυτήρια.
Ο ΟΦΗ έχει συνήθεια τα τελευταία χρόνια τέτοια εποχή, Οκτώβριο με Δεκέμβριο να αλλάζει προπονητές. Στις 21/10 2022 είχε αποχωρήσει ο Νιόπλιας, πέρυσι τον Δεκέμβριο είχε φύγει ο Νταμπράουσκας. Το διαζύγιο με τον Δέλλα ωστόσο δεν έχει καμιά σχέση με τα προηγούμενα, μπορεί να συγκριθεί μόνο με την αποχώρηση Παπαδόπουλου με την έννοια ότι δεν είχε να κάνει με το αγωνιστικό κομμάτι. Ο Δέλλας αποχωρεί πρόωρα αφήνοντας στον Ράσταβατς μια έτοιμη ομάδα. Μια ομάδα η οποία μετά από επτά αγωνιστικές βρίσκεται στην 6η θέση στο πρωτάθλημα ενώ στο κύπελλο έχει μπροστά της την πρόκληση του τελικού.
Είναι άδικο αυτό που συνέβη με τον Δέλλα αλλά με την ζωή και τα παιχνίδια της κανείς δεν μπορεί να τα βάλει. Η πραγματικότητα είναι ότι ο «Κολοσσός» είχε φτιάξει μια καλή ομάδα με επιθετικούς προσανατολισμούς και οι πιθανότητες να πετύχει στον στόχο του ήταν μεγάλες. Δεν θα το μάθουμε ποτέ γιατί η κλεψύδρα του στον πάγκο άδειασε νωρίς. Αν όμως ο ΟΦΗ τα καταφέρει φέτος, ένα μεγάλο μερίδιο θα ανήκει και στον ίδιο γιατί έχει βάλει το λιθαράκι του. Ούτως ή άλλως ο Μακεδόνας προπονητής φεύγει με ψηλά το κεφάλι όπως όταν ήρθε. Κύριος με το Κ κεφαλαίο. Σε πρόσφατη συνέντευξη του είχε πει ότι δεν είχε σκοπό να δουλέψει ποτέ στον ΟΦΗ γιατί δεν ήθελε να χαλάσει μέσα από το ποδόσφαιρο, τις σχέσεις του με την οικογένεια Μπούση. Αποδέχθηκε ωστόσο την πρόσκληση γιατί ήθελε να ανταποδώσει το καλό που εισέπραξε από τον πρόεδρο σε δύσκολες δικές του στιγμές. Όταν κλήθηκε να αναλάβει, παρέλαβε μια ομάδα με αρκετά προβλήματα αλλά την οδήγησε σε απάνεμα νερά και άρχισε σιγά-σιγά να βάζει την δική του σφραγίδα. Εν τέλει ο φόβος για τις σχέσεις του με τον μεγαλομέτοχο δεν επαληθεύτηκε και πως μπορούσε να γίνει αυτό άλλωστε με τις συνθήκες που υπήρχαν. Στο Ηράκλειο θα έμενε όσο ήθελε και ήθελε πολύ αλλά «άγνωσται αι βουλαί του κυρίου». Αποτέλεσμα ήταν να μην ολοκληρώσει την αποστολή του -κρίμα και για τον ίδιο και για την ομάδα.
Ο Δέλλας αποχωρεί σαν φίλος και με τις ευχές όλων να συνοδεύουν τον ίδιο και την οικογένεια του. Ο κόσμος του ΟΦΗ δεν πρόλαβε να τον αγαπήσει αλλά σίγουρα στάθηκε απέναντι του με σεβασμό όχι μόνο επειδή ήταν ο προπονητής της ομάδας αλλά και διότι τον άξιζε. Πλέον η τεχνική ηγεσία περνάει σε άλλα χέρια, επίσης έμπειρα με τον Ράσταβατς να έρχεται πλέον στο Ηράκλειο όχι ως αντίπαλος, όπου πάντα δυσκόλευε τον ΟΦΗ αλλά ως ο άνθρωπος ο οποίος καλείται να συνεχίσει από κει που σταμάτησε ο Δέλλας.
Καλή τύχη και στους δυο και καλή δύναμη στους διαφορετικούς δρόμους που θα πάρουν…