Έχουν περάσει οι εποχές που οι πολιτικοί έπρεπε να επιλέγουν πολύ αυστηρό ντύσιμο… Αυτό το έχουμε σίγουρα εμπεδώσει τα τελευταία χρόνια…
Από την άλλη, υπάρχουν κάποια συγκεκριμένα αξιώματα και κάποιες συγκεκριμένες στιγμές που, όπως και να το κάνουμε, επιβάλλουν ένα ελάχιστο σοβαρότητας… Όταν εκπροσωπούμε κάτι πολύ πιο σπουδαίο από τον εαυτό μας και βρεθούμε σε μια ιδιαίτερη περίσταση για να τιμήσουμε εποχές και πρόσωπα πολύ σπουδαία, ε τότε πρέπει να περιορίζουμε λίγο από μόνοι μας τη φαντασία μας και να είμαστε στοιχειωδώς σοβαροί, κάτι που ο Νικήτας Κακλαμάνης μάλλον δυσκολεύεται να το κάνει.
Δεν είναι σαφές, αν δεν έχει καταλάβει πόσο σημαντική είναι η θέση που κατέλαβε ως Πρόεδρος της Βουλής ή αν θεωρεί ότι με το να ισοπεδώνει τα πάντα πετυχαίνει κάτι. Το αποτέλεσμα όμως είναι ιδιαίτερα δυσάρεστο…
Και θα πει κανείς “μα καλά, όλο μας το πρόβλημα είναι το παντελόνι ή οι κάλτσες του προέδρου Νικήτα”; Όχι βέβαια, σίγουρα δεν είναι. Αλλά, αλήθεια, γιατί μέσα σε όλα τα πολλά και σοβαρά προβλήματα είναι δύσκολο στον επικεφαλής της νομοθετικής εξουσίας και τρίτο σε σειρά πολιτειακό παράγοντα να ντυθεί όπως πρέπει; Γιατί πρέπει να γίνει θέμα ο ίδιος, σε μια ημέρα που θέμα είναι οι πρωταγωνιστές της ελληνικής ιστορίας και τα παιδιά μας στις Ένοπλες Δυνάμεις και την εκπαίδευση;
Χάθηκε ο κόσμος για λίγη ρημάδα σοβαρότητα; Χάθηκε ο κόσμος για λίγη συνείδηση της ημέρας, για συναίσθηση της στιγμής; Τόσο δύσκολα και άπιαστα είναι πια τα πιο αυτονόητα;