Ακούγεται και γράφεται κατά καιρούς στις (πολλές) γυναικοκτονίες στη χώρα μας, αν η γυναίκα – θύμα τα έκανε «όλα σωστά». Έχει μάλιστα εκφραστεί και από επίσημα χείλη.
Τι εννοούν όσο το ισχυρίζονται αυτό; Ότι μια γυναίκα πρέπει να έχει ζητήσει βοήθεια από τις Αρχές, εσχάτως να έχει ενεργοποιήσει τα panic button και άρα να έχει ζητήσει την ανάλογη προστασία κτλ.
Πέρα από το πόσο δύσκολο μπορεί να είναι πρακτικά αυτό για μια γυναίκα που είναι πιθανό να βρίσκεται σε συνθήκη «ομηρίας» στο ίδιο της το σπίτι, είναι ένα ακόμα επιχείρημα που χαϊδεύει (sic) τη λογική του «φταίει το θύμα» (victim blaming).
Και όχι μόνο αυτό. Έχουμε πια τόσες πολλές γυναίκες που τα έχουν κάνει «όλα σωστά» και τελικά βρέθηκαν δολοφονημένες, που το «επιχείρημα» δεν στέκει και προκαλεί θυμηδία και οργή.
Η Δώρα από το Αγρίνιο είχε πάρει επίσης στη θεωρία όλα τα απαραίτητα μέτρα ασφαλείας, καθώς σε βάρος του γυναικοκτόνου πρώην συντρόφου της είχαν εκδοθεί ασφαλιστικά μέτρα.
Εκεί που κατέρρευσε όμως με πάταγο το «όλα σωστά» ήταν με την δολοφονία της Κυριακής έξω από το Αστυνομικό Τμήμα Αγίων Αναργύρων τον περασμένο Απρίλιο. Εκεί φάνηκε και στο πιο αδαές μάτι ότι το σύστημα είναι διάτρητο.
Οπότε αντί να «αναρωτιόμαστε» αν μια γυναίκα τα έκανε «όλα σωστά», μήπως θα πρέπει να αναρωτηθούν το ίδιο πράγμα οι αρμόδιες αρχές;