Βρισκόμαστε μόλις 150 ημέρες πριν από τις δημοτικές, περιφερειακές και πιθανότατα τις εθνικές εκλογές και τα μεγαλύτερα κόμματα εξουσίας, ΣΥΡΙΖΑ και Ν.Δ., παρουσιάζουν αντικειμενική δυσκολία ως προς την επιλογή υποψηφίων.

Είναι γνωστό ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει μεταξύ των στελεχών του περιθώρια επιλογών ισχυρών προσωπικοτήτων στο χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και γι αυτό αναγκαστικά επιλέγει να υποστηρίζει υποψηφίους που προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ. Στη Θεσσαλονίκη στήριζε το δήμαρχο Μπουτάρη και μετά την άρνησή του ιδίου να είναι υποψήφιος, συνεχίζοντας την αναζήτηση μόλις χθες ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε την υποψηφιότητα της Κατερίνας Νοτοπούλου.

Στον Πειραιά τελικά επέλεξε τον καθηγητή Νίκο Μπελαβίλα ως πρόταση ανάγκης για να έχει εκπροσώπηση στον πρώτο γύρο. Στην Αθήνα η υποψηφιότητα του Κώστα Μπακογιάννη δεν δίνει πιθανότητες επιτυχίας για όποιον κι αν επιλέξει ως υποψήφιο Δήμαρχο. Κυκλοφόρησαν φήμες για ονόματα επωνύμων από το χώρο του αθλητισμού και του πολιτισμού για το Δήμο Αθηναίων, αλλά και μόνο αυτό φανερώνει το αδιέξοδο που επικρατεί στην αναζήτησή τους.

Στην Περιφέρεια Κρήτης κυοφορείται η στήριξη από τον ΣΥΡΙΖΑ χωρίς να έχει επισήμως επικυρωθεί, του περιφερειάρχη Σταύρου Αρναουτάκη και στο Δήμο Ηρακλείου η απόφαση βρίσκεται σε αναμονή.

Από την άλλη πλευρά η Ν.Δ. με καθυστέρηση έκλεισε τις υποψηφιότητες σε όλες τις εκλογικές περιφέρειες της Ελλάδας, με Ε.Πατούλη στην περιφέρεια Αττικής, Ε.Τζιτζικώστα Δ.Μακεδονίας και τον Αλέξανδρο Μαρκογιαννάκη στην Κρήτη.

Στο Δήμο Θεσσαλονίκης η Ν.Δ. στηρίζει την υποψηφιότητα του Νίκου Ταχιάου έχοντας κόντρα στην αντάρτικη δημοτική κίνηση του Γιώργου Ορφανού.

Στον Πειραιά αποφάσισε να στηρίξει τον Γιάννη Βουτσινά αδιαφορώντας για το δήμαρχο Γιάννη Μώραλη που έχει δηλώσει ότι θα είναι υποψήφιος και την επόμενη φορά.

Στο Δήμο Ηρακλείου η Ν.Δ. αποπειράθηκε «να αυτοκτονήσει» αυτοδιοικητικά διεκδικώντας βραβείο της μεγαλύτερης αυτοδιοικητικής γκάφας όλων των εποχών, αρνούμενη να στηρίξει την προηγούμενη επιτυχημένη δική της επιλογή στο πρόσωπο του δημάρχου Ηρακλείου Βασίλη Λαμπρινού.

Παράλληλα ξεκίνησαν οι ανακοινώσεις υποψηφιοτήτων και για τις βουλευτικές εκλογές και από αυτές τα πρωτεία σε επίπεδο εντυπώσεων προκάλεσε η προσχώρηση στη Ν.Δ. του Πέτρου Τατσόπουλου.

Η επιλογή αυτή αρχικά προκάλεσε θυμηδία στις τάξεις των Νεοδημοκρατών, γιατί ο ίδιος το 2014 είχε σημαντική συμμετοχή στην πτώση της κυβέρνησης Ν.Δ. του Αντώνη Σαμαρά. Μπορεί να μην επηρεαστεί πανελλαδικά το ποσοστό της Ν.Δ. από την υποψηφιότητά του, όμως αναμένεται να ενισχυθεί η δυναμική της και ο χαρακτήρας πολυσυλλεκτικότητας ιδεών, όπως σε μια άλλη εποχή συνέβη με τη συμμετοχή στην κυβέρνηση του Κώστα Μητσοτάκη το 1990 του Μίκη Θεοδωράκη.

Οι υποψηφιότητες για τις βουλευτικές και αυτοδιοικητικές εκλογές παίζουν σημαντικό ρόλο όσον αφορά τα πρόσωπα των υποψηφίων. Όμως τα κόμματα οφείλουν να αποφεύγουν την επικοινωνιακή – εντυπωσιακή λογική επιλογής των υποψηφίων, γιατί οι ψηφοφόροι πλέον δεν πείθονται εύκολα, ούτε με τον «άρτον», ούτε με τα «θεάματα».

Τα κόμματα πριν επιλέξουν τα πρόσωπα που θα μπουν στα ψηφοδέλτια οφείλουν να εκτιμήσουν και να αξιολογήσουν πολλά σημαντικά στοιχεία γνώσεων, εμπειρίας των υποψηφίων, που αποδεδειγμένα θα προκύπτουν στο βιογραφικό τους.

Καλή είναι η θεωρία, στην πράξη όμως τι γίνεται;

«Η πιο ιερή μορφή θεωρίας είναι η πράξη» υποστήριζε συχνά στα κείμενά του ο Νίκος Καζαντζάκης.

Γι’ αυτό σημασία δεν έχει μόνο το όραμά τους και το σχέδιο για τη διοίκηση των δήμων και των περιφερειών της χώρας. Σημασία έχει τα πρόσωπα που θα επιλέξουν να είναι ικανά να υλοποιήσουν το πρόγραμμά τους με επιτυχία, βασιζόμενοι στην ικανότητα να μετατρέψουν τη λύση των προβλημάτων της Αυτοδιοίκησης από τη θεωρία στην πράξη.