Χωρίς πολλή-πολλή σκέψη, η απάντηση στο ερώτημα ή την υπόθεση του τίτλου του παρόντος κειμένου για μια οποιαδήποτε σχέση μεταξύ πολιτικής και αθλητισμού, είναι θετική, ενώ στην πραγματικότητα δεν θα έπρεπε να είναι  έτσι.

Κι αυτό γιατί αμφότερες οι δύο παραπάνω συνιστώσες και εκφάνσεις της κοινωνίας μας, σήμερα παρουσιάζονται  αρκούντως αλληλένδετες, η μια έχει την ανάγκη της άλλης, και ως χαρακτηριστικό παράδειγμα θα μπορούσαμε να προσάψουμε τις σχέσεις μεταξύ μεγαλοπαραγόντων του αθλητισμού και μεγάλης μερίδας πολιτικών, με αντικειμενικό και απώτερο σκοπό το προσωπικό, στην πλειονότητα των  περιπτώσεων, όφελος.

Οι πολιτικοί, εν πρώτοις, δίνουν με τον τρόπο τους το κλασσικό παράδειγμα προς ίδιον εκλογικό κέρδος, αλλά και οι αθλητές, τουλάχιστον οι γνωστοί και πετυχημένοι στο αγώνισμά τους,  δεν χάνουν ούτε απεμπολούν την ευκαιρία να μεταπηδήσουν στον ελκυστικό για μεγάλη μερίδα ανθρώπων, χώρο της πολιτικής. Κι αν αυτό γίνεται κάπως εκλεπτυσμένα στις σύγχρονες δημοκρατίες, ας θυμηθούμε τα ασυναγώνιστα λεχθέντα την εποχή της επτάχρονης δικτατορίας με το  μοναδικό και αλήστου μνήμης χουντικό σλόγκαν «Κάθε πόλις και στάδιο, κάθε χωριό και γυμναστήριο», για λόγους που εύκολα μαντεύει κάποιος!

Τα δικτατορικά όπως και τα απολυταρχικά καθεστώτα δεν έχουν κανένα στην κυριολεξία ενδοιασμό να χρησιμοποιήσουν κάθε πτυχή του αθλητισμού ή κάποια συγκεκριμένη μεγάλη και διεθνή αθλητική εκδήλωση, όπως Ολυμπιακούς ή ευρωπαϊκούς αγώνες ποδοσφαίρου, μπάσκετ κλπ, με το σκεπτικό διαφορετικής  παρουσίασης επί τα βελτίω φυσικά, από την πραγματική εκείνη του καθεστώτος το οποίο υπηρετούν.

Να θυμηθούμε, ακόμα, πως η  κατάκτηση του ευρωπαϊκού κυπέλου, ενός μεταλλίου σε διεθνείς αγώνες, και όλα αυτά που γνωρίζουμε κατά κόρον, αποσκοπούν να εξοστρακίσουν την προσοχή πολλών και βεβαίως των πολιτών από τα κρίσιμα προβλήματα του τόπου τους, τα καθημερινά δικά τους, τα προβληματικά  και επώδυνα, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε στροφή της όποιας, ήδη διαμορφωμένης άποψης, σε συγκεκριμένα πρόσωπα ή ακόμα περισσότερο σε πολιτικούς σχηματισμούς και κόμματα.

Παράλληλα όπως ήδη προείπαμε, αρκετοί αθλητές με μετάλλια στο βιογραφικό τους, δεν έχασαν και εκμεταλλεύτηκαν δεόντως την ευκαιρία μεταπηδώντας στον πολιτικό αυστηρώς στίβο ή την τοπική αυτοδιοίκηση,  χωρίς άλλα προσόντα πλην της γνωστής  εκείνης επιτυχίας τους.

Όμως, αν ο πολιτικός ελπίζει, και πιθανότατα έτσι είναι, στο κέρδος του από την ανάμιξή του στα μυστικά του αθλητισμού,  κάποια διαφορετικά πράγματα διαδραματίζονται στην απέναντι όχθη. Γιατί ίσως ένας αθλητής προσπορισθεί κάποια οφέλη από την πολιτικοποίησή του, αλλά η πολιτική είναι αμφίβολο αν θα έχει την ίδια τύχη, δεδομένου ότι μάλλον δεν εντάσσεται εκεί από ιδεολογική καθαρά άποψη.

Τουλάχιστον αυτό έδειξαν τα γεγονότα και  η πείρα μας. Τελευταία, παρατηρήσαμε την προσκόλληση και τις χαρακτηριστικές δηλώσεις συμπαράστασης του γνωστού, ακριβοπληρωμένου  και διάσημου ποδοσφαιριστή Νεϊμάρ στον πρώην πρόεδρο Μπολσονάρο, σε μια προσπάθεια να επηρεάσει, χωρίς τελικά να το καταφέρει,  το αποτέλεσμα των προεδρικών εκλογών της χώρας τους.

Αλλά παρ’ όλα αυτά, δεν πρέπει να παραλείπουμε να σημειώνουμε τον  διχασμό που καιροφυλακτεί και προκαλεί μια τέτοια δημόσια τοποθέτηση ενός δημοφιλούς προσώπου του αθλητισμού και κυρίως του ποδοσφαίρου της Βραζιλίας. Η ευχή που έκανε δημόσια ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης σε πρόσφατη τηλεοπτική του εμφάνιση στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του Σκάι, αναμφίβολα δημιούργησε πολλά ερωτηματικά, γιατί πολλοί ήταν εκείνοι που τον κατηγόρησαν ή το αφήνουν να εννοηθεί, υπονοώντας ότι προσπάθησε  να αλιεύσει ψήφους από τους χιλιάδες οπαδούς της ποδοσφαιρικής ομάδας του Παναθηναϊκού.

Το να εκφράσει, βεβαίως, κάποιος δημοσίως τις ποδοσφαιρικές του προτιμήσεις είναι απόλυτα θεμιτό, αλλά για τον συγκεκριμένο πολιτικό, αναρωτιούνται πολλοί; Διφορούμενες οι απαντήσεις και απόψεις, με δεδομένο πάντοτε τις γενόμενες τον τελευταίο καιρό σφυγμομετρήσεις της κοινής γνώμης και δημοσκοπήσεις.

Πάντως, ο αθλητισμός ήρθε για άλλη μια φορά κοντά στην πολιτική, ή η πολιτική σε αυτόν, δεν έχει άλλωστε  και τόση σημασία. Ας κρατήσουμε όμως, για την ώρα, από αυτά τα  δημοφιλή συμπλησιάσματα κάποια διδάγματα για εμάς!