Ο νέος ακαδημαϊκός Κώστας Συνολάκης, καθηγητής του Πολυτεχνείου Κρήτης, σε ομιλία του κατά την πρόσφατη συνεδρίαση στην Ακαδημία Αθηνών, για την υποδοχή του ως του 45ου τακτικού μέλους της, έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου τονίζοντας ότι: «Αν ένας σεισμός πάνω από επτά βαθμούς προκαλέσει ένα τσουνάμι στο Αιγαίο, ο χρόνος αντίδρασης θα είναι μόνο δέκα έως δεκαπέντε λεπτά, έως ότου το κύμα χτυπήσει τις ακτές.
Επειδή δεν θα έχουμε αρκετό χρόνο», όπως είπε, πρέπει εκ των προτέρων να υπάρχουν έτοιμα διάφορα «σενάρια» αντίδρασης και να έχει γίνει η κατάλληλη προετοιμασία, έτσι ώστε από τη στιγμή που το «τσουνάμι» γίνει αντιληπτό, να αξιοποιηθεί σωστά ο διαθέσιμος χρόνος από την Πολιτική Προστασία και από τις άλλες αρμόδιες υπηρεσίες (καθορισμός συγκεκριμένων οδών εκκένωσης μιας περιοχής κ.α.) Αιγαίου.
Αναφερόμενος δε στις πλημμύρες, με αφορμή και την πρόσφατη περίπτωση της Μάνδρας, έκανε λόγο για «εγκληματική άγνοια των επιπτώσεων» από τις Αρχές. -Το σοβαρό αυτό θέμα της προστασίας της Κρήτης από πιθανό «τσουνάμι», βέβαια τέθηκε, σε ευρεία σύσκεψη, για πρώτη φορά, το… 2005, από την τότε Ν.Α.Η, χωρίς δυστυχώς, έκτοτε, να υπάρξει πρόοδος, παρά την δραματική προειδοποίηση που εξέπεμψε.
Τα πορίσματα αυτής της σύσκεψης παραμένουν διαχρονικά επίκαιρα. -Είναι γνωστό ότι υπάρχουν φυσικά φαινόμενα, που προκαλούν φόβο, τρόμο, δέος και αποτελούν φυσικές γεωλογικές διεργασίες, που λαμβάνουν χώρα στη γη, εδώ και εκατομμύρια χρόνια. Τα καταστροφικά αυτά φαινόμενα οφείλονται σε ενδογενή αίτια (σεισμοί, εκρήξεις ηφαιστείων κ.λπ.), σε εξωγενή αίτια (πλημμύρες, θύελλες, καύσωνες) και σε ανθρωπογενή αίτια, που προκαλούνται από τις ανθρώπινες δραστηριότητες.
Άμεση ή έμμεση συνέπεια των φαινομένων αυτών είναι οι θάνατοι ή τραυματισμοί ανθρώπων και οι απώλειες ή καταστροφές υλικών αγαθών. Η μέχρι τώρα αποκτηθείσα εμπειρία έχει δείξει ότι, αφού τα φυσικά φαινόμενα δεν μπορούν να εκλείψουν, είναι απαραίτητο και αναγκαίο να αντιμετωπιστούν με τέτοιο τρόπο ώστε να ελαχιστοποιηθούν οι συνέπειές τους. Όλα τα διεθνή μέσα ενημέρωσης, το 2010, πληροφόρησαν την παγκόσμια κοινή γνώμη για την ισοπέδωση της εξωτικής ΑΪΤΗΣ, από ένα καταστρεπτικό σεισμό 7,3 ρίχτερ, καθώς και για τον θάνατο 1.000 ανθρώπων και δόθηκε επείγον σήμα στις παράκτιες περιοχές για άμεσο κίνδυνο από ´τσουνάμιª (κύμα του λιμανιού, όπως είναι η σημασία του στα Γιαπωνέζικα).
Το 2004, ένας πολύ ισχυρός σεισμός 8,9 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ, συγκλόνισε την νήσο ΣΟΥΜΑΤΡΑ της Ινδονησίας. Αργότερα παλιρροϊκά κύματα, ύψους τουλάχιστον 10 μέτρων χτύπησαν περιοχές της Ν.Α. Ασίας με χιλιάδες ανθρώπινες απώλειες και ανυπολόγιστες ζημιές, που βύθισαν σε πένθος ολόκληρο τον πλανήτη και προξένησαν ένα πρωτοφανές κύμα αποστολής ανθρωπιστικής βοήθειας στους χειμαζόμενους λαούς της περιοχής από ολόκληρο τον κόσμο. Ο κόσμος είδε για πρώτη φορά εικόνες από τις πληγείσες περιοχές, στις τηλεοπτικές οθόνες, που του θύμισαν τον κατακλυσμό του ΝΩΕ, τα τεράστια δε κύματα που προκλήθηκαν, εξαφάνισαν κάθε ίχνος ζωής.
Μόλις πριν λίγα χρόνια όλος ο κόσμος, με κομμένη την ανάσα, είδε στις τηλεοπτικές του κάμερες σε ζωντανή κάλυψη την αυτοκρατορία-κράτος πρότυπο ΙΑΠΩΝΙΑ να καταρρέει, σαν χάρτινος πύργος, ισοπεδωμένη από τον φοβερό σεισμό των 9 ρίχτερ, να πλήττεται στη συνέχεια από ´τσουνάμιª (για να καταλήξει, λόγω των καταστροφών που υπέστησαν οι πυρηνικοί αντιδραστήρες της Φουκουσίμα, και σε μια πυρηνική τραγωδία…
-Η Κρήτη έχει σαρωθεί πολλές φορές, με ισχυρά παλιρροϊκά κύματα (τσουνάμι), τα μεγαλύτερα εκ των οποίων είναι: – Από την έκρηξη του Ηφαιστείου της Σαντορίνης το 1460 περίπου π.Χ., το οποίο και κατέστρεψε ολοσχερώς το Μινωικό Πολιτισμό, ο οποίος ευρίσκετο στην μεγαλύτερή του ακμή.
– Από σεισμό, μεγέθους 8 βαθμών της Κλίμακας Ρίχτερ, που σημειώθηκε το 365 μ.Χ. νοτιοδυτικά του νησιού μας.
– Πιο πρόσφατα, από το σεισμό 7,5 βαθμών της Κλίμακας Ρίχτερ, που σημειώθηκε στις 9 Ιουλίου 1956 στα νότια της Αμοργού και το παλιρροϊκό κύμα του οποίου σάρωσε τις ανατολικές ακτές της Κρήτης, με παλιρροϊκά κύματα, ύψους 2,5 μέτρων, χωρίς, ευτυχώς, απώλειες ή ζημίες.
Λαμβάνοντας υπόψη:
– Την ιδιαίτερα επισφαλή θέση του νησιού στο κέντρο του Ελληνικού τόξου, με την έντονη σεισμικότητα της περιοχής
– Τις ιστορικές μαρτυρίες που αποδεικνύουν τις καταστροφές που έχει υποστεί ο τόπος μας, από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα.
– Τα δραματικά γεγονότα της τραγωδίας στην περιοχή της Ν.Α. Ασίας, με τις εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς και αγνοούμενους, προκύπτει η ανάγκη η πολιτεία να λάβει τα κατάλληλα μέτρα έγκαιρης προειδοποίησης των αρμοδίων υπηρεσιών και φορέων, αλλά και την ενημέρωση του κοινού, ώστε να ελαχιστοποιηθούν οι συνέπειες των καταστροφικών αυτών φαινομένων.
Στο πλαίσιο υλοποίησης των σχεδίων και των μέτρων Πολιτικής Προστασίας για την αντιμετώπιση καταστροφών, που προέρχονται από φυσικά, τεχνολογικά ή άλλα αίτια, στο Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα RED CODE, εξασφαλίζει τη δυνατότητα λήψης επιπρόσθετων μέτρων, τη συνεχή επικαιροποίηση των σχεδίων αλλά και την προμήθεια απαιτούμενου καταλλήλου εξοπλισμού, που θα υποβοηθήσει στην έγκαιρη προειδοποίηση των αρμοδίων για την αντιμετώπιση των διαφόρων καταστροφικών φαινομένων.
Θα πρέπει βέβαια να επισημάνουμε ότι δεν υφίσταται σήμερα σχεδιασμός για την αντιμετώπιση πλημμυρικών φαινομένων από παλιρροϊκά κύματα και τα τελευταία δραματικά γεγονότα έδωσαν το έναυσμα για αντίστοιχο σχεδιασμό, ο οποίος πρέπει να αρχίσει το συντομότερο. Βασική παράμετρος του σχεδιασμού αυτού αποτελεί η έγκαιρη διάγνωση πρόκλησης των θαλασσίων κυμάτων βαρύτητας μετά από σεισμό και η όσον το δυνατόν έγκαιρη επίσης προειδοποίηση των αρμοδίων για την εφαρμογή των Σχεδίων και την ενημέρωση του κοινού.
Είναι γνωστός, βέβαια, ο προσανατολισμός του Εθνικού Κέντρου Θαλασσίων Ερευνών για την αναβάθμιση και την επέκταση του συστήματος «ΠΟΣΕΙΔΩΝ», που λειτουργεί στο Αιγαίο, με νέους πλωτούς ωκεανογράφους. Θα πρέπει να επισημάνουμε ότι οι ωκεανογράφοι μεταδίδουν, σε πραγματικό χρόνο, πληροφορίες για το ύψος του κυματισμού και αποτελούν στην περίπτωση αυτή ιδανική πρώτη ύλη για ένα σύστημα προειδοποίησης, όμοιο με αυτό που χρησιμοποιούν οι Η.Π.Α. στον Ειρηνικό Ωκεανό.
Τα λειτουργούντα σήμερα συστήματα έγκαιρης προειδοποίησης για τσουνάμι ανά τον κόσμο, χρησιμοποιούν υποθαλάσσιους αισθητήρες, όμοιους με εκείνους που χρησιμοποιήθηκαν στο πρόγραμμα ΑSEM. Στην Ελλάδα, παλιρροϊκά κύματα εμφανίζονται περίπου κάθε 50 χρόνια. Τα περισσότερα δεν οφείλονται σε σεισμούς, αλλά σε απότομες μεταβολές της μορφολογίας του πυθμένα από κατολισθήσεις.
Για το λόγο αυτό, η αποτύπωσή του και ο προσδιορισμός των σημείων που ενδέχεται να προκαλέσουν κατολισθήσεις αποτελεί ένα επιπλέον εφόδιο». Το ΕΛ.ΚΕ.Θ.Ε. διαθέτει πολυδεσμικό βυθομετρικό σύστημα, τοποθετημένο στα ύφαλα του ωκεανογραφικού σκάφους «Αιγαίο». Χάρη σ’ αυτό, ειδικοί ερευνητές μπορούν να προχωρούν σε αναλύσεις ευστάθειας του πυθμένα και να προβλέπουν υποθαλάσσιες κατολισθήσεις.
Πρέπει άμεσα η Πολιτεία, η Τοπική Αυτοδιοίκηση (πρώτου και δεύτερου βαθμού) να δραστηριοποιηθούν, ερευνώντας το όλο θέμα σε βάθος, για να εξαχθούν τα αναγκαία συμπεράσματα και να διατυπωθούν προτάσεις, αλλά και να υποδειχθούν άμεσα πρακτικά μέτρα που μπορέσουμε να αξιοποιήσουμε, ώστε να εξασφαλίσουμε ένα minimum πλαίσιο προστασίας για το νησί μας, αλλά και στους κατοίκους, των παρακτίων κυρίως, δήμων από το φαινόμενο «τσουνάμι», πριν μας δείξει το χειρότερο του πρόσωπο…
Η «άγνοια των επιπτώσεων», πλέον, των αρμοδίων θα είναι σαφώς «εγκληματική»…