Πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα της Βικελαίας εκδήλωση με τη συνεργασία του Π. Κρήτης και της αγγλικής Αρχαιολογικής Σχολής για ένα σπουδαίο αρχαιολόγο και μαχητή κατά του Άξονα. Έχασε τη ζωή του στη Μάχη της Κρήτης, βαριά τραυματίας την πρώτη μέρα στο Ηράκλειο, με συνοπτική εκτέλεση τη δεύτερη μέρα της Μάχης.
Κατά την κήρυξη του πολέμου και στην εκτέλεσή του φορούσε τη στολή Άγγλου αξιωματικού, ενταγμένος στις μυστικές υπηρεσίες της χώρας του. Είχε δουλέψει νωρίτερα σαν αντικαταστάτης του Έβανς στην Κνωσό. Στο αρχείο του, που το έπιασαν μόλις κυρίευσαν την πόλη οι Γερμανοί, ήταν γραμμένα τα ονόματα 30 συνεργατών που είχε στρατολογήσει.
Ανάμεσά τους βασικά στελέχη του αντάρτικου και της συμμαχικής οργάνωσης πληροφοριών. Όπως οι Μπαντουβάς, Γρηγοράκης- Σατανάς, Πετρακογιώργης, Κουμιανάκηδες, και άλλοι ασφαλώς. Εντυπωσιακό ανάμεσα στα στοιχεία που ειπώθηκαν, με βάση τα αρχεία, ήταν ότι στη τελευταία περίοδο πριν τον πόλεμο, αγγλικές και γερμανικές υπηρεσίες αλώνιζαν κυριολεκτικά την Κρήτη.
Συγκέντρωναν στοιχεία και στρατολογούσαν συνεργάτες για να χρησιμοποιηθεί σαν έδαφος της κάθε πλευράς. Η Ελλάδα τότε μπήκε στον πόλεμο στο πλευρό των Άγγλων και ανήκει στις χώρες που νίκησαν. Αλλά δεν συγκαταλέγεται στους κερδισμένους του πολέμου, αφού με πρωτοβουλία της Αγγλίας μπήκε στην καταστροφική δίνη του εμφυλίου.
Σε όποιον παρακολούθησε την εκδήλωση για τον Πετλέμπορυ, έτσι λεγόταν ο τιμώμενος, μπήκε το ερώτημα, τι έκαναν τότε οι ελληνικές πολιτικές αρχές; Να θυμίσω πως στο τέλος της Μάχης, η Κρήτη παραδόθηκε στους Γερμανούς από τον Άγγλο πρόξενο Κρήτης και πολίτες του Ηρακλείου,- στην Αθήνα βρήκαν οι Γερμανοί ένα περαστικό καραγωγέα που υπέγραψε.
Η ελληνική κυβέρνηση με τον τότε βασιλιά, στάθμευσε για λίγο στη Σούδα και αναχώρησε πριν τη Μάχη, μαζί με το χρυσό της χώρας που έκτοτε αγνοείται η τύχη του. Οι Γερμανοί παρέδωσαν το νησί, μετά την απελευθέρωση στους Άγγλους, που είχε πια ξεθωριάσει το αντιναζιστικό τους μένος, γιατί φρόντισαν να κρατήσουν για 9 μήνες τον ως τότε στρατό κατοχής για τη δική τους κυριαρχία στο νησί.
Είχαν ήδη στη Μεσόγειο την Κύπρο, τη Μάλτα και το Γιβραλτάρ. Στο στέμμα της Αυτοκρατορίας θα τους ήταν χρήσιμο να κρατήσουν, αν γινόταν και την Κρήτη. Το ερώτημα προκύπτει ξανά, τι στάση ακολουθούσε η πολιτική ηγεσία σε όλα αυτά; Σε αναμονή απάντησης. Δεν πρόκειται για ρητορικό, αλλά για πραγματικό ερώτημα. Υπάρχουν θεσμοί και διαδικασίες που τηρούνται στην Ελλάδα, όπως σε όλες τις χώρες του κόσμου; Εκτός από θέμα εθνικής κυριαρχίας έχει και ζωτική σημασία για τους Έλληνες, τι κάνει η χώρα μας σε τέτοιες καταστάσεις.
Για να αποφευχθούν αντίποινα κατά των αμάχων στη Μάχη της Κρήτης, ο Πετλέμπορυ ζήτησε στολές πολιτοφυλακής, που η ελληνική κυβέρνηση αρνήθηκε, όπως αρνήθηκε και την ανασύνταξη της 5ης Μεραρχίας από το αλβανικό μέτωπο, μετά την κατάρρευσή του. Είχε ευθύνες για τα γερμανικά αντίποινα εναντίον αμάχων στην Κρήτη η ελληνική κυβέρνηση; Θα μου πείτε, ότι εδώ μιλούμε για έκτακτες καταστάσεις πολέμου, που οι αρμόδιοι έχασαν τη σωστή περπατησιά τους.
Να το δούμε. Σήμερα η Ελλάδα αντιμετωπίζεται ευνοϊκά όταν βγαίνει στις αγορές να δανειστεί. Οφείλεται αυτό στην κυβερνητική πορεία; Ή στο γεγονός πως η χώρα έχει- μόνη στην ΕΕ,- εγγυήσεις ευρωπαϊκού μηχανισμού μέχρι το 2030; Γιατί, άραγε, η κυβέρνηση μετατρέπει τις συμβάσεις με προηγούμενους δανειακούς όρους και εντάσσει στους όρους του «αχρείαστου» Τρίτου Μνημονίου;
Η κυβέρνηση Σαμαρά- Βενιζέλου έπεσε, με το γνωστό μέιλ Χαρδούβελη, υποστηρίζοντας ότι με 6 δισ. Ευρώ θα αποφεύγαμε την πτώχευση. Χρειάστηκαν κοντά 100 δισ. εκ των οποίων οι Έλληνες επιβαρυνθήκαμε άμεσα πάνω από 15 δισ. Για ανακεφαλαιοποίηση Τραπεζών, διάσωση του ασφαλιστικού συστήματος και άλλες άμεσες ανάγκες το 2016-7.
Όλα εμείς και τα παιδιά μας θα τα επιβαρυνθούμε στο τέλος. Γι’ αυτό ενδιαφέρει άμεσα η απάντηση. Είναι αντιληπτή η διαφορά των μηδενικών; Η ηγεσία των συστημικών κομμάτων είχε πριν το 2016 έγκυρη άποψη για τους όρους με τους οποίους θα πορευόταν η χώρα μέχρι το 2030; Είναι αλήθεια πως οι ξένοι ήθελαν να βγει η Ελλάδα από την ΕΕ ή ήταν άλλη η πρόταση τους που παραποιούν, όπως τόσα άλλα; Από τη Μάχη της Κρήτης και κάθε άλλη κρίσιμη φάση της χώρας ακολουθείται πάντα η ίδια πορεία πλεύσης. Έχοντας πάντα λύση τη φυγή για την προσωπική τους διάσωση, σαν πρώτο μέλημα.
*Ο Νίκος Λεβεντάκης είναι μηχανικός