Δεν χρειαζόταν και μεγάλη πολιτική οξυδέρκεια για να το διαπιστώσει, ούτε και να φτάσει κάποιος σε ορισμένα κρίσιμα και δυστυχώς απογοητευτικά συμπεράσματα για τη μοίρα αυτού του τόπου. Τα τελευταία γεγονότα στα νησιά μας, στο Ανατολικό Αιγαίο, μόνο θλίψη μπορεί να προκαλούν στον Έλληνα πολίτη.
Οι εικόνες συγκρούσεων των κατοίκων τους με τις δυνάμεις καταστολής που κάνουν τον γύρο του κόσμου, ντροπιάζουν τη χώρα από κάθε πλευρά και σίγουρα χαροποιεί αρκετούς άλλους. Αιτία το κυβερνητικό σχέδιο για δημιουργία κλειστών κέντρων προσφύγων και μεταναστών. Όμως, παράλληλα, άρχισαν ήδη τα καθ’ ύλην αρμόδια όργανα!
Η μετάδοση αυτών των εικόνων βίας εναντίον των κατά τα άλλα φιλήσυχων κοινωνιών δείχνει άλλες κατευθύνσεις οι οποίες αρχίζουν να δρομολογούνται στην πολιτική ζωή του τόπου. Η φθορά της κυβέρνησης, όσο και αν δίνουν άλλα νούμερα οι σφυγμομετρήσεις, έχει ήδη αρχίσει.
Η χάρη, ως είθισται, των πρώτων μηνών που δίνεται παραδοσιακά σε κάθε καινούργια, έχει πλέον εξαντληθεί και ο χρόνος της πια μετρά αντίστροφα και χωρίς επιστροφή. Οι εικόνες ντροπής στις οποίες γινόμαστε θεατές άλλα μας προϊδεάζουν! Η πολιτική κλεψύδρα του κυβερνητικού σχηματισμού αρχίζει αργά και σταθερά να χάνει την άμμο της.
Ίσως να έγιναν ως τώρα κάποιες μικρές και δειλές κινήσεις σε ορισμένους άλλους ευαίσθητους τομείς που θολώνουν με τον τρόπο τους το όλο πεδίο, αλλά η πραγματικότητα είναι δεδομένη. Η εικόνα των ΜΑΤ στα νησιά και η αντιπαράθεσή τους με τους κατοίκους εκεί, μόνο θλίψη μπορεί να προκαλεί, παράλληλα με την κυβερνητική φθορά.
Η αντίσταση των νησιωτών στη δημιουργία καινούργιων, μουσουλμανικών στην πραγματικότητα, πόλεων μέσα στον κοινωνικό τους ιστό από τις κυβερνητικές μεθοδεύσεις, είναι καθημερινή.
Αλήθεια πόσο κοντά πλέον έρχονται κάποιες άλλες εικόνες και γεγονότα όταν οι ίδιες δυνάμεις καταστολής έρχονταν αντιμέτωπες με τους κατοίκους της δικής μας Μακεδονίας, όταν εκείνοι αντιδρούσαν στην ονοματολογία του γειτονικού κρατιδίου από την προηγούμενη κυβέρνηση!
Ήταν και εκείνα τα γεγονότα, μεταξύ πολλών άλλων, βέβαια, που οδήγησαν στην σχετική ανυποληψία την αριστερή κυβέρνηση, όπως την αποκαλούσαν τα στελέχη της, και στην εκλογική της ήττα και απαξίωση από μεγάλη μερίδα του πληθυσμού.
Όμως εκείνη η κυβέρνηση παρά τα όσα διημείφθησαν, άντεξε ομολογουμένως πολύ, σε πλήρη αντίθεση με τη σημερινή! Τα προηγούμενα χρόνια γίναμε μάρτυρες πολλαπλών ενεργειών όπως οι σημερινές στα νησιά μας, γι’ αυτό ας μη χαίρεται η αντιπολίτευση. Έχει μεγάλο μερίδιο ευθύνης για όλα όσα διαδραματίζονται εκεί. Όμως, το μεταναστευτικό θέμα δεν προσφέρεται για όποια κομματική αντιπαράθεση.
Πρωτίστως είναι θέμα δύσκολο στην επίλυσή του, εθνικό πάνω απ’ όλα γιατί διαλύει τον κοινωνικό ιστό πολλών κοινωνιών της χώρας μας. Κι’ αν σήμερα εντοπίζεται εκεί, αύριο ίσως πάρει γενικότερες και εθνικές διαστάσεις.
Η αντιπαράθεση των δυνάμεων των ΜΑΤ με τους κατοίκους, μόνο βδελυγμία και αποστροφή μπορεί να προκαλεί στους Έλληνες πολίτες και τίποτα άλλο.
Η προσπάθεια δημιουργίας νέων δομών φιλοξενίας παράνομων μεταναστών οι οποίοι αποστέλλονται από τη διπλανή χώρα για λόγους που είναι πλέον γνωστοί σε όλους ανεξαιρέτως, η ρίψη χημικών σε ανυπεράσπιστους πολίτες, το ξύλο και η ανόητη και αψυχολόγητη κυβερνητική βία σε ανθρώπους οι οποίοι έχουν αντίθετη άποψη, άλλα δεικνύουν. Κι αν τώρα, τα φαινόμενα εντοπίζονται εκεί, αποκλειστικά, αύριο θα εμφανιστούν αλλού, γιατί οι απόψεις είναι ίδιες παντού.
Οι κυβερνώντες γνωρίζουν ότι η επιβολή βίαιων μέτρων είναι μονόδρομος γι’ αυτούς, γιατί αν υποχωρήσουν οι απώλειες στο εσωτερικό τους, θα είναι απείρως μεγαλύτερες. Όπως γνωρίζουν, πια, ότι η αντίστροφή μέτρηση ήδη άρχισε γι’ αυτούς! Ας μην τρέφουν αυταπάτες ότι θα λύσουν το πρόβλημα με τον απεχθή αυτόν τρόπο.
Το πολιτικό θερμόμετρο άλλα δείχνει! Γιατί σήμερα βρίσκεται έρμαιο μεταξύ της πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης η οποία περί άλλων τυρβάζει, της ανεξέλεγκτης εισροής παράνομων μεταναστών από την Τουρκία, της ανύπαρκτης αντιπολίτευσης σε αυτό το θέμα, και των απαιτήσεων των κατοίκων των νησιών.
Η πολιτική της κυβέρνησης μόνο ερωτηματικά μπορεί να προκαλεί στους υγιώς και εθνικώς σκεπτόμενους Έλληνες πολίτες ανεξαρτήτως του πολιτικού σχηματισμού που επέλεξαν στις προηγούμενες εκλογές.
Η ήττα της κυβέρνησης είναι ουσιαστικά ήττα όλων των Ελλήνων. Εδώ δεν υπάρχουν ηττημένοι και κερδισμένοι. Για τον απλούστατο λόγο ότι σύντομα θα αρχίσουν τα σενάρια πρόωρων εκλογών, τα οποία ήδη εκκολάπτονται, παρασύροντας και τη χώρα σε καταστροφικές επιλογές.
Τα ίδια είχαν λάβει χώρα στις κυβερνητικές αντιπαραθέσεις με τους κατοίκους της Μακεδονίας και ακριβώς τα ίδια γίνονται και τώρα. Είναι από κάθε πλευρά απαράδεκτο να τραυματίζονται και να μεταφέρονται στα νοσοκομεία Έλληνες πολίτες, γιατί οι συνέπειες είναι ήδη καθ’ οδόν! Η κυβέρνηση φιλοδοξεί να δημιουργήσει μια νέα, δεύτερη Μόρια, λίγο πιο πέρα από αυτή και οι κάτοικοι της Λέσβου το γνωρίζουν καλά. Δεν είναι σίγουρο ότι θα μπορέσει να το πραγματοποιήσει.
Κι’ αυτό γιατί ήδη αρχίζει το σενάριο των εκλογών, να έρχεται στην επικαιρότητα με αφορμή πάντα το μεταναστευτικό και δεν χρειάζεται μεγάλου βαθμού ικανότητες για να το προβλέψουμε, εκτός κι’ αν η ίδια το επιθυμεί για τους δικούς της λόγους! Το πώς βέβαια φτάσαμε έως εδώ, είναι γνωστό.
Αστοχίες, σε συνεχή βάση όλων των τελευταίων κυβερνήσεων οι οποίες αδυνατούσαν να προβλέψουν τα μελλούμενα και τις απώτερες συνέπειες, τις παράπλευρες εθνικές απώλειες και όλα όσα βιώσαμε στο παρελθόν.
Όσοι αντέδρασαν κατά καιρούς, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, βαπτίστηκαν ρατσιστές και φασίστες, αυτός ο γνωστός και δημοφιλής χαρακτηρισμός για όσους έχουν αντίθετη γνώμη και φωνή, και ως μη έχοντες στοιχειώδεις ανθρώπινες ευαισθησίες.
Το μεταναστευτικό ζήτημα στη χώρα μας, ήρθε τα τελευταία χρόνια μπροστά, όμως όπως πολύ σωστά ειπώθηκε, επωάστηκε στα χέρια ανίκανων και αδιάφορων πολιτικών επιλογών, σε διαχρονική βάση.
Όλοι έχουν μερίδιο ευθύνης, αλλά όπως γίνεται συνήθως, έτσι κανένας δεν είναι τελικά υπεύθυνος! Ιδεολογικές αερολογίες και περιπλανήσεις και ακόμα περίεργες πολιτικές ευαισθησίες και ερωτηματικά, μας οδήγησαν έως εδώ. Όμως τώρα διακυβεύονται άλλα πράγματα, τουτέστιν η συνοχή της κοινωνίας μας!
Και κλείνοντας, ποιοι απεργάζονται άραγε συνεχώς την διάλυση του κοινωνικού ιστού της χώρας; Το γνωρίζουν άραγε οι κυβερνώντες και οι κύριοι της αντιπολίτευσης; Αν ναι, να μας το πουν, αν όχι δεν έχουν θέση στο σημερινό πολιτικό σκηνικό!