Το σίγουρο είναι ότι του λοιπού θα μας απασχολεί ολοένα και περισσότερο. Ο λόγος για το δημογραφικό πρόβλημα της χώρας το οποίο απειλεί να τινάξει στον αέρα το μέλλον του έθνους πολλαπλώς.

Ανατρέχοντας στα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, διαπιστώνουμε του λόγου το αληθές. Το 2022, για παράδειγμα, ο πληθυσμός μας μειώθηκε κατά 64.260 άτομα, αφού οι θάνατοι (140.801) ήταν περισσότεροι από τις γεννήσεις (76.541), γεγονός που με απλά λόγια σημαίνει ότι μια πόλη μεγάλη της χώρας μας εξαφανίστηκε παντελώς από το χάρτη.

Αλλά αυτό το φαινόμενο δεν είναι πρόσφατο, γιατί παρατηρείται εδώ και δεκαπέντε περίπου χρόνια. Όμως, είναι κάτι για το οποίο μας έχουν ήδη προειδοποιήσει, εδώ και δεκαετίες, τα σχετικά μοντέλα που ασχολούνται με αυτή την επικίνδυνη πορεία του δημογραφικού και την προϊούσα και επελαύνουσα εθνική καταστροφή. Και δυστυχώς εν προκειμένω δεν υπάρχουν εκπλήξεις για τη διάψευσή τους.

Η αντιμετώπιση του προβλήματος από τους πολιτικούς ως συνήθως κάποιες δηλώσεις αρχικά, υπόσχονται λίγα μέτρα και ύστερα όλα συνεχίζονται όπως πριν. Εύκολα μπορεί ο αναγνώστης να διαπιστώσει συγκρίνοντας γεννήσεις και θανάτους, όπως αυτοί οι αριθμοί ανακοινώθηκαν από την αρμόδια υπηρεσία, ότι τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια ο πληθυσμός μας μειώθηκε πάνω από μισό εκατομμύρια ψυχές.

Μια τραγική πραγματικότητα και συνάμα εφιαλτική! Κάποιοι, μάλιστα, συνέκριναν τους παραπάνω αριθμούς με τις απώλειες του ελληνικού πληθυσμού στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο και βρήκαν τις πρόσφατες μεγαλύτερες.

Το χειρότερο όλων είναι ότι και ο αριθμός των νέων μας ολοένα και μειώνεται, με την Ελλάδα σήμερα να αποτελεί μια από τις πιο γερασμένες ηλικιακά χώρες στον κόσμο, όπως αναφέρθηκε από τον ΟΗΕ (2022).

Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι ακόμα και να λάβουμε δραστικά μέτρα στην συνεχιζόμενη δημογραφική συρρίκνωση, θα δούμε απτά αποτελέσματα μετά από την πάροδο δυο τουλάχιστον δεκαετιών.

Το συγκεκριμένο θέμα θα έπρεπε να απασχολεί τις ηγεσίες των πολιτικών κομμάτων σε συνεχιζόμενη βάση εδώ και πολύ καιρό και όχι πρόσκαιρα και επιδερμικά. Είναι προφανής η ανάγκη χάραξης μακροπρόθεσμης εθνικής δημογραφικής στρατηγικής απ’ όλα τα κόμματα τα οποία και θα δεσμευτούν να την ακολουθήσουν.

Βεβαίως την ευθύνη για το φαινόμενο έχουν όσοι κυβέρνησαν τη χώρα τις τελευταίες δεκαετίες, αλλά μοιραία το ενδιαφέρον και τα βέλη επικεντρώνονται στην σημερινή κυβέρνηση.

Για την ιστορία να υπενθυμίσουμε ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη ίδρυσε ένα υφυπουργείο που θα είχε ως αντικείμενο κυρίως το δημογραφικό πρόβλημα και νομοθέτησε κάποια επιδόματα. Πέραν τούτου όχι κάτι το σημαντικό.

Είναι όμως αποτελεσματικά αυτά όπως είναι διαμορφωμένη η σημερινή κατάσταση; Πριν ένα χρόνο περίπου δημιουργήθηκε το Υπουργείο Οικογένειας και Κοινωνικής Συνοχής, με επίσης έντονο ενδιαφέρον στο δημογραφικό μας πρόβλημα και υπεύθυνο για την παρουσίαση ενός εθνικού σχεδίου δράσης απέναντι σε αυτό.

Όμως το πρόβλημα ετούτο δεν επιδέχεται καθυστερήσεων και αναμονής και πρέπει να αντιμετωπίζεται με προτεραιότητα. Η γήρανση του πληθυσμού και η μείωση του αριθμού των νέων μας είναι υπαρκτή και συνεχιζόμενη απειλή στα θεμέλια του κράτους.

Φυσικά την ίδια ευθύνη έχουν και όλα τα υπόλοιπα πολιτικά κόμματα όσον αφορά την κατεύθυνση τη κριτικής τους προς αυτόν τον  στόχο.

Και δυστυχώς οι συζητήσεις που γίνονται καθημερινά στη δημόσια σφαίρα απασχολούν άλλους τομείς της καθημερινότητας, ενώ θα έπρεπε να ξεκινήσει σοβαρή και καλά μελετημένη πανστρατιά για την αντιμετώπιση του εθνικού προβλήματος.

Το γεγονός ότι ακόμα δεν υπάρχει εθνικό σχέδιο δράσης για το πρόβλημα καταδεικνύει ξεκάθαρα και την ανεπάρκεια του υφιστάμενου πολιτικού συστήματος.

Εάν δεν είναι σε θέση να δρομολογήσουν ένα τέτοιο σχέδιο, οφείλουν και υποχρεούνται να προστρέξουν για βοήθεια από ειδικούς επιστήμονες οι οποίοι θα τους εφοδιάσουν με όλα τα κατάλληλα στοιχεία και υλικά προς τούτο.

Για μια φιλόδοξη και αποτελεσματική δημογραφική στρατηγική που θα βελτιώσει την υφιστάμενη κατάσταση σε βάθος βεβαίως δεκαετιών, γιατί οι επιδοματικές πολιτικές αποδίδουν δημοσκοπικά και σε ψήφους και όχι σε ουσία.

Έως τότε, ας αναλογισθούν, ωστόσο, την ανεργία των νέων, την αναζωογόνηση της ελληνικής επαρχίας με παράλληλο σχέδιο αποκέντρωσης, και φυσικά την δυνατότητα επιστροφής των Ελλήνων του εξωτερικού.

Ο Γεώργιος Νικ. Σχορετσανίτης είναι δ/ντής Χειρουργικής-συγγραφέας